سلاح خبرنگار کاغذ و قلمی است که با آن قول سدید می‌گویند
محمود صارمی در وصیت‌نامه خود نوشته است: سلاح خبرنگار، کاغذ و قلمی است که با آن قول سدید می‌گویند؛ یعنی برای جامعه خوب و مفید حرف می‌زنند و از حق می‌گویند.
محمود صارمی در وصیت‌نامه خود نوشته است: سلاح خبرنگار، کاغذ و قلمی است که با آن قول سدید می‌گویند؛ یعنی برای جامعه خوب و مفید حرف می‌زنند و از حق می‌گویند.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب_ الناز رحمت نژاد: محمود صارمی سال 1347 در شهرستان بروجرد متولد شد. پس از اخذ دیپلم در سال 1367 و شرکت در کنکور سراسری و پذیرفته شدن در رشته جغرافیا به تهران مهاجرت کرد و دوران تحصیل در مقطع کارشناسی خود را در سخت‌ترین شرایط زندگی، با کار کردن جهت امرار و معاش تأمین هزینه‌های تحصیل طی کرد.
او همراه با تحصیل به دلیل علاقه شدید به ورزش کاراته در مدت کوتاهی با گذراندن دوره‌های مختلف این رشته موفق به کسب کمربند مشکی و کارت مربی‌گری شد و در مسابقات شهرستان و استان شرکت می‌کرد که موفقیت‌هایی را نیز در این زمینه به دست آورد.
محمود در حالی که مشغول به تحصیل در دانشگاه بود، نتوانست نسبت به تجاوز دشمن به خاک سرزمین‌مان بی‌تفاوت باشد و مانند سایر جوانان ایران زمین عزمش را برای مقابله با دشمن بعثی جزم کرد و از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران به جبهه‌های کردستان، حلبچه و جنوب خرمشهر اعزام شد و 17 ماه در این جبهه‌ها در کنار سایر رزمندگان اسلام به دفاع از کیان و تمامیت ارضی کشور پرداخت. پس از بازگشت از جبهه ضمن ادامه تحصیل در سال 70 به استخدام ایرنا درآمد و سپس در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه شهید بهشتی پذیرفته شد.
همزمان با سالروز شهادت محمود صارمی و روز خبرنگار فرصتی دست داد تا به مرور و بررسی زندگی این شهید بپردازیم که مشروح آن در ادامه این گزارش می‌آید؛
شهید محمود صارمی در سال 1370 جذب خبرگزاری جمهوری اسلامی شد و بعد از پنج سال تلاش و فعالیت، به خارج از کشور اعزام و مسؤولیت دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی را در مزارشریف برعهده گرفت. شهید صارمی 2 سال به عنوان خبرنگار در افغانستان فعالیت کرده و در نهایت به اسارت درآمد و به شهادت رسید.
مسؤولیت پذیری و متعهد بودن وی به اندازه‌ای بود که وقتی شهر مزار شریف افغانستان توسط طالبان سقوط کرد و محل استقرار ایشان در سرکنسولگری ایران در معرض خطر بود و همراه با هشت نفر دیگر از کارکنان سرکنسولگری به اسارت درآمد لحظه‌ای دست از رسالت خود برنداشت و آخرین خبر وی برای ایرنا به این شرح است: «مزار شریف سقوط کرد. هفدهم مرداد 1377، اینجا محل کنسولگری ایران در مزار شریف است، من محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران هستم، گروه طالبان چند ساعت پیش وارد مزار شریف شدند. خبر فوری، فوری. مزار شریف به دست طالبان سقوط کرد، عده‌ای از افراد طالبان در محوطه کنسولگری دیده می‌شوند به من بگویید که چه وظیفه‌ای...»
هنگامی که خانواده شهید محمود صارمی از خبر اسارت شهید خود در افغانستان مطلع شدند. در منزلشان مراسم زیارت عاشورا برپا کردند، تمام همسایه‌ها، مردم و عده‌ای از مسئولان نیز حضور داشتند و آمده بودند تا برای رهایی محمود صارمی از چنگال طالبان دعا کنند.
خواهر زاده شهید صارمی در خاطرات خود آورده است: «دایی محمود 20 روز قبل از سقوط مزار شریف و قبل از اینکه به اسارت درآید و به شهادت برسد در افعانستان دچار بیماری آپاندیس شد که با مشکلات فراوان و تلاش و پیگیری دوستانش به مدت 5 ساعت شبانه، تحت نظر دکتر قرار گرفت.
سپس با وضعیتی نابسامان در محیط کاملاً غیر بهداشتی با فقدان امکانات، بدون وجود نور کافی تحت عمل جراحی قرار گرفت. پس از دو روز از این جراحی شهید صارمی به ایران اعزام شد.
باوجود اینکه دوران استراحت شهید صارمی در تهران سپری شد. وی پس از به اوج رسیدن جنگ افغانستان برحسب تکلیف از طریق خبرگزاری ایرنا با توجه به احساس مسؤلیت شرعی و حرفه‌ای کار خبرنگاری و رسالتی که داشت مجدداً چهاردهم مرداد ماه سال 1377 به کشور افغانستان و محل کارش در مزار شریف اعزام و 3 روز بعد پس از رساندن خبر سقوط مزار شریف، قتل عام زنان و کودکان بی گناه به ایران و سراسر جهان توسط طالبان اسیر و به شهادت رسید
هنگامی که پیکر مطهر شهید به زادگاهش بروجرد انتقال یافت، مردم قدرشناس و همیشه درصحنه این شهر و سایر مسئولان کشوری و لشکر در مراسم تشییع شهید مجاهد به طرز باشکوهی شرکت کردند به گونه‌ای که خیابان مملو از جمعیت بود.
