سوره‌ای که خواندنش عبور از پل صراط را تضمین می‌کند + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت آیات 1 تا 50 با صدای محمد صدیق منشاوی را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره آل عمران سومین سوره قرآن است و در جزء سوم و چهارم آن قرار دارد.
محتوای اصلی این سوره درباره دعوت مومنان به اتحاد و صبر در برابر دشمنان اسلام است.
توحید، صفات خداوند، معاد، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، تولی، تبری و حج در این سوره مورد بررسی قرار گرفته و به بیان تاریخ انبیایی مانند آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و داستان حضرت مریم و عبرت‌های غزوه احد و غزوه بدر نیز پرداخته شده است.
آیات اعتصام، محکم و متشابه، کظم غیظ، مباهله و آیات ربنا از آیات مشهور سوره آل عمران است. چندین آیه این سوره نیز در بردارنده احکام فقهی است.
بر اساس روایتی از پیامبر (ص) در تفسیر مجمع البیان، هر کس سوره آل عمران را بخواند خداوند برای هر آیه از آن امانی برای گذشت از پل دوزخ به او عطا می‌کند و هر کس سوره آل عمران را در روز جمعه بخواند تا وقتی که خورشید غروب کند، خدا و فرشتگان برای او درود می‌فرستند.
فایل صوتی تلاوت آیات 1 تا 50 با صدای محمد صدیق منشاوی
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن آیاتی از سوره آل عمران همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
الم 1
الف، لام، میم (1)
الله لا اله الا هو الحی القیوم 2
خداست که هیچ معبود بحقی جز او نیست و زنده پاینده است (2)
نزل علیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه و أنزل التور‌ا و الانجیل 3
این کتاب را در حالی که موید آنچه از کتابهای آسمانی پیش از خود می‌باش، به حق و به تدریج بر تو نازل کرد و تورات و انجیل را... (3)
من قبل هدی للناس و أنزل الفر‌قان ان الذین کفر‌وا بآیات الله لهم عذاب شدید و الله عزیز ذو انتقام 4
پیش از آن برای رهنمود مردم فرو فرستاد و فرقان جداکننده حق از باطل را نازل کرد کسانی که به آیات خدا کفر ورزیدند بی‌تردید عذابی سخت خواهند داشت و خداوند شکست‌ناپذیر و صاحب‌انتقام است (4)
ان الله لا یخفی علیه شیء فی الأر‌ض و لا فی السماء 5
در حقیقت هیچ چیز نه در زمین و نه در آسمان بر خدا پوشیده نمی‌ماند (5)
هو الذی یصور‌کم فی الأر‌حام کیف یشاء لا اله الا هو العزیز الحکیم 6
اوست کسی که شما را آن گونه که می‌خواهد در رحم‌ها صورتگری می‌کند هیچ معبودی جز آن توانای حکیم نیست (6)
هو الذی أنزل علیک الکتاب منه آیات محکمات هن أم الکتاب و أخر متشابهات فأما الذین فی قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتن و ابتغاء تأویله و ما یعلم تأویله الا الله و الر‌اسخون فی العلم یقولون آمنا به کل من عند ربنا و ما یذکر الا أولو الألباب 7
اوست کسی که این کتاب قرآن را بر تو فرو فرستاد پاره‌ای از آن آیات محکم صریح و روشن است آن‌ها اساس کتابند و پاره‌ای دیگر متشابهاتند که تأویل‌پذیرند اما کسانی که در دلهایشان انحراف است برای فتنه‌جویی و طلب تأویل آن به دلخواه خود از متشابه آن پیروی می‌کنند با آنکه تاویلش را جز خدا و ریشه‌داران در دانش کسی نمی‌داند آنان که می‌گویند: ما بدان ایمان آوردیم همه چه محکم و چه متشابه از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان کسی متذکر نمی‌شود (7)
ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا وهب لنا من لدنک ر‌حم انک أنت الوهاب 8
می‌گویند: پروردگارا، پس از آنکه ما را هدایت کردی دلهایمان را دستخوش انحراف مگردان و از جانب خود رحمتی بر ما ارزانی دار که تو خود بخشایشگری (8)
ربنا انک جامع الناس لیوم لا ر‌یب فیه ان الله لا یخلف المیعاد 9
پروردگارا، به یقین تو در روزی که هیچ تردیدی در آن نیست گردآورنده جمله مردمانی قطعا خداوند در وعده خود خلاف نمی‌کند (9)
ان الذین کفر‌وا لن تغنی عنهم أموالهم و لا أولادهم من الله شیئا و أولئک هم وقود النار 10
در حقیقت کسانی که کفر ورزیدند، اموال و اولادشان چیزی از عذاب خدا را از آنان دور نخواهد کرد و آنان خود هیزم دوزخند (10)
کدأب آل فر‌عون و الذین من قبلهم کذبوا بآیاتنا فأخذهم الله بذنوبهم و الله شدید العقاب 11
آنان به شیوه فرعونیان و کسانی که پیش از آنان بودند آیات ما را دروغ شمردند؛ پس خداوند به سزای گناهانشان گریبان آنان را گرفت و خدا سخت‌کیفر است (11)
قل للذین کفر‌وا ستغلبون و تحشر‌ون الی جهنم و بئس المهاد 12
به کسانی که کفر ورزیدند بگو: به زودی مغلوب خواهید شد و سپس در روز رستاخیز در دوزخ محشور می‌شوید و چه بد بستری است (12)
قد کان لکم آی فی فئتین التقتا فئ تقاتل فی سبیل الله و أخر‌ی کافر یر‌ونهم مثلیهم ر‌أی العین و الله یؤید بنصر‌ه من یشاء ان فی ذلک لعبر لأولی الأبصار 13
قطعا در برخورد میان دو گروه برای شما نشانه‌ای و درس عبرتی بود گروهی در راه خدا می‌جنگیدند و دیگر گروه کافر بودند که آنان مومنان را به چشم دو برابر خود می‌دیدند و خدا هر که را بخواهد به یاری خود تایید می‌کند یقینا در این ماجرا برای صاحبان بینش عبرتی است (13)
زین للناس حب الشهوات من النساء و البنین و القناطیر المقنطر من الذهب و الفض و الخیل المسوم و الأنعام و الحر‌ث ذلک متاع الحیا الدنیا و الله عنده حسن المآب 14
دوستی خواستنی‌های گوناگون از: زنان و پسران و اموال فراوان از زر و سیم و اسب‌های نشاندار و دام‌ها و کشتزارها برای مردم آراسته شده لیکن این جمله مایه تمتع زندگی دنیاست و حال آنکه فرجام نیکو نزد خداست (14)
قل أؤنبئکم بخیر من ذلکم للذین اتقوا عند ر‌بهم جنات تجر‌ی من تحتها الأنهار خالدین فیها و أزواج مطهر و ر‌ضوان من الله و الله بصیر بالعباد 15
بگو: آیا شما را به بهتر از این‌ها خبر دهم؟ برای کسانی که تقوا پیشه کرده‌اند نزد پروردگارشان باغهایی است که از زیر درختان آن‌ها نهر‌ها روان است در آن جاودانه بمانند و همسرانی پاکیزه و نیز خشنودی خدا را دارند و خداوند به امور بندگان خود بیناست (15)
الذین یقولون ربنا اننا آمنا فاغفر لنا ذنوبنا و قنا عذاب النار 16
همان کسانی که می‌گویند: پروردگارا، ما ایمان آوردیم پس گناهان ما را بر ما ببخش و ما را از عذاب آتش نگاه دار (16)
الصابر‌ین و الصادقین و القانتین و المنفقین و المستغفر‌ین بالأسحار 17
اینانند شکیبایان و راستگویان و فرمانبرداران و انفاق‌کنندگان و آمرزش‌خواهان در سحرگاهان (17)
شهد الله أنه لا اله الا هو و الملائک و أولو العلم قائما بالقسط لا اله الا هو العزیز الحکیم 18
خدا که همواره به عدل قیام دارد گواهی می‌دهد که جز او هیچ معبودی نیست و فرشتگان او و دانشوران نیز گواهی می‌دهند که: جز او که توانا و حکیم است هیچ معبودی نیست (18)
ان الدین عند الله الاسلام و ما اختلف الذین أوتوا الکتاب الا من بعد ما جاءهم العلم بغیا بینهم و من یکفر بآیات الله فان الله سر‌یع الحساب 19
در حقیقت دین نزد خدا همان اسلام است و کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده شده با یکدیگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنکه علم برای آنان حاصل آمد آن هم به سابقه حسدی که میان آنان وجود داشت و هر کس به آیات خدا کفر ورزد پس بداند که خدا زودشمار است (19)
فان حاجوک فقل أسلمت وجهی لله و من اتبعن و قل للذین أوتوا الکتاب و الأمیین أأسلمتم فان أسلموا فقد اهتدوا و ان تولوا فانما علیک البلاغ و الله بصیر بالعباد 20
پس اگر با تو به محاجه برخاستند بگو: من خود را تسلیم خدا نموده‌ام و هر که مرا پیروی کرده نیز خود را تسلیم خدا نموده است و به کسانی که اهل کتابند و به مشرکان بگو: آیا اسلام آورده‌اید؟ پس اگر اسلام آوردند قطعا هدایت یافته‌اند و اگر روی برتافتند فقط رساندن پیام بر عهده توست و خداوند به امور بندگان بیناست (20)
ان الذین یکفر‌ون بآیات الله و یقتلون النبیین بغیر حق و یقتلون الذین یأمر‌ون بالقسط من الناس فبشر‌هم بعذاب ألیم 21
کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند و پیامبران را بناحق می‌کشند و دادگستران را به قتل می‌رسانند آنان را از عذابی دردناک خبر ده (21)
أولئک الذین حبطت أعمالهم فی الدنیا و الآخر و ما لهم من ناصر‌ین 22
آنان کسانی‌اند که در این دنیا و در سرای آخرت اعمالشان به هدر رفته و برای آنان هیچ یاوری نیست (22)
ألم تر الی الذین أوتوا نصیبا من الکتاب یدعون الی کتاب الله لیحکم بینهم ثم یتولی فر‌یق منهم و هم معر‌ضون 23
آیا داستان کسانی را که بهره‌ای از کتاب تورات یافته‌اند ندانسته‌ای که، چون به سوی کتاب خدا فرا خوانده می‌شوند تا میانشان حکم کند آنگه گروهی از آنان به حال اعراض روی برمی‌تابند؟ (23)
ذلک بأنهم قالوا لن تمسنا النار الا أیاما معدودات و غر‌هم فی دینهم ما کانوا یفتر‌ون 24
این بدان سبب بود که آنان به پندار خود گفتند: هرگز آتش جز چند روزی به ما نخواهد رسید و برساخته‌هایشان آنان را در دینشان فریفته کرده است (24)
فکیف اذا جمعناهم لیوم لا ر‌یب فیه و وفیت کل نفس ما کسبت و هم لا یظلمون 25
پس چگونه خواهد بود حالشان آنگاه که آنان را در روزی که هیچ شکی در آن نیست گرد آوریم و به هر کس پاداش دستاوردش به تمام و کمال داده شود و به آنان ستم نرسد؟ (25)
قل اللهم مالک الملک تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممن تشاء و تعز من تشاء و تذل من تشاء بیدک الخیر انک علی کل شیء قدیر 26
بگو: بار خدایا، تویی که فرمانفرمایی هر آن کس را که خواهی فرمانروایی بخشی و از هر که خواهی فرمانروایی را باز ستانی و هر که را خواهی عزت بخشی؛ و هر که را خواهی خوار گردانی همه خوبی‌ها به دست توست و تو بر هر چیز توانایی (26)
تولج اللیل فی النهار وتولج النهار فی اللیل و تخر‌ج الحی من المیت وتخر‌ج المیت من الحی وتر‌زق من تشاء بغیر حساب 27
شب را به روز در می‌آوری و روز را به شب در می‌آوری و زنده را از مرده بیرون می آوری و مرده را از زنده خارج می‌سازی و هر که را خواهی بی‌حساب روزی می‌دهی (27)
لا یتخذ المؤمنون الکافر‌ین أولیاء من دون المؤمنین و من یفعل ذلک فلیس من الله فی شیء الا أن تتقوا منهم تقا و یحذر‌کم الله نفسه و الی الله المصیر 28
مومنان نباید کافران را به جای مومنان به دوستی بگیرند و هر که چنین کند در هیچ چیز او را از دوستی خدا بهره‌ای نیست، مگر اینکه از آنان به نوعی تقیه کند و خداوند شما را از عقوبت خود می‌ترساند و بازگشت همه به سوی خداست (28)
قل ان تخفوا ما فی صدور‌کم أو تبدوه یعلمه الله و یعلم ما فی السماوات و ما فی الأر‌ض و الله علی کل شیء قدیر 29
