سوره‌ای که با خواندنش بی‌حساب وارد بهشت می‌شوید + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره زخرف با صدای مصطفی اسماعیل را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره زخرف چهل و سومین سوره قرآن است و در جزء بیست و پنجم آن قرار دارد.
این سوره درباره اهمیت قرآن و نبوت پیامبر (ص)، سرنوشت برخی از پیامبران پیشین و قوم آنها، برخی دلایل توحید و مبارزه با شرک سخن می‌گوید و محور اصلی آن هشدار به انسان هاست.
امام باقر (ع) درباره فضیلت خواندن سوره زخرف می‌فرماید: هر کس بر خواندن سور «حم زخرف» مداومت کند، خداوند او را در قبر از حشرات زمین و فشار قبر ایمن می‌دارد؛ آنگاه که در پیشگاه خداوند بزرگ قرار می‌گیرد، این سوره می‌آید و او را به فرمان خداوند وارد بهشت می‌کند.
پیامبر اسلام (ص) نیز در این باره فرمودند: اگر کسی سور زخرف را تلاوت کند، از کسانی خواهد بود که روز قیامت به آنان گفته می‌شود: ای بندگان من! امروز نه ترسی بر شماست و نه غمی بدون حساب وارد بهشت شوید.
فایل صوتی تلاوت سوره زخرف با صدای مصطفی اسماعیل
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره زخرف همراه با ترجمه _س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
حم 1
حاء، میم (1)
و الکتاب المبین 2
سوگند به کتاب روشنگر (2)
انا جعلناه قر‌آنا عر‌بیا لعلکم تعقلون 3
ما آن را قرآنی عربی قرار دادیم باشد که بیندیشید (3)
و انه فی أم الکتاب لدینا لعلی حکیم 4
و همانا که آن در کتاب اصلی لوح محفوظ به نزد ما سخت والا و پر حکمت است (4)
أفنضر‌ب عنکم الذکر صفحا أن کنتم قوما مسر‌فین 5
آیا به صرف اینکه شما قومی منحرفید بایدقرآن را از شما باز داریم (5)
و کم أر‌سلنا من نبی فی الأولین 6
و چه بسا پیامبرانی که در میان گذشتگان روانه کردیم (6)
و ما یأتیهم من نبی الا کانوا به یستهزئون 7
و هیچ پیامبری به سوی ایشان نیامد مگر اینکه او را به ریشخند می‌گرفتند (7)
فأهلکنا أشد منهم بطشا و مضی مثل الأولین 8
و نیرومندتر از آنان را به هلاکت رسانیدیم و سنت پیشینیان تکرار شد (8)
و لئن سألتهم من خلق السماوات و الأر‌ض لیقولن خلقهن العزیز العلیم 9
و اگر از آنان بپرسی: آسمان‌ها و زمین را چه کسی آفریده؟ قطعا خواهند گفت: آنها را همان قادر دانا آفریده است (9)
الذی جعل لکم الأر‌ض مهدا و جعل لکم فیها سبلا لعلکم تهتدون 10
همان کسی که این زمین را برای شما گهواره‌ای گردانید و برای شما در آن راه‌ها نهاد، باشد که راه یابید (10)
و الذی نزل من السماء ماء بقدر فأنشر‌نا به بلد میتا کذلک تخر‌جون 11
و آن کس که آبی به اندازه از آسمان فرود آورد پس به وسیله آن، سرزمینی مرده را زنده گردانیدیم؛ همین گونه از گورها بیرون آورده می‌شوید (11)
و الذی خلق الأزواج کلها و جعل لکم من الفلک و الأنعام ما تر‌کبون 12
و همان کسی که جفت‌ها را یکسره آفرید و برای شما از کشتی‌ها و دام‌ها وسیله‌ای که سوار شوید قرار داد (12)
لتستووا علی ظهور‌ه ثم تذکر‌وا نعم ر‌بکم اذا استویتم علیه و تقولوا سبحان الذی سخر لنا هذا و ما کنا له مقر‌نین 13
تا بر پشت آن ها قرار گیرید پس چون بر آن ها برنشستید نعمت پروردگار خود را یاد کنید و بگویید: پاک است کسی که این را برای ما رام کرد و گرنه ما را یارای رام‌ساختن آنها نبود (13)
و انا الی ر‌بنا لمنقلبون 14
و به راستی که ما به سوی پروردگارمان بازخواهیم گشت (14)
و جعلوا له من عباده جزءا ان الانسان لکفور مبین 15
و برای او بعضی از بندگان خدا را جزئی چون فرزند و شریک قرار دادند به راستی که انسان بس ناسپاس آشکار است (15)
أم اتخذ مما یخلق بنات و أصفاکم بالبنین 16
آیا از آنچه می‌آفریند خود دخترانی برگرفته و به شما پسران را اختصاص داده است؟ (16)
و اذا بشر أحدهم بما ضر‌ب للر‌حمن مثلا ظل وجهه مسودا و هو کظیم 17
و چون یکی از آنان را به آنچه به خدای رحمان نسبت می‌دهد خبر دهند چهره او سیاه می‌گردد در حالی که خشم و تأسف خود را فرو می‌خورد (17)
أومن ینشأ فی الحلی و هو فی الخصام غیر مبین 18
آیا کسی را شریک خدا می‌کنند که در زر و زیور پرورش یافته و در هنگام مجادله بیانش غیر روشن است؟ (18)
و جعلوا الملائک الذین هم عباد الرحمن اناثا أشهدوا خلقهم ستکتب شهادتهم ویسألون 19
و فرشتگانی را که خود بندگان رحمانند مادینه و دختران او پنداشتند آیا در خلقت آنان حضور داشتند؟ گواهی ایشان به زودی نوشته می‌شود و از آن پرسیده خواهند شد (19)
و قالوا لو شاء الرحمن ما عبدناهم ما لهم بذلک من علم ان هم الا یخر‌صون 20
و می‌گویند: اگر خدای رحمان می‌خواست آنها را نمی‌پرستیدیم آنان به این دعوی دانشی ندارند و جز حدس نمی‌زنند (20)
أم آتیناهم کتابا من قبله فهم به مستمسکون 21
آیا به آنان پیش از آن قرآن کتابی داده‌ایم که بدان تمسک می‌جویند؟ (21)
بل قالوا انا وجدنا آباءنا علی أم و انا علی آثار‌هم مهتدون 22
نه بلکه گفتند: ما پدران خود را بر آیینی یافتیم و ما هم با پی گیری از آنان راه یافتگانیم (22)
و کذلک ما أر‌سلنا من قبلک فی قر‌ی من نذیر الا قال متر‌فوها انا وجدنا آباءنا علی أم و انا علی آثار‌هم مقتدون 23
و بدین گونه در هیچ شهری پیش از تو هشداردهنده‌ای نفرستادیم مگر آنکه خوشگذرانان آن گفتند: ما پدران خود را بر آیینی و راهی یافته‌ایم و ما از پی ایشان راهسپریم (23)
قال أولو جئتکم بأهدی مما وجدتم علیه آباءکم قالوا انا بما أر‌سلتم به کافر‌ون 24
گفت هر چند هدایت کننده‌تر از آنچه پدران خود را بر آن یافته‌اید برای شما بیاورم؟ گفتند: ما نسبت به آنچه بدان فرستاده شده‌اید کافریم (24)
فانتقمنا منهم فانظر کیف کان عاقب المکذبین 25
پس از آنان انتقام گرفتیم پس بنگر فرجام تکذیب‌کنندگان چگونه بوده است (25)
و اذ قال ابراهیم لأبیه و قومه اننی بر‌اء مما تعبدون 26
و چون ابراهیم به ناپدری خود و قومش گفت: من واقعا از آنچه می‌پرستید بیزارم (26)
الا الذی فطر‌نی فانه سیهدین 27
مگر از آن کس که مرا پدید آورد و البته او مرا راهنمایی خواهد کرد (27)
و جعلها کلم باقی فی عقبه لعلهم یر‌جعون 28
و او آن را در پی خود سخنی جاویدان کرد باشد که آنان به توحید بازگردند (28)
بل متعت هؤلاء و آباءهم حتی جاءهم الحق و ر‌سول مبین 29
بلکه اینان و پدرانشان را برخوداری دادم تا حقیقت و فرستاده‌ای آشکار به سویشان آمد (29)
و لما جاءهم الحق قالوا هذا سحر و انا به کافر‌ون 30
و چون حقیقت به سویشان آمد، گفتند: این افسونی است و ما منکر آنیم (30)
و قالوا لولا نزل هذا القر‌آن علی ر‌جل من القر‌یتین عظیم 31
و گفتند: چرا این قرآن بر مردی بزرگ از آن دو شهر فرود نیامده است؟ (31)
أهم یقسمون رحمت ر‌بک نحن قسمنا بینهم معیشتهم فی الحیا الدنیا و ر‌فعنا بعضهم فوق بعض درجات لیتخذ بعضهم بعضا سخر‌یا و رحمت ر‌بک خیر مما یجمعون 32
آیا آنانند که رحمت پروردگارت را تقسیم می‌کنند ما وسایل معاش آنان را در زندگی دنیا میانشان تقسیم کرده‌ایم و برخی از آنان را از نظر درجات بالاتر از بعضی دیگر قرار داده‌ایم تا بعضی از آنها بعضی دیگر را در خدمت گیرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان می‌اندوزند بهتر است (32)
و لولا أن یکون الناس أم واحد لجعلنا لمن یکفر بالر‌حمن لبیوتهم سقفا من فض و معار‌ج علیها یظهر‌ون 33
و اگر نه آن بود که همه مردم در انکار خدا امتی واحد گردند قطعا برای خانه‌های آنان که به خدای رحمان کفر می‌ورزیدند سقف‌ها و نردبانهایی از نقره که بر آنها بالا روند قرار می‌دادیم (33)
و لبیوتهم أبوابا و سر‌ر‌ا علیها یتکئون 34
و برای خانه‌هایشان نیز در‌ها و تختهایی که بر آنها تکیه زنند (34)
و زخر‌فا و ان کل ذلک لما متاع الحیا الدنیا و الآخر عند ر‌بک للمتقین 35
و زر و زیورهای دیگر نیز و همه این‌ها جز متاع زندگی دنیا نیست و آخرت پیش پروردگار تو برای پرهیزگاران است (35)
و من یعش عن ذکر الرحمن نقیض له شیطانا فهو له قر‌ین 36
و هر کس از یاد خدای رحمان دل بگرداند بر او شیطانی می‌گماریم تا برای وی دمسازی باشد (36)
و انهم لیصدونهم عن السبیل و یحسبون أنهم مهتدون 37
و مسلما آنها ایشان را از راه باز می‌دارند و آنها می‌پندارند که راه یافتگانند (37)
حتی اذا جاءنا قال یا لیت بینی و بینک بعد المشر‌قین فبئس القر‌ین 38
تا آنگاه که او با دمسازش به حضور ما آید خطاب به شیطان گوید: ای کاش میان من و تو فاصله خاور و باختر بود که چه بد دمسازی هستی! (38)
و لن ینفعکم الیوم اذ ظلمتم أنکم فی العذاب مشتر‌کون 39
و امروز هرگز پشیمانی برای شما سود نمی‌بخشد چون ستم کردید در حقیقت شما در عذاب مشترک خواهید بود (39)
أفأنت تسمع الصم أو تهدی العمی ومن کان فی ضلال مبین 40
پس آیا تو می‌توانی کران را شنوا کنی یا نابینایان و کسی را که همواره در گمراهی آشکاری است راه نمایی؟ (40)
فاما نذهبن بک فانا منهم منتقمون 41
پس اگر ما تو را از دنیاببریم قطعا از آنان انتقام می‌کشیم (41)
أو نر‌ینک الذی و عدناهم فانا علیهم مقتدر‌ون 42
یا اگر آنچه را به آنان وعده داده‌ایم به تو نشان دهیم؛ حتما ما بر آنان قدرت داریم (42)
فاستمسک بالذی أوحی الیک انک علی صر‌اط مستقیم 43
پس به آنچه به سوی تو وحی شده است چنگ درزن، که تو بر راهی راست قرار داری (43)
و انه لذکر لک و لقومک و سوف تسألون 44
و به راستی که قرآن برای تو و برای قوم تو مایه تذکری است، و به زودی در مورد آن پرسیده خواهید شد (44)
و اسأل من أر‌سلنا من قبلک من ر‌سلنا أجعلنا من دون الرحمن آله یعبدون 45
و از رسولان ما که پیش از تو گسیل داشتیم جویا شو؛ آیا در برابر خدای رحمان، خدایانی که مورد پرستش قرار گیرند مقرر داشته‌ایم؟ (45)
و لقد أر‌سلنا موسی بآیاتنا الی فرعون و ملئه فقال انی ر‌سول ر‌ب العالمین 46
و همانا موسی را با نشانه‌های خویش به سوی فرعون و سران قوم او روانه کردیم پس گفت: من فرستاده پروردگار جهانیانم (46)
فلما جاءهم بآیاتنا اذا هم منها یضحکون 47
پس چون آیات ما را برای آنان آورد ناگهان ایشان بر آنها خنده زدند (47)
و ما نر‌یهم من آی الا هی أکبر من أختها و أخذناهم بالعذاب لعلهم یر‌جعون 48
و ما نشانه‌ای به ایشان نمی‌نمودیم مگر اینکه آن از نظیر و مشابه آن بزرگتر بود و به عذاب گرفتارشان کردیم تا مگر به راه آیند (48)
و قالوا یا أیه الساحر ادع لنا ر‌بک بما عهد عندک اننا لمهتدون 49
و گفتند: ای فسونگر پروردگارت را به پاس آنچه با تو عهد کرده برای ما بخوان که ما واقعا به راه درست درآمده‌ایم (49)
فلما کشفنا عنهم العذاب اذا هم ینکثون 50
و چون عذاب را از آنها برداشتیم، بناگاه آنان پیمان شکستند (50)
و نادی فرعون فی قومه قال یا قوم ألیس لی ملک مصر و هذه الأنهار تجر‌ی من تحتی أفلا تبصر‌ون 51
و فرعون در میان قوم خود ندا درداد وگفت: ای مردم کشور من آیا پادشاهی مصر و این نهر‌ها که از زیر کاخهای من روان است از آن من نیست؟ پس مگر نمی‌بینید؟ (51)
أم أنا خیر من هذا الذی هو مهین و لا یکاد یبین 52
آیا نه من از این کس که خود بی‌مقدار است و نمی‌تواند درست بیان کند بهترم؟ (52)
فلولا ألقی علیه أسور من ذهب أو جاء معه الملائک مقتر‌نین 53
پس چرا بر او دستبندهایی زرین آویخته نشده؟ یا با او فرشتگانی همراه نیامده‌اند؟ (53)
فاستخف قومه فأطاعوه انهم کانوا قوما فاسقین 54
پس قوم خود را سبک مغز یافت و آنان را فریفت و اطاعتش کردند چرا که آنها مردمی منحرف بودند (54)
فلما آسفونا انتقمنا منهم فأغر‌قناهم أجمعین 55
