سیاسی
سیاسی
در خصوص ایران اکنون 3 تحریم وجود دارد: اولین آن تحریمهای سازمان ملل است که براساس قطعنامههای بند هفتم منشور ملل متحد و در خصوص برنامه هستهای ایران وضع و با برجام و قطعنامه 2231 منتفی شد.
دشمن انتظار قدرت موشکهای ما را نداشت لازم باشد باز هم استفاده میکنیم، ترامپ به همین خیال باشد، مظهر امید، ایران خاک و خانه شماست و... از جمله تیترهای روزنامههای سهشنبه 29 مهر هستند.
متولیان نظام جمهوری اسلامی بپذیرند که نهتنها نتوانستهاند عدالت را در این جامعه جاری کنند، بلکه در زمینه حاکم کردن اخلاق در جامعه انقلابی و اسلامی نمره زیر صفر دارند. راستی تا چه زمانی باید در فراق اخلاق در این جامعه اسلامی سوگوار باشیم؟
تیم فوتبال سپاهان در ادامه مسابقات لیگ قهرمانان آسیا 2 در ورزشگاه نقش جهان اصفهان میهمان نماینده ترکمنستان خواهد بود.
وقتی یک مقام ارشد نظامی چنین جملهای میگوید، یعنی خودش هم میداند که "استخر" دیگر فقط آب نیست؛ نشانهای است از حذف بیصدا. و این یعنی این واژه دیگر فقط خاطرهی یک اتفاق نیست، بلکه بخشی از فرهنگ سیاسی امروز ایران شده است.
آقای عراقچی بعد از توافق قاهره اعلام کردند که اگر اسنپبک را فعال کنند توافق کان لم یکن است و همین هم رخ داد. خب میخواستند ماشه را اجرا نکنند!
پس از جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل نمایندگان تندرو بهانه خوبی پیدا کردند تا برای ناکارآمد جلوه دادن رقیب و بستن دست دولت در مسیر دیپلماسی راهها برای خروج از بحران و رسیدن به ثبات کشور را مسدود کنند.
اکنون بیش از هر زمان دیگری، وقت آن رسیده است که راهبرد ستیز و تقابل جای خود را به راهبرد توسعه پایدار و تعامل بدهد. تنها با پذیرش این تغییر بنیادی میتوانیم افقهای جدیدی از رشد و پیشرفت را در پیش رو داشته باشیم.
دشمن پس از آغاز آتشبس موقت، روی «روایت» و «رسانه» متمرکز شد؛ مواضع، اظهارات و تحلیلها را رصد کرده و متناسب با آن تصمیم میگیرد. روایتی که ما از خود ارائه میدهیم، سلاح تعیینکننده این نبرد است.
چندی پیش دولت در زمینه آزادی شبکههای اجتماعی، وعدههایی داد، اما به صورت محدود عمل شد. جنگ 12 روزه و مقاومت ملی مردم هم سبب نشد که گشایشی حاصل شود. خاصه که دلسوزان میدانستند که در چنان شرایط بحرانی و خطیری، حتماً میباید از تمامی مسیرها و روزنههای خبری و رسانهای و تبلیغاتی و فرهنگی، صدای مظلومیت ایران را در عین صلابت و قدرت به گوش جهانیان رساند.
فال امروزتان را از حضرت حافظ بگیرید که میفرماید: زمانه از ورق گل مثال روی تو بست / ولی ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش.
برای آنها علی شمخانی با فلان هنرپیشه هیچ فرقی ندارد. مردمی که زیر بار تورمی لجامگسیخته و کمرشکن در حال لِهشدن هستند، از دیدن عروسی دختر شمخانی در یک هتل مجلل به فغان میآیند. حق هم دارند. نمیشود که اقتصاد مقاومتی و تابآوری در مقابل امپریالیسم جهانی مختص فرودستان، پابرهنهها و گرسنگان باشد و بریزوبپاش و لاکچریبازیهای افسانهای در انحصار صاحبان قدرت.
ترامپ ادعا کرده که قاصد صلح بوده و رابطه کشورهای عربی با اسرائیل را برقرار کرده! و ملتهای عرب او را قهرمان میدانند ولی مردم در کشورهای عربی به او گفتهاند «دُب اکبر» یعنی «خرس گنده»!
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود اشاره ای تلویحی به رحیم صفوی و اظهارات او در مورد هاشمی رفسنجانی دارد.
سیدعباس صالحی: «در آخرین جلسه شورای فرهنگ عمومی، موضوع نامگذاری روزی ویژه برای جزایر سهگانه خلیجفارس در تقویم رسمی کشور مطرح شد و به تصویب رسید. مطابق رویههای قانونی، این مصوبه برای بررسی و اظهارنظر نهایی به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال شده تا پس از تأیید، نهایی شود.»
همه حرفها و حدیثهای فرامتنی درباره فیلم علی شمخانی همان حرفهای همیشگی بود. دفاعها و حملهها هم همان مبنای قدیمی را داشت.