سفر اخیر رئیسی به چین را می توان تلاشی از سوی رئیس جمهور چین برای ترغیب واشنگتن به کاهش موضع تهاجمی فزاینده در قبال کشورش دانست.

در حالی که برجام همچنان بهترین گزینه برای چین است، «اگر ایالات متحده و ایران بتوانند خارج از مذاکرات برجام به یک راه حل دوجانبه دست یابند، توافق فعلی چندان اهمیتی نخواهد داشت. اما آیا این دو کشور می‌توانند در یک دوره کوتاه‌تر آشتی کنند؟»

المانیتور در یادداشتی مدعی شده است؛ ایران پیشنهادی به میانجی‌گری اتحادیه اروپا برای بازگشت به برجام در تابستان گذشته را نپذیرفت و زمان آن گذشت. حتی اگر ایران اکنون به پیش‌نویس قبلی بله بگوید، واشنگتن ممکن است موافقت نکند.

برای دولت بایدن، کنترل برنامه هسته‌ای ایران همچنان یک اولویت اصلی است. دولت بایدن دیپلماسی را کنار نگذاشته، اما «همه گزینه‌های روی میز است» نیز بخشی از این سیاست است.

برای اتحادیه اروپا، نبض مذاکرات هنوز می زند، اما ضعیف. بروکسل در قبال ایران سیاست دو مسیره دارد: از یک سو تحریم و فشار بخاطر اعتراضات و روسیه و از سوی دیگر دیپلماسی در بحث برجام.

اقتصادنیوز: برای اتحادیه اروپا، نبض مذاکرات هنوز می زند، اما ضعیف. بروکسل در قبال ایران سیاست دو مسیره دارد: از یک سو تحریم و فشار بخاطر اعتراضات و روسیه و از سوی دیگر دیپلماسی در بحث برجام.

تنها ترس از فروپاشی نهایی برجام می تواند چین را وادار کند که ایران را به توافق بازگرداند و برخی منابع دیپلماتیک را برای میانجیگری بین تهران و واشنگتن در نظر بگیرد.

پس از بیست سال، اولین سفر رئیس‌جمهور ایران به کشور چین در حالی انجام گرفت که علی‌رغم تشریفات و سروصدای رسانه‌ای، نتایج آن چندان روشن نیست.

سیدمصطفی هاشمی‌طبا در یادداشت روزنامه شرق نوشت: با وجود آنکه مرتب گفته می‌شود که امکانات داخلی و نیروهای داخلی مسائل کشور را حل‌وفصل خواهند کرد و آینده روشن است، نگاه ما به روابط خارجی است. اگر به آقای روحانی ایراد می‌گرفتند که همه چیز را به برجام گره زده است، اینک درحالی‌که از اصلاح امور داخلی درمانده هستیم، روی به روسیه و چین آورده‌ایم.

روزنامه شرق در یادداشتی به قلم سیدمصطفی هاشمی‌طبا نوشت: در اینکه تفاوتی ماهوی بین سفر رئیس‌جمهور چین به عربستان و سفر رئیس‌جمهور ایران به چین وجود دارد، تردیدی نمی‌توان داشت؛ معمولا آنکه به سفر می‌رود نشانه درخواست است و آنکه می‌پذیرد، نشانه قبول.

اشکال کار آن است که اