سوره‌ای که در قیامت برای آمرزشتان مجادله می‌کند + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره ملک با صدای عباس امام جمعه را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره ملک یا تبارک شصت و هفتمین سوره قرآن است و در جزء بیست و نهم آن قرار دارد.
این سوره را به این دلیل «ملک» و «تبارک» نامگذاری کرده اند که این دو واژه در نخستین آیه این سوره آمده است.
تبارک به معنای صدور برکات بسیار زیاد از ناحیه خداوند است. نام‌های مانعه (جلوگیری کننده)، واقیه (نگه‌دارنده)، منجیه (نجات دهنده) و مناعه (بسیار بازدارنده) هم به این سوره نسبت داده شده است.
علت این نامگذاری‌ها را حفظ قاریان و عاملان به سوره ملک از عذاب قبر و نجات از آتش دوزخ دانسته‌اند که در روایات به آن‌ها اشاره شده است.
در روایتی از پیامبر (ص) آمده: هر کس در شب سوره ملک را قرائت کند، اجری مانند احیای شب قدر را خواهد داشت و سوره ملک از طرف قاری و صاحب این سوره در روز قیامت مجادله می‌کند و برای او طلب آمرزش و مغفرت می‌کند.
همچنین امام باقر (ع) درباره فضیلت تلاوت این سوره می‌فرماید: سوره ملک مانع از عذاب قبر می‌شود؛ من پس از نماز عشاء خود به حالت نشسته آن را قرائت می‌کنم و پدرم امام سجاد (ع) در شب و روز این سوره را قرائت می‌کرد.
فایل صوتی تلاوت سوره ملک با صدای عباس امام جمعه
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره ملک همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
تبارک الذی بیده الملک و هو علی کل شیء قدیر 1
بزرگوار و خجسته است آنکه فرمانروایی به دست اوست و او بر هر چیزی تواناست (1)
الذی خلق الموت و الحیا لیبلوکم أیکم أحسن عملا و هو العزیز الغفور 2
همانکه مرگ و زندگی را پدید آورد تا شما را بیازماید که کدامتان نیکوکارترید و اوست ارجمند آمرزنده (2)
الذی خلق سبع سماوات طباقا ما تر‌ی فی خلق الرحمن من تفاوت فار‌جع البصر هل تر‌ی من فطور 3
همان که هفت آسمان را طبقه طبقه بیافرید. در آفرینش آن خدای بخشایشگر هیچ گونه اختلاف و تفاوتی نمی‌بینی بازبنگر، آیا خلل و نقصانی می‌بینی؟ (3)
ثم ار‌جع البصر کر‌تین ینقلب الیک البصر خاسئا و هو حسیر 4
باز دوباره بنگر تا نگاهت زبون و درمانده به سویت بازگردد (4)
و لقد زینا السماء الدنیا بمصابیح و جعلناها ر‌جوما للشیاطین و أعتدنا لهم عذاب السعیر 5
و در حقیقت آسمان دنیا را با چراغهایی زینت دادیم و آن را مایه طرد شیاطین قوای مزاحم گردانیدیم و برای آن‌ها عذاب آتش فروزان آماده کرده‌ایم (5)
و للذین کفر‌وا بر‌بهم عذاب جهنم و بئس المصیر 6
و کسانی که به پروردگارشان انکار آوردند عذاب آتش جهنم خواهند داشت و چه بد سرانجامی است (6)
اذا ألقوا فیها سمعوا لها شهیقا و هی تفور 7
چون در آنجا افکنده شوند از آن خروشی می‌شنوند در حالی که می‌جوشد (7)
تکاد تمیز من الغیظ کلما ألقی فیها فوج سألهم خزنتها ألم یأتکم نذیر 8
نزدیک است که از خشم شکافته شود هر بار که گروهی در آن افکنده شوند نگاهبانان آن از ایشان پرسند: مگر شما را هشدار دهنده‌ای نیامد؟ (8)
قالوا بلی قد جاءنا نذیر فکذبنا و قلنا ما نزل الله من شیء ان أنتم الا فی ضلال کبیر 9
گویند: چرا هشدار دهنده‌ای به سوی ما آمد ولی تکذیب کردیم و گفتیم: خدا چیزی فرو نفرستاده است شما جز در گمراهی بزرگ نیستید (9)
و قالوا لو کنا نسمع أو نعقل ما کنا فی أصحاب السعیر 10
و گویند: اگر شنیده و پذیرفته بودیم یا تعقل کرده بودیم در میان دوزخیان نبودیم (10)
فاعتر‌فوا بذنبهم فسحقا لأصحاب السعیر 11
پس به گناه خود اقرار می‌کنند؛ و مرگ باد بر اهل جهنم (11)
ان الذین یخشون ر‌بهم بالغیب لهم مغفر و أجر کبیر 12