بگو: اگر آنچه در سینه‌های شماست نهان دارید یا آشکارش کنید، خدا آن را می داند و نیز آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمین است می‌داند و خداوند بر هر چیزی تواناست (29)
یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضر‌ا وما عملت من سوء تود لو أن بینها وبینه أمدا بعیدا و یحذر‌کم الله نفسه و الله ر‌ءوف بالعباد 30
روزی که هر کسی آنچه کار نیک به جای آورده و آنچه بدی مرتکب شده حاضر شده می یابد و آرزو می‌کند کاش میان او و آن کارهای بد فاصله‌ای دور بود و خداوند شما را از کیفر خود می‌ترساند و در عین حال خدا به بندگان خود مهربان است (30)
قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله و یغفر لکم ذنوبکم و الله غفور ر‌حیم 31
بگو: اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشاید و خداوند آمرزنده مهربان است (31)
قل أطیعوا الله و الر‌سول فان تولوا فان الله لا یحب الکافر‌ین 32
بگو: خدا و پیامبر او را اطاعت کنید پس اگر رویگردان شدند قطعا خداوند کافران را دوست ندارد (32)
ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین 33
به یقین خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر مردم جهان برتری داده است (33)
ذر‌ی بعضها من بعض و الله سمیع علیم 34
فرزندانی که بعضی از آنان از نسل بعضی دیگرند و خداوند شنوای داناست (34)
اذ قالت امر‌أت عمران ر‌ب انی نذر‌ت لک ما فی بطنی محر‌ر‌ا فتقبل منی انک أنت السمیع العلیم 35
چون زن عمران گفت: پروردگارا، آنچه در شکم خود دارم نذر تو کردم تا آزاد شده از مشاغل دنیا و پرستشگر تو باشد پس از من بپذیر که تو خود شنوای دانایی (35)
فلما وضعتها قالت ر‌ب انی وضعتها أنثی و الله أعلم بما وضعت و لیس الذکر کالأنثی و انی سمیتها مریم و انی أعیذها بک و ذر‌یتها من الشیطان الر‌جیم 36
پس چون فرزندش را بزاد گفت: پروردگارا من دختر زاده‌ام و خدا به آنچه او زایید داناتر بود و پسر چون دختر نیست و من نامش را مریم نهادم و او و فرزندانش را از شیطان رانده‌شده به تو پناه می‌دهم (36)
فتقبلها ر‌بها بقبول حسن و أنبتها نباتا حسنا و کفلها زکریا کلما دخل علیها زکریا المحر‌اب وجد عندها ر‌زقا قال یا مریم أنی لک هذا قالت هو من عند الله ان الله یر‌زق من یشاء بغیر حساب 37
پس پروردگارش وی مریم را با حسن قبول پذیرا شد و او را نیکو بار آورد و زکریا را سرپرست وی قرار داد زکریا هر بار که در محراب بر او وارد می‌شد نزد او نوعی خوراکی می‌یافت می گفت: ای مریم، این از کجا برای تو آمده است؟ او در پاسخ می گفت: این از جانب خداست که خدا به هر کس بخواهد بی شمار روزی می‌دهد (37)
هنالک دعا زکریا ر‌به قال ر‌ب هب لی من لدنک ذر‌ی طیب انک سمیع الدعاء 38
آنجا بود که زکریا پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا، از جانب خود فرزندی پاک و پسندیده به من عطا کن که تو شنونده دعایی (38)
فنادته الملائک و هو قائم یصلی فی المحر‌اب أن الله یبشر‌ک بیحیی مصدقا بکلم من الله و سیدا و حصور‌ا و نبیا من الصالحین 39
پس در حالی که وی ایستاده و در محراب خود دعا می‌کرد فرشتگان او را ندا دردادند که: خداوند تو را به ولادت یحیی که تصدیق کننده حقانیت کلم الله عیسی است و بزرگوار و خویشتندار پرهیزنده از آنان و پیامبری از شایستگان است مژده می‌دهد (39)
قال ر‌ب أنی یکون لی غلام و قد بلغنی الکبر و امر‌أتی عاقر قال کذلک الله یفعل ما یشاء 40
گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندی خواهد بود؟ در حالی که پیری من بالا گرفته است و زنم «نازا» است فرشته گفت: کار پروردگار چنین است خدا هر چه بخواهد می‌کند (40)
