سینمای مستند جایگاهش در سینما تثبیت شده است
تهران - ایرنا - کارگردان مستند جایی برای فرشته‌ها نیست، گفت: سینمای ما به این جایگاه رسیده که مستند به اسکار معرفی می‌کند و این اتفاق اگر چند سال پیش حرفش را هم می‌زدیم خنده دار بود اما به جایی می‌رویم که مستند هم می‌تواند سرگروه سینمایی داشته باشد.
سام کلانتری در ویژه برنامه «تا جشنواره 38» که با حضور هدا احمدبیگی بازیکن تیم ملی اسکیت هاکی ایران و یکی از شخصیت های اصلی این مستند برگزار شد درباره عنوان این مستند، گفت: عنوان فیلم، جمله ای است که در یک موقعیت خاص در فیلم بیان می‌شود و دلیلی منطقی برای این انتخاب بود، اما ترجیح می‌دهم به جای توضیح بیشتر مخاطب را به تماشای فیلم دعوت کنم.
وی همچنین درباره ایده اولیه فیلم نیز افزود: یکی از بازیکنان همین تیم به نام بیتا حسین زاده از دوستان ما بود که یک بار به من پیشنهاد داد تا تیم اسکیت هاکی را از نزدیک ببینم، اما هیچ پیش زمینه ای از این رشته ورزشی نداشتم و فکر می‌کردم اصلا چگونه این ایده می‌تواند برای ساخت فیلم جذاب باشد. آن زمان به تازگی فیلم قبلی ام تمام شده بود و فرصتی داشتم تا این دیدار را قبول کنم هر چند که برایم نتیجه جالبی نداشت، جز اینکه فقط دیدم یک ورزش خشن است، اما تصمیمی نگرفتم درباره اینکه فیلم بسازم یا نه. البته در همان دیدار اول با آقای مربی آشنا شدم که این بهانه ای برای رفت و آمدهای بیشتر و سرانجام تولید مستند شد.
در ادامه هدا احمدبیگی درباره تاثیرات اکران این فیلم در جشنواره سینماحقیقت گفت: خیلی از افراد با رشته ما آشنایی نداشتند اما بعد از تولید و اکرانی که پیش از این داشتیم اتفاقاتی رقم خورد تا اول از همه رشته اسکیت شناخته شود و بعد از آن موج عظیمی راه افتاد که باعث شد این رشته مخاطبان بسیاری پیدا کند و برای رشته‌های زیرمجموعه آن مثل اسکیت هاکی افراد زیادی مشتاق به یادگیری شوند. طی این روزها من تغییر نگاه و تفکر مردم را می دیدم و جالب اینکه این تغییر در تفکرات ما بیشتر رخ داد و نگرش‌مان نسبت به این ورزش جدی‌تر و حرفه‌ای‌تر شد و انگیزه بیشتری برای تلاش مضاعف پیدا کردیم.
کلانتری در این باره گفت: ورزش هاکی بهانه‌ای بود که بتوانیم جامعه زنان ایران و مشکلات و سختی های پیش روی‌شان را بشکافیم و دغدغه های‌شان را درونی‌تر ببینیم. خوشحالم جایی برای فرشته‌ها نیست در جشنواره سینماحقیقت جایزه بهترین فیلم از دید مخاطب را کسب کرد و این نشان داد هدفی که در ذهن داشتم عملی شد.
احمدبیگی نیز گفت: الگویی که در نتیجه این مستند برای خودمان شکل گرفت این بود که در سخت ترین شرایط ممکن اجتماعی و اقتصادی روندی پیش بگیریم تا کمک کند به خواسته هایمان برسیم. بعد از اکران های اولیه این فیلم کمپین هایی شکل گرفت که شرایط ورزش بانوان را تغییر داد.
کلانتری همچنین درباره تاثیر مستند و به طور کلی سینما گفت: ما کمتر از دو ماه از جشنواره سینماحقیقت اکران فیلم‌مان اتفاق افتاد و شرایطی که برای بچه ها رقم خورد بسیار قابل توجه بود؛ اما اول راهیم. هنوز فستیوال‌های زیادی در مجامع جهانی پیش رو داریم و مسلما خبرهای خوبی برای این بچه ها در راه است. از طرفی می توانم بگویم دهه پیش رو دهه مستند است به شرطی که اکران و شرایط نمایش به خوبی برای این حوزه فراهم باشد.
