"سوو" تمثیلی از بهشت در جاده های کردستان

کردستان سرزمینی با طبیعتی بکر و سرسبز همواره توجه گردشگران زیادی را به خود جلب کرده است، اگر با ماشین در حال گذر از جاده‌های کردستان هستید می‌توانید گوشه‌ای از تصاویر زیبای طبیعی را در همان ابتدای سفر خود به نظاره بنشینید و از آب و هوای بکر این سرزمین هزار رنگ در فصل بهار لذت ببرید.

یکی از جاذبه‌های گردشگری بین راهی کردستان که در فصل بهار زیبایی خیره کننده‌ای دارد و وجود آدمی را غرق در لذت می‌کند مسیر بین راهی "چهم سوو" است مسیری در 20 کیلومتری جاده سنندج به کامیاران که طبیعت سرسبز و زیبای آن در فصل بهار به راستی تحسین برانگیز است.

اگر با ماشین خود از این مسیر زیبا می‌گذرید دمی را در آنجا اطراق کنید و زیبایی‌های این منطقه منحصر به فرد را از دیده بگذرانید.

تا چشم کار می‌کند سرسبزی است و سرسبزی، کوه‌های سر به فلک کشیده اطراف این منطقه زیبا و دلنواز همانند حصاری دور تا دور آن کشیده شده و زیبایی منحصر به فردی را به این تابلوی هنری زیبا اضافه کرده است.

وجود درختان انبوه و باغ و باغات و زمین‌های کشاورزی در اطراف جاده و گذر رودخانه‌ای در میان انبوه درختان و صدای آواز پرندگان و صدای روان جویبارها ساز دلنوازی را در هوا طنین انداز کرده است.

از این جاذبه‌های گردشگری بین راهی در کردستان کم نیستند که در بحث گردشگری مورد غفلت قرار گرفته‌اند و اگر قرار باشد به آن‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشیم در جذب گردشگر به استان کردستان نقش بسزایی خواهد داشت.

یک استاد حوزه گردشگری در خصوص نقش جاذبه‌های بین راهی در گردشگری استان می‌گوید: دو مقوله گردشگری راه و سرمایه‌گذاری راه در بحث گردشگری ارتباط نزدیک و تنگاتنگی باهم دارند.

سوران احمدی زاد در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در کشورهای بیشتر توسعه‌یافته توانسته‌اند از تئوری قطب پیرامون به نفع پیرامون بهره ببرند، به این معنی که مناطق پیرامونی قطب‌ها از رشد بالایی برخوردار بوده و مسیرهای منتهی به مقاصد پیرامونی را توسعه داده و دسترسی به این مناطق را آسان‌تر کرده‌اند.

وی عنوان کرد: بحث گردشگری بین‌راهی معمولا در کشورها و ایالت‌هایی مطرح است که توانسته‌اند آن را به خوبی مدیریت کنند، این کشورها همه سرمایه خود را در قطب و مقصد گردشگری یا یک پایتخت انباشته نکرده اند، بلکه بخشی از سرمایه را در مسیرهای منتهی به پیرامون قطب سرمایه‌گذاری کرده که به این ترتیب مقاصدی که به صورت بالقوه مستعد توسعه و رشد گردشگری است بهره بسیاری از گردشگری بین‌راهی خواهند برد.

احمدی‌زاد در ادامه سخنان خود افزود: امروزه زمانیکه بحث گردشگری مطرح می‌شود اغلب به مقصد می‌اندیشند حال اینکه در سفر خود توجه به مسیری که از آن می‌گذریم بسیار حائز اهمیت است، لذا اغلب اوقات پیشنهاد می‌شود که مسافران با دستگاه یا وسایل نقلیه زمینی همچون قطار، ماشین، دوچرخه و موتور سیکلت سفر کنند تا قادر به دیدن مسیرهای منتهی به سفر خود باشند و حتی در اغلب اوقات هدف اصلی مسیر گردشگری است نه صرفا مقصد گردشگری.

وی اشاره کرد: امروزه گردشگری نوینی تحت عنوان گردشگری آرام و یا گردشگری کم‌شتاب در جهان رشد پیدا کرده که با گردشگری بین راهی رابطه‌ای همسو دارد.

احمدی زاد اضافه کرد: گردشگری کم‌شتاب گردشگران را به انتخاب مقاصد نزدیک‌تر و سفر با وسایل نقلیه زمینی که کمترین آلودگی را به دنبال داشته باشد، ترغیب می‌کند وسائلی همانند قطار که جمعیت بسیاری را با کمترین آلودگی ممکن جابه‌جا می‌کند و یا سفر با دوچرخه و موتور سیکلت و به شدت ما را از سفر با پروازهای هوایی منع می‌کند، زیرا بیشترین میزان آلودگی هوا در مسیر گردشگری مرتبط با پروازهای هوایی است.

به گفته این کارشناس حوزه گردشگری، گردشگری کم‌شتاب جنبشی بود که به دنبال ایجاد جنبش غذای کم‌شتاب در دهه‌های 70 میلادی در ایتالیا به وجود آمد و مردم به سمت غذاهای خانگی تمایل و از غذاهای آماده و فست‌فودها دوری کردند.

وی تصریح کرد: به مرور زمان گردشگری آرام یا کم‌شتاب نیز در جهان شکل گرفت به این معنی که در زمان سفرهای خود در مسیرهای بین راهی نیز اطراق کرده و از مسیر لذت ببریم نه صرفا اینکه خواهان رسیدن به مقصد باشیم، لذا خود گردشگری کم‌شتاب اهمیت مسیر گردشگری را برای ما مشخص می‌سازد که تا چه حد از اهمیت بسزایی برخوردار است.

سوران احمدی‌زاد ادامه داد: معمولا گردشگرهایی که تعداد آن‌ها هم کم نیست و به نوعی سرمایه‌گذار حوزه گردشگری هستند زمانیکه قصد مسافرت به مناطق مختلف کشور را دارند از راه ریلی و قطار برای آن‌ها بهره می‌بریم با این هدف که تمام نقاط ایران را ببینند و همین استفاده از راه ریلی نمایانگر امنیت بالای کشور است.

وی خاطرنشان کرد: امنیت یک منطقه در بحث سرمایه‌گذاری بین راهی بسیار حائز اهمیت است، زمانیکه از گردشگری بین راهی سخن می‌گوییم باید منطقه از امنیت و همه شاخص‌های توسعه همانند رعایت پروتکل‌های بهداشتی و تربیت نیروهای کارآزموده و صبور نسبت به نیروهای شهری برخوردار باشد.

احمدی‌زاد در پایان سخنان خود یادآور شد: مشکل اساسی که توجه به آن می‌تواند نوعی مزیت برای گردشگری کشور محسوب شود، توجه به وسعت کشور است که باعث شده برخی از نواحی مختلف همانند نواحی گرم و خشک و مرکزی به دلیل فاصله با کانون جمعیتی از گردشگری بین راهی بی‌بهره باشند، اما نقاطی همانند نواحی شمالی ایران یا برخی از نقاط غربی ایران در حوزه گردشگری بین راهی و احداث اقامتگاه‌های تفریحی و رفاهی اقدامات خوبی صورت گرفته است.

انتهای پیام