سخنوری، فصاحت و بلاغت از صفات بارز ام‌البنین (س) بود
حجت‌الاسلام بارانی، سخنوری، فصاحت و بلاغت را از صفات بارز حضرت ام‌البنین (س) ذکر کرد و گفت: وی مدافع ولایت و از اولین مرثیه‌سرایان عاشورا بود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حجت الاسلام حسین بارانی کارشناس دینی در گفت‌وگو با خبرنگار هرمز با تسلیت سالروز وفات همسر بزرگوار امام علی (ع) حضرت ام‌البنین (س)، پیرامون مناقب و فضیلت این بانوی بزرگ به ابعاد شخصیتی آن بانوی بزرگ اشاره و اظهار کرد: ام‌البنین (س) مدافع ولایت و از اولین مرثیه سرایان عاشورا بود که بقیع، مرثیه سرایی جانسوز او را در رثای سیدالشهداء و بزرگ مردان کربلا، بیاد دارد. وی با بیان برخی ویژگی های خاندان و نسب ام‌البنین (س) افزود: فاطمه [ام البنین]، دختر حزام، فرزند خالد بن ربیعه بن کلاب است. مادر آن گرامی، لیلا و یا شمامه از خانواده سهل بن عامر بن مالک بن جعفر بن کلاب است که همه پدرانش، از مردان شجاع و نامدار عرب در منطقه حجازند. همچنین ام البنین باچند واسطه به عبد مناف، جد بزرگ رسول اکرم (ص) می رسد وی افزود: به گواهی تاریخ، پدران و دایی های ام البنین (س) در دوران قبل از اسلام در ردیف دلیران عرب محسوب می شده اند و مورخان، آنان را به دلیری و شهامت در رزمگاه های نبرد، ستوده اند و آنان افزون بر شجاعت و قهرمانی، سالار و سرور قوم خود نیز بوده‌اند؛ آنچنان که سلاطین زمان در برابرشان سر تسلیم فرود آورده اند. این کارشناس دینی در ادامه گفت: خاندان ام البنین در شرافت، شهامت، مردانگی، مهمان نوازی و دلاوری، سرآمد رادمردان عصر خود بوده اند و ام‌البنین، این اوصاف نیکو را از اسلاف خود به ارث برد و با آموخته هایش از خاندان وحی عجین کرد و به فرزندانش نیز انتقال داد. بارانی خو به مرثیه خوانی و نوحه سرایی ام البنین (س) پس از واقعه عاشورای سال 61 هجری قمری اشاره کرد و بیان داشت: وقتی بشیر، خبر شهادت چهار فرزند ام البنین را به او داد هر بار که بشیر از شهادت یکی از فرزندانش، خبر می داد، ام البنین (س) می پرسید: ای بشیر از امام من، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) بگو! فرزندان من و هر آنچه زیر آسمان است فدای اباعبدالله باد و آن هنگام که بشیر خبر شهادت امام حسین (ع) را داد، ام البنین (س) صیحه ای کشید و گفت: قد قطعت نیاط قلبی. ای بشیر رگ قلبم را پاره کردی! و شیون و ناله می کرد. وی ابراز داشت: ام البنین (س) همواره با مرثیه خوانی و نوحه سرایی، ندای مظلومیت کربلاییان را سر می داد و هر روز همراه نوه اش، عبیدالله فرزند حضرت عباس (ع) و جمعی دیگر به بقیع می رفت و نوحه می خواند و شور و غوغایی بپا می کرد که مردم مدینه اطرافش جمع می شدند و با او هم ناله و گریه می کردند و در روایتی به نقل از امام باقر (ع) آمده است که حضرت (ع) فرمودند: ام البنین (س) به بقیع می رفت و آنقدر جانسوز مرثیه می خواند که مروان بن حکم با آن قساوت قلب گریه کرد. روحانی مستقر گزدان در پایان به دیگر صفات حضرت ام البنین (س) اشاره کرد و گفت: سخنوری، فصاحت و بلاغت از صفات بارز آن بانوی وارسته بود و در تاریخ آمده است که اشعار بسیار زیبایی برای شهادت امام حسین (ع) و فرزندانش سروده و می گفت؛ دیگر مرا «ام البنین» نخوانید که به یاد شیران دلاور می افتم. مرا فرزندانی بود که بنام آنها خوانده می شدم ولی امروز فرزندی ندارم. انتهای پیام /