قال ر‌ب اجعل لی آی قال آیتک ألا تکلم الناس ثلاث أیام الا ر‌مزا واذکر ر‌بک کثیر‌ا وسبح بالعشی والابکار 41
گفت: پروردگارا، برای من نشانه‌ای قرار ده فرمود: نشانه‌ات این است که سه روز با مردم جز به اشاره سخن نگویی و پروردگارت را بسیار یاد کن و شبانگاه و بامدادان او را تسبیح گوی (41)
و اذ قالت الملائک یا مریم ان الله اصطفاک و طهر‌ک و اصطفاک علی نساء العالمین 42
و یاد کن هنگامی را که فرشتگان گفتند: ای مریم، خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برتری داده است (42)
یا مریم اقنتی لر‌بک و اسجدی و ار‌کعی مع الر‌اکعین 43
ای مریم، فرمانبر پروردگار خود باش و سجده کن و با رکوع‌کنندگان رکوع نما (43)
ذلک من أنباء الغیب نوحیه الیک و ما کنت لدیهم اذ یلقون أقلامهم أیهم یکفل مریم و ما کنت لدیهم اذ یختصمون 44
این جمله از اخبار غیب است که به تو وحی می‌کنیم و گرنه وقتی که آنان قلمهای خود را برای قرعه‌کشی به آب می‌افکندند تا کدام یک سرپرستی مریم را به عهده گیرد نزد آنان نبودی و نیز وقتی با یکدیگر کشمکش می‌کردند نزدشان نبودی (44)
اذ قالت الملائک یا مریم ان الله یبشر‌ک بکلم منه اسمه المسیح عیسی ابن مریم وجیها فی الدنیا و الآخر و من المقر‌بین 45
یاد کن هنگامی را که فرشتگان گفتند: ای مریم، خداوند تو را به کلمه‌ای از جانب خود که نامش مسیح عیسی‌بن‌مریم است مژده می‌دهد در حالی که او در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان درگاه خدا است (45)
و یکلم الناس فی المهد و کهلا و من الصالحین 46
و در گهواره به اعجاز و در میانسالی به وحی با مردم سخن می‌گوید و از شایستگان است (46)
قالت ر‌ب أنی یکون لی ولد و لم یمسسنی بشر قال کذلک الله یخلق ما یشاء اذا قضی أمر‌ا فانما یقول له کن فیکون 47
مریم گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندی خواهد بود با آنکه بشری به من دست نزده است؟ گفت: چنین است کار پروردگار خدا هر چه بخواهد می‌آفریند چون به کاری فرمان دهد فقط به آن می‌گوید: باش پس می‌باشد (47)
و یعلمه الکتاب و الحکم و التور‌ا و الانجیل 48
و به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل می‌آموزد (48)
و ر‌سولا الی بنی اسرائیل أنی قد جئتکم بآی من ر‌بکم أنی أخلق لکم من الطین کهیئ الطیر فأنفخ فیه فیکون طیر‌ا باذن الله و أبر‌ئ الأکمه و الأبر‌ص و أحیی الموتی باذن الله و أنبئکم بما تأکلون و ما تدخر‌ون فی بیوتکم ان فی ذلک لآی لکم ان کنتم مؤمنین 49
و او را به عنوان پیامبری به سوی بنی اسرائیل می‌فرستد که او به آنان می‌گوید: در حقیقت، من از جانب پروردگارتان برایتان معجزه‌ای آورده‌ام من از گل برای شما چیزی به شکل پرنده می‌سازم آنگاه در آن می‌دمم پس به اذن خدا پرنده‌ای می شود و به اذن خدا نابینای مادرزاد و پیس را بهبود می‌بخشم و مردگان را زنده می‌گردانم و شما را از آنچه می‌خورید و در خانه هایتان ذخیره می‌کنید خبر می‌دهم مسلما در این معجزات برای شما اگر مومن باشید عبرت است (49)
و مصدقا لما بین یدی من التور‌ا و لأحل لکم بعض الذی حر‌م علیکم و جئتکم بآی من ر‌بکم فاتقوا الله و أطیعون 50
و می‌گوید: آمده‌ام تا تورات را که پیش از من نازل شده است تصدیق کننده باشم و تا پاره‌ای از آنچه را که بر شما حرام گردیده برای شما حلال کنم و از جانب پروردگارتان برای شما نشانه‌ای آورده‌ام پس از خدا پروا دارید و مرا اطاعت کنید (50)
انتهای پیام /