سروش صحت با فیلمنامه «جهان با من برقص» گل کاشت

فیلم «جهان با من برقص» به کارگردانی سروش صحت در سال 1397 ساخته شد. این فیلم در ژانر کمدی - درام ساخته شده و افرادی مانند علی مصفا، جواد عزتی، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی، سیاوش چراغی پور، کاظم سیاحی، بهار کاتوزی، رامین صدیقی، پاوان افسر، شیوا بلوچی، مهیار پوربابایی و مهراب قاسم خانی به ایفای نقش پرداختند.

این فیلم اولین اثر سینمایی سروش صحت در مقام کارگردانی است که در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور داشت و سیمرغ سیمین بهترین کارگردانی را از آنِ خود کرد. داستان این فیلم از این قرار است که در آخرین تولد جهانگیر دوستانش دورهم جمع شده‌اند و این موقعیت باعث می‌شود تا آن‌ها درباره زندگی و خودشان فکر کنند.

کوروش حسینی، منتقد سینما در برنامه «بوطیقا» رادیو فرهنگ درباره نقد فیلمنامه «جهان با من برقص» گفت: این فیلم جزو معدود فیلم‌هایی بود که با دیدنش واقعاً لذت بردم. مشخص است که به صورت دقیق روی فیلمنامه کار شده است و دو نویسنده متبحر همکاری خوبی را داشتند. در اکثر مواقع کار گروهی در سینمای ایران به خصوص در نویسندگی منجر به شکست است.

حسینی ادامه داد: اینکه چرا کار گروهی بلد نیستیم، به روان‌شناسی عمیق هنری نیاز دارد که باید بیشتر پرداخته شود. چیزی که در اینکار دیده می‌شود این است که دو نویسنده فیلمنامه را به صورت دقیق نوشتند و همکاری خوبی را باهم داشتند. این یکی از نقاط مثبت این فیلمنامه است.

این منتقد سینما با بیان اینکه فیلمنامه «جهان با من برقص» به صورت دقیق نشانه‌گذاری شده و شخصیت‌ها پردازش خوبی دارند، افزود: هر شخصیت قبل از ورود و یا با ورود خود خوب معرفی می‌شود. حتی شخصیت‌ها در ناسازگاری باهمدیگر خوب خود را نشان می‌دهند. ما در سینمای ایران شخصیت‌های منفی منفی یا مثبت مثبت زیاد داشتیم، ولی در چند سال اخیر به شخصیت‌های خاکستری رسیدیم. یعنی شخصیت در شرایط داستان شکل می‌گیرد، خود را نشان می‌دهد و دست به عمل می‌زند. عملی که پیش برنده داستان است.

وی توضیح داد: عملی که از شخصیت سر می‌زند، عکس‌العملی را خواهد داشت که داستان را به سمت جلو حرکت می‌دهد. فیلم در پاسداشت و بزرگداشت یک زندگی فردی است که می‌تواند در یک زندگی جمعی تاثیر بگذارد. یعنی ما برای خودمان نیستیم. ما به دنیا آمدیم تا با فردیت و تنهایی خود تاثیر بگذاریم. به عنوان مثال، شخصیت اصلی فیلم در جایی می‌گوید که من برای آیندگان چی گذاشته‌ام؟

حسینی معتقد است که فرم و محتوا فیلمنامه در چفت و بست سالم و دقیق قرار دارد. با شخصیت‌هایی مواجه‌ایم که قابل لمس‌اند. کسانی که در زندگی دیدیم و با آن‌ها تجربه داشتیم. شخصیت‌های ما فانتزی نیستند. شخصیت‌های به‌روز، اجتماعی و در حال حاضر به سر می‌برند. این تاریخ، تاریخ مصرف ندارد. قطعاً یک کار خوب تاریخ مصرف ندارد.