کسانی که در نهان از پروردگارشان می‌ترسند آنان را آمرزش و پاداشی بزرگ خواهد بود (12)
و أسر‌وا قولکم أو اجهر‌وا به انه علیم بذات الصدور 13
و اگر سخن خود را پنهان دارید یا آشکارش نمایید در حقیقت وی به راز دل‌ها آگاه است (13)
ألا یعلم من خلق و هو اللطیف الخبیر 14
آیا کسی که آفریده است نمی‌داند؟ با اینکه او خود باریک بین آگاه است (14)
هو الذی جعل لکم الأر‌ض ذلولا فامشوا فی مناکبها و کلوا من ر‌زقه و الیه النشور 15
اوست کسی که زمین را برای شما رام گردانید پس در فراخنای آن رهسپار شوید و از روزی خدا بخورید و رستاخیز به سوی اوست (15)
أأمنتم من فی السماء أن یخسف بکم الأر‌ض فاذا هی تمور 16
آیا از آن کس که در آسمان است ایمن شده‌اید که شما را در زمین فرو برد پس بناگاه زمین به تپیدن افتد؟ (16)
أم أمنتم من فی السماء أن یر‌سل علیکم حاصبا فستعلمون کیف نذیر 17
یا از آن کس که در آسمان است ایمن شده‌اید که بر سر شما تندبادی از سنگریزه فرو فرستد؟ پس به زودی خواهید دانست که بیم دادن من چگونه است (17)
و لقد کذب الذین من قبلهم فکیف کان نکیر 18
و پیش از آنان نیز کسانی به تکذیب پرداختند پس عذاب من چگونه بود؟ (18)
أولم یر‌وا الی الطیر فوقهم صافات و یقبضن ما یمسکهن الا الرحمن انه بکل شیء بصیر 19
آیا در بالای سرشان به پرندگان ننگریسته‌اند که گاه بال می‌گسترند و گاه بال می‌آنند؟ جز خدای رحمان کسی آن‌ها را نگاه نمی‌دارد او به هر چیزی بیناست (19)
أمن هذا الذی هو جند لکم ینصر‌کم من دون الرحمن ان الکافر‌ون الا فی غر‌ور 20
یا آن کسی که خود برای شما چون سپاهی است که یاریتان می‌کند جز خدای رحمان کیست؟ کافران جز گرفتار فریب نیستند (20)
أمن هذا الذی یر‌زقکم ان أمسک ر‌زقه بل لجوا فی عتو ونفور 21
یا کیست آن که به شما روزی دهد اگر خدا روزی خود را از شما باز دارد؟ نه بلکه در سرکشی و نفرت پافشاری کردند (21)
أفمن یمشی مکبا علی وجهه أهدی أمن یمشی سویا علی صر‌اط مستقیم 22
پس آیا آن کس که نگونسار راه می‌پیماید هدایت یافته‌تر است یا آن کس که ایستاده بر راه راست می‌رود؟ (22)
قل هو الذی أنشأکم و جعل لکم السمع و الأبصار و الأفئد قلیلا ما تشکر‌ون 23
بگو: اوست آن کس که شما را پدید آورده و برای شما گوش و دیدگان و دل‌ها آفریده استچه کم سپاسگزارید (23)
قل هو الذی ذر‌أکم فی الأر‌ض و الیه تحشر‌ون 24
بگو: اوست که شما را در زمین پراکنده کرده و به نزد اوست کهگرد آورده خواهید شد (24)
و یقولون متی هذا الوعد ان کنتم صادقین 25
و می‌گویند: اگر راست می‌گویید این وعده کی خواهد بود (25)
قل انما العلم عند الله و انما أنا نذیر مبین 26
بگو: علم آن فقط پیش خداست و من صرفا هشدار دهنده‌ای آشکارم (26)
فلما ر‌أوه زلف سیئت وجوه الذین کفر‌وا و قیل هذا الذی کنتم به تدعون 27
و آنگاه که آن لحظه موعود را نزدیک ببینند چهره‌های کسانی که کافر شده‌اند در هم رود، و گفته شود این است همان چیزی که آن را فرا می‌خواندید (27)
قل أر‌أیتم ان أهلکنی الله و من معی أو ر‌حمنا فمن یجیر الکافر‌ین من عذاب ألیم 28
بگو: به من خبر دهید اگر خدا مرا و هر که را با من است هلاک کند یا ما را مورد رحمت قرار دهد چه کسی کافران را از عذابی پر درد پناه خواهد داد (28)
قل هو الرحمن آمنا به و علیه توکلنا فستعلمون من هو فی ضلال مبین 29
بگو: اوست خدای بخشایشگر به او ایمان آوردیم و بر او توکل کردیم و به زودی خواهید دانست چه کسی است که خود در گمراهی آشکاری است (29)
قل أر‌أیتم ان أصبح ماؤ کم غور‌ا فمن یأتیکم بماء معین 30
بگو: به من خبر دهید اگر آب آشامیدنی شما به زمین فرو رود چه کسی آب روان برایتان خواهد آورد (30)
انتهای پیام /