و چون ما را به خشم درآوردند از آنان انتقام گرفتیم و همه آنان را غرق کردیم (55)
فجعلناهم سلفا و مثلا للآخر‌ین 56
و آنان را پیشینه‌ای بد و عبرتی برای آیندگان گردانیدیم (56)
و لما ضر‌ب ابن مریم مثلا اذا قومک منه یصدون 57
و هنگامی که در مورد پسر مریم مثالی آورده شد، بناگاه قوم تو از آن سخن هلهله درانداختند و اعراض کردند (57)
و قالوا أآلهتنا خیر أم هو ما ضر‌بوه لک الا جدلا بل هم قوم خصمون 58
و گفتند: آیا معبودان ما بهترند یا او؟ آن مثال را جز از راه جدل برای تو نزدند بلکه آنان مردمی جدل‌پیشه‌اند (58)
ان هو الا عبد أنعمنا علیه و جعلناه مثلا لبنی اسرائیل 59
عیسی جز بنده‌ای که بر وی منت نهاده و او را برای فرزندان اسرائیل سرمشق و آیتی گردانیده‌ایم نیست (59)
و لو نشاء لجعلنا منکم ملائک فی الأر‌ض یخلفون 60
و اگر بخواهیم قطعا به جای شما فرشتگانی که در روی زمین جانشین شما گردند قرار دهیم (60)
و انه لعلم للساع فلا تمتر‌ن بها و اتبعون هذا صر‌اط مستقیم 61
و لما جاء و همانا آن نشانه‌ای برای فهم رستاخیز است پس زنهار در آن تردید مکن و از من پیروی کنید این است راه راست (61)
و لا یصدنکم الشیطان انه لکم عدو مبین 62
و مبادا شیطان شما را از راه به در برد زیرا او برای شما دشمنی آشکار است (62)
عیسی بالبینات قال قد جئتکم بالحکم و لأبین لکم بعض الذی تختلفون فیه فاتقوا الله و أطیعون 63
و چون عیسی دلایل آشکار آورد گفت: به راستی برای شما حکمت آوردم و تا در باره بعضی از آنچه در آن اختلاف می‌کردید برایتان توضیح دهم پس از خدا بترسید و فرمانم ببرید (63)
ان الله هو ر‌بی و ر‌بکم فاعبدوه هذا صر‌اط مستقیم 64
در حقیقت خداست که خود پروردگار من و پروردگار شماست پس او را بپرستید این است راه راست (64)
فاختلف الأحزاب من بینهم فویل للذین ظلموا من عذاب یوم ألیم 65
تا آنکه از میانشان احزاب دست به اختلاف زدند پس وای بر کسانی که ستم کردند از عذاب روزی دردناک (65)
هل ینظر‌ون الا الساع أن تأتیهم بغت و هم لا یشعر‌ون 66
آیا جز این انتظار می‌برند که رستاخیز در حالی که حدس نمی‌زنند ناگهان بر آنان در رسد؟ (66)
الأخلاء یومئذ بعضهم لبعض عدو الا المتقین 67
در آن روز یاران جز پرهیزگاران بعضی‌شان دشمن بعضی دیگرند (67)
یا عباد لا خوف علیکم الیوم و لا أنتم تحزنون 68
ای بندگان من امروز بر شما بیمی نیست و غمگین نخواهید شد (68)
الذین آمنوا بآیاتنا و کانوا مسلمین 69
همان کسانی که به آیات ما ایمان آورده و تسلیم بودند (69)
ادخلوا الجن أنتم و أزواجکم تحبر‌ون 70
شما با همسرانتان شادمانه داخل بهشت شوید (70)
یطاف علیهم بصحاف من ذهب و أکواب و فیها ما تشتهیه الأنفس و تلذ الأعین و أنتم فیها خالدون 71
سینیهایی از طلا و جام‌هایی در برابر آنان می‌گردانند و در آنجا آنچه دل‌ها آن را بخواهند و دیدگان را خوش آید هست و شما در آن جاودانید (71)
