سه قطره خون

علی دارابی

یک ضارب غیر ایرانی در حرم امن امام رضا (ع) با سلاح سرد به سه روحانی حمله ور شد و آنها را با ضربات متعدد کارد سلاخی که تاکنون دو نفر آنها حجت الاسلام دارایی و اصلانی به شهادت رسیده اند و جناب پاکدامن روحانی سوم هم حال وخیمی دارد. در این باره چند نکته قابل توجه است؛

1- انگیزه ضارب یاضاربان هر چه باشد محکوم و مطروداست. گفته شده است جانی تکفیری بوده و مصاحبه ها و کلیپ های منتشره از وی گویای این مساله است که رسیدگی و صدور حکم در صلاحیت دادگاه خواهد بود که مردم منتظر شدید ترین حکم هستند تا هم نقش بازدارنده داشته باشد و هم عبرت آموز برای دیگران تا این اقدامات جنایتکارانه برای همیشه ریشه کن شود.

با این همه نباید این حادثه دستمایه اختلاف افکنی جدید میان شیعه و سنی و یا ایرانی و افغانی شود. این جنایت را باید در رویکردی تکفیری - وهابیتی مورد بررسی قرارداد.

2- مسئولان امنیتی و حفاظتی آستان قدس رضوی بی شک مسئول مستقیم و پاسخگوی این کوتاهی و یا قصور هستند و جای هیچ اغماض و چشم پوشی ندارد. امنیت حرم رضوی خود یک مساله اساسی است که نباید هیچ وقت دستکم گرفته شود.

3- حوزه های علمیه و روحانیت در تاریخ ایران همواره به مثابه سرمایه اجتماعی و از مردمی ترین تشکل ها محسوب میشود.

در همه فراز و فرودهای تاریخی و اجتماعی راهنما، حامی، همراه و خادم مردم بوده است. در دوران دفاع مقدس جمع زیادی از آنان در جبهه های جنگ علیه دشمن بعثی به شهادت رسیدند عده ای از آنان اسیر و جانباز شدند.

حجت الاسلام اصلانی که در این حادثه شهید شد خود رزمنده و برادر دو شهید سرفراز دوران جنگ تحمیلی بود.

4- این حوادث و رخدادها در عین حال مملو از درس ها و عبرت آموزی است. بسیار بجاست حوزه های علمیه و روحانیت شریف و متعهد همانطور که استاد شهید مرتضی مطهری (ره) فرمود خود در نقش اصلی و با صلاحیت ترین نهاد به آسیب شناسی نهاد روحانیت، چالش ها، فرصت ها و مطالباتی که افکار عمومی از آنها دارند پیشگام شود.