سالن‌های سینما در اختیار اکران خانوادگی و اکران خصوصی
در این طرح حتی یک زوج یا یک خانواده پنج نفره با تقبل هزینه نه چندان زیاد می‌توانند یک اکران خصوصی با پرده بزرگ داشته باشند که تجربه شگفت انگیزی است.
با اوج گیری بحران کرونا، فروش سالن‌های سینما آنچنان کاهش یافته که منجر به اخراج گسترده پرسنل سالن‌های سینما و کند شدن ضرب آهنگ تولید در سینمای ایران شده و حتی اکران فیلم‌های دارای ظرفیت فروش بالا در این شرایط حاصلی جز شکست تجاری این فیلم‌ها در بر نداشته است. با وجود آنکه به نظر می‌رسد در دوران کرونا کاری را برای نجات سینما نمی‌توان به سرانجام رساند، هنوز راهکارهایی برای روشن نگه داشتن پرژکتورهای سینما وجود دارد.
به گزارش «تابناک»؛ سالن‌های سینمای ایران پس از چهار ماه تعطیلی متاثر از شیوع کرونا، جزو آخرین مجموعه‌هایی بودند که مجوز بازگشایی با 50 درصد ظرفیت را یافتند. این تصمیم مصادف با شروع اوج گیری مجدد شیوع کرونا در ایران و افزایش تعداد قربانیان این ویروس مرگ آفرین در ایران شد. با وجود آنکه فیلم‌هایی چون «شنای پروانه» و «خوب بد جلف 2: ارتش سری» به عنوان دو فیلمی که پیش‌بینی فروش چند ده میلیاردی درباره آن‌ها می‌شد، برای بازگرداندن مخاطب در سالن‌های سینما اکران شدند، نتیجه چیزی دور از انتظار سالن‌داران و مطابق با پیش‌بینی کارشناسان بود.
از سوی دیگر در چارچوب اکران فیلم‌های خارجی، فیلم‌های «بین ستاره‌ای» به کارگردانی کریستوفر نولان، «جوکر» به کارگردانی تاد فیلیپس، «1917» به کارگردانی سم مندس و «احضار 2» به کارگردانی جیمز وان، روی پرده بزرگ شماری از پردیس‌های تهران بدون خرید کپی رایت اکران شده‌اند که منجر به اعتراض یکی از تهیه کنندگان شد و آن را مصداق دزدی خواند. هیچ یک از این فیلم‌ها به تازگی اکران نشده یا آثار نادیده‌ای به خصوص برای مخاطبان حرفه‌ای سینما نیستند، اما تجربه اصلی تماشای فیلم روی پرده، با تماشا در تلویزیون و یا کامپیوتر متفاوت است و گروهی از تماشاگران حرفه‌ای سینما می‌کوشند فیلم‌ها را روی پرده و در سالن سینما برای درک بهتر و لذت بیشتر تماشا کنند.
در کنار اکران فیلم خارجی، اکران فیلم‌های تازه ایران نیز تداوم یافت؛ هرچند برخلاف گذشته که برای اکران فیلم کشمکش بود، اکنون بر سر اکران نکردن فیلم دعوا است و فیلم‌هایی که در این شرایط اکران می‌شود، کمترین شانسی برای بازگشت سرمایه ندارند. تداوم این وضعیت باعث شد تا سالن‌داران، قید حمایت اندک دولتی را بزنند و اخراج مرحله به مرحله کارکنان‌شان را در دستور کار قرار دهند که در بخش خصوصی تا 80 درصد و در حوزه هنری تا 30 درصد تحقق یافت.
سینما آزادی به عنوان پرفروش‌ترین سینمای غیرخصوصی، با اخراج 50 نفر از پرسنلش کوشیده ماه‌های آینده را ادامه دهد و این وضعیت در سالن‌های خصوصی شدیدتر است، به گونه‌ای که چندی پیش مدیر یکی از سالن‌های خصوصی به «تابناک» گفت در همه بخش از گیشه بلیت فروشی تا کنترلچی، تعدیل نیرو کرده و پرسنلش به کمتر از انگشتان دو دست رسیده و تاکید نمود، همین گروه نیز در صورت تداوم وضعیت تعدیل خواهند شد. با این اوصاف ظاهرا هیچ راهکاری برای تداوم حیات سالن‌های سینما در دوران کرونا به عنوان روش موثر وجود ندارد اما همچنان با ابتکارعمل می‌توان پرژکتورهای سالن‌های سینما را روشن نگه داشت.
یکی از این ابتکارعمل‌ها می‌تواند، فعال سازی اکران‌های خانوادگی یا اکران‌های خصوصی باشد. بر اساس این روش، سالن‌های سینما می‌توانند برنامه‌ای برای اکران خصوصی داشته باشند. بر این مبنا، اشخاص با پرداخت مبلغی معادل 5 تا 10 درصد قیمت کل بلیت‌های یک سالن سینما که حدود 8 تا 40 صندلی بسته به ابعاد سالن (150 تا 400 صندلی می شود)، می‌توانند یک سالن را با بستگان یا نزدیکان به شکل دربست در اختیار داشته باشند و سینمادار فیلم درخواستی شان را نمایش دهد. در این طرح حتی یک زوج یا یک خانواده پنج نفره با تقبل هزینه نه چندان زیاد می‌توانند یک اکران خصوصی با پرده بزرگ داشته باشند که تجربه شگفت انگیزی است.
این طرح که می‌تواند بخشی از ضرر سالن‌ها سینما را جبران کند، نه تنها در دوران شیوع کرونا فضایی امن برای اکران فیلم برای جمع‌ها و گروه‌ها فراهم آورد، بلکه سانس‌های خالی سالن‌های سینما که بسیاری اوقات برپا نمی‌شود را نیز فعال نماید. این طرح می‌تواند نه تنها بازدهی اقتصادی مناسب برای سالن‌های سینما در این دوران فراهم آورد، بلکه حتی در دوران پس از کرونا نیز قابل اجرا است و می‌تواند یکی از بسترهای تازه برای توسعه روش‌های عرضه فیلم و کسب درآمد فیلم‌ها باشد.