و تلک الجن التی أور‌ثتموها بما کنتم تعملون 72
و این است همان بهشتی که به پاداش آنچه می‌کردید میراث یافتید (72)
لکم فیها فاکه کثیر منها تأکلون 73
در آنجا برای شما میوه‌هایی فراوان خواهد بود که از آنها می‌خورید (73)
ان المجر‌مین فی عذاب جهنم خالدون 74
بی‌گمان مجرمان در عذاب جهنم ماندگارند (74)
لا یفتر عنهم و هم فیه مبلسون 75
عذاب از آنان تخفیف نمی‌یابد و آنها در آنجا نومیدند (75)
و ما ظلمناهم و لکن کانوا هم الظالمین 76
و ما بر ایشان ستم نکردیم بلکه خود ستمکار بودند (76)
و نادوا یا مالک لیقض علینا ر‌بک قال انکم ماکثون 77
و فریاد کشند: ای مالک، بگو: پروردگارت جان ما را بستاند پاسخ دهد: شما ماندگارید (77)
لقد جئناکم بالحق و لکن أکثر‌کم للحق کار‌هون 78
قطعا حقیقت را برایتان آوردیم لیکن بیشتر شما حقیقت را خوش نداشتید (78)
أم أبر‌موا أمر‌ا فانا مبر‌مون 79
یا در کاری ابرام ورزیده‌اند؟ ما نیز ابرام می‌ورزیم (79)
أم یحسبون أنا لا نسمع سر‌هم و نجواهم بلی و ر‌سلنا لدیهم یکتبون 80
آیا می‌پندارند که ما راز آنها و نجوایشان را نمی‌شنویم؟ چرا و فرشتگان ما پیش آنان حاضرند و ثبت می‌کنند (80)
قل ان کان للر‌حمن و لد فأنا أول العابدین 81
بگو: اگر برای [خدای رحمان فرزندی بود، خود من نخستین پرستندگان بودم (81)
سبحان ر‌ب السماوات و الأر‌ض ر‌ب العر‌ش عما یصفون 82
پروردگار آسمان‌ها و زمین وپروردگار عرش از آنچه و صف می‌کنند منزه است (82)
فذر‌هم یخوضوا و یلعبوا حتی یلاقوا یومهم الذی یوعدون 83
پس آنان را رها کن تا در یاوه‌گویی خود فرو روند و بازی کنند تا آن روزی را که بدان وعده داده می‌شوند دیدار کنند (83)
و هو الذی فی السماء اله و فی الأر‌ض اله و هو الحکیم العلیم 84
و اوست که در آسمان خداست و در زمین خداست و هموست سنجیده‌کار دانا (84)
و تبار‌ک الذی له ملک السماوات و الأر‌ض و ما بینهما و عنده علم الساع و الیه تر‌جعون 85
و خجسته است کسی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است از آن اوست و علم قیامت پیش اوست و به سوی او برگردانیده می‌شوید (85)
و لا یملک الذین یدعون من دونه الشفاع الا من شهد بالحق و هم یعلمون 86
و کسانی که به جای او می‌خوانند و می‌پرستند اختیار شفاعت ندارند مگر آن کسانی که آگاهانه به حق گواهی داده باشند (86)
و لئن سألتهم من خلقهم لیقولن الله فأنی یؤفکون 87
و اگر از آنان بپرسی: چه کسی آنان را خلق کرده؟ مسلماخواهند گفت: خدا پس چگونه از حقیقت بازگردانیده می‌شوند؟ (87)
و قیله یا ر‌ب ان هؤلاء قوم لا یؤمنون 88
و گوید: ای پروردگار من، این‌ها جماعتی‌اند که ایمان نخواهند آورد (88)
فاصفح عنهم و قل سلام فسوف یعلمون 89
و خدا فرمود: از ایشان روی برتاب و بگو: به سلامت پس زودا که بدانند (89)
انتهای پیام /