وی افزود: ما در دهه ای از سینما هستیم که فیلم ها از هم تفکیک نمی‌شود و فارغ از اینکه فیلمی مستند، داستانی یا انیمیشن است کار با معیار کیفیت دیده خواهد شد نه مدیوم. سینمای ما به این جایگاه رسیده که مستند به اسکار معرفی می کند و این اتفاق اگر چند سال پیش حرفش را هم می‌زدیم خنده دار بود اما به جایی می رویم که مستند هم می‌تواند سرگروه سینمایی داشته باشد. همین الان پخش‌کننده‌هایی اعلام کرده اند که می خواهند کار را خارج از گروه هنر و تجربه اکران کنند و این جای خوشحالی دارد و به این خاطر است که ما حرف دل دختران جامعه مان را زدیم.
این کارگردان درباره بازخورد مخاطبانی که تاکنون کار را دیده اند، گفت: بهترین بازخورد را از یک خانم اصفهانی گرفتیم که دختری ورزشکار داشت و می گفت فیلم شما دلخوری بین من و دخترم را بعد از 8 سال برطرف کرد و پس از آن بازخورد مثبتی که دختران کوچک و کم سن و سال در نتیجه تماشای فیلم بروز دادند.
احمدبیگی نیز گفت: طی هفته‌های اخیر روزهای سختی داشتیم و شاهد بودیم که برخی هنرمندان نخواستند در جشنواره فجر حضور داشته باشند و این ترس برای ما هم بود که نکند کارگردان ما هم بخواهد انصراف دهد ولی خوشبختانه با ایده ای بهتر ادامه دادند و تشکر می‌کنم از سام کلانتری که به ما اجازه داد سهم کوچکی در کمک به فرهنگ مردم کشورمان داشته باشیم.
کلانتری همچنین در پاسخ به یک پرسش متفاوت در رابطه با فیلتر سیگار، شیرابه های تولید شده از زباله و کلاه کاسکت گفت: چون سیگاری نیستم درباره ته سیگار فکر می‌کنم که هر ته سیگاری می تواند یک گلوله باشد که به قلب آدم شلیک شود یا به زبانی دیگر حماقتی است از سمت یک آدم که نه به خودش فکر می‌کند نه دیگران. برای سیگار هیچ معنای مفیدی نمی‌توان پیدا کرد و در جامعه متمدن هم نباید ته سیگار زیاد دیده شود.
وی ادامه داد: شیرابه هایی که از زباله تولید می شود را می توان این گونه گفت که گاهی دولت را نشانه می گیریم و ناراحتی به حق مان را به بقیه نسبت می دهیم در صورتی که برخی اتفاقات مستقیما با خود ما مرتبط است. اگر احساس کنیم در خانه خودمان تفکیک زباله معنا ندارد پس در بیرون خانه هم طبیعی است اما اگر برای پاکیزگی خانه مان اولویت هایی قائلیم و آن را جزو تمدن می‌دانیم یکی از ساده ترین‌هایش رعایت آن در بیرون از خانه است.
کلانتری اظهار کرد: درباره کلاه کاسکت هم همین بس که ایرانی ها به هوش خود می‌نازند و انسان های باهوش از اولین جایی که مراقبت می‌کنند مغزشان است. به عنوان کسی که در حیطه مستندسازی فعال است فرهنگسازی درباره این 3 نکته به قلابی احتیاج دارد که بین سازمان ها و نهادها برقرار شود تا با ارتباط و تعامل با همدیگر نتیجه‌بخش شوند.
احمدبیگی نیز در پایان گفت: هر کدام این‌ها نماینده کلماتی با عنوان سلامت، پاکیزگی و ایمنی است که هر سه از ما شروع و به ما ختم می‌شود که خطر یا بهبودش دست ماست امیدوارم بدون حضور قوه قهریه خودمان را ملزم به مراعات کنیم.
ویژه برنامه «تا جشنواره 38» به همت معاونت اجتماعی شهرداری تهران و برج میلاد با همراهی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر تا سه شنبه 8 بهمن از ساعت 14 تا 20:30 در مرکز همایش های برج میلاد در حال برگزاری است.
*س_برچسب‌ها_س*