بعد از اقامه نماز بر پیکر مطهر شهید محمود صارمی در جوار آیت الله ا علی احمد نجفی بروجردی و دانشمند فرزانه محمد ابراهیم نجفی بروجردی در گلزار شهدای شهرستان بروجرد آرام گرفت.»
محمود صارمی در وصیت نامه‌اش آورده است؛
«بسمه تعالی
ای برادران و خواهران جهادگر خطاهای من گنه کار روسیاه را که باعث رنجش شما شده ببخشید تا خدای بزرگ از من راضی شود. ای خدا مرا که در اثر غرور و خودپرستی گناه می‌کنم ببخش زیرا این بدن ضعیف من توانایی تحمل آتش جهنم را ندارد و خدایا مرا جز توبه کاران واقعی قرار بده.»
سرانجام شهید محمود صارمی این جوان تربیت شده در مکتب اباعبدالله الحسین (ع) در سن 30 سالگی با نوشیدن شربت شهادت در کنار همرزمان شهیدش در زادگاهش شهر بروجرد در خاک آرمید و به آرزوی خود که شهادت بود دست یافت و برای جامعه مطبوعاتی و رسانه‌ای کشور افتخار به ارمغان آورد.
در مرداد 1377 زمانی که جنگ‌های داخلی افغانستان در این سرزمین آشوب زده به اوج خود رسیده بود و سانسور خبری بر همه رسانه‌ها حاکم بود و از سوی شیطان بزرگ و سردمداران آن اجازه داده نمی‌شد تا جنایات طالبان آن روز و داعش امروز به جهان مخابره شود خبرنگار ایرانی محمود صارمی به تنهایی در مقابل آنها ایستاد و با بیان رخدادها و جنایت‌های وحشیانه و ددمنشانه طالبان در افغانستان از جمله زنده به گور کردن زنان و دختران و ریختن خون شیعیان و صدها جنایت دیگر با اطلاع رسانی خود از تریبون ایرنا پرده از جنایات طالبان برداشت و با نثار خون خود سرانجام برگ زرینی از مقاومت و جوانمردی در تاریخ رسانه‌ای ایران رقم زد و در سخت‌ترین لحظه‌ها ماند و با مردانگی‌اش درس مقاومت و بزرگ‌مردی را معنا کرد.
تا مدت‌ها از سرنوشت این 9 نفر گزارشی منتشر نشد، تا اینکه پیکرهای آنان در یک گور جمعی در خرابه‌های پشت کنسولگری به دست آمد. پیکر آنان 22 شهریور 1377 به تهران منتقل شد و به خاک سپرده شدند.
17 مرداد روز شهادت شهید محمود صارمی، روز خبرنگار نامگذاری شده است در حقیقت این روز فرصتی است برای پاسداشت مقام شامخ انسان‌هایی که در راه روشنگری و آگاهی بخشی به آحاد جامعه و به تصویر کشیدن تمامی مسائل ایران اسلامی در بحران‌ها و شیرینی‌ها جان خود را تقدیم کرده اند.
فرمایش رهبر معظم انقلاب «اگر زحمات شما [خبرنگارها] نباشد، این لحظه‌ها هرگز ماندگار نمی‌شود... شما ان را حفظ می‌کنید و در اختیار افکار مردم قرار می‌دهید. بدون این دوربین‌ها، قلم‌ها و دلسوزی‌های شما برای تهیه و تنظیم اخبار و مطالب، این کارهای ما مثل یک چیزهای تثبیت نشده است.» نشان از جایگاه والا و مقدس خبرنگاران دارد.
خبرنگاران انقلابی از رسالتی که در مقابله با جنگ نرم دشمن بر دوش دارند ذره‌ای شانه خالی نکرده و در عرصه‌های مهم انقلاب اسلامی در جهت جهاد تبیین، اطلاع رسانی عمومی و تشویق و ترغیب مردم و مشارکت آنها در برنامه‌های نظام اسلامی تلاش فراوان کرده اند.
سلاح خبرنگار، کاغذ و قلمی است که با آن قول سدید می‌گویند؛ یعنی برای جامعه خوب و مفید حرف می‌زنند و از حق می‌گویند. چنانچه در قرآن کریم آمده است: «یا أَیُهَا الَذینَ آمَنُوا اتَقُوا اللَهَ وَقولوا قَولًا سَدیدًا یُصلِح لَکُم أَعمَالَکُم» یعنی ای کسانی که ایمان آورده‌اید! تقوای الهی پیشه کنید و سخن حق بگویید. این خبرنگاران هستند که در راهپیمایی‌ها و مراسمات مختلف ملی نظام مقدس جمهوری اسلامی، افتخاراتی که توسط مردم همیشه در صحنه خلق می‌شود را منعکس می‌کنند و با قلم خود آن را به گوش جهانیان می‌رسانند. یکی از پر اهمیت ترین وظایف خبرنگاران استمرار رسالت حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) می‌باشد، این عزیزان آرمان‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی، امام راحل (ره) و شهدا را که برگرفته از آموزه‌های اسلام ناب محمدی (ص) است را باید زینب وارانه به گوش دنیا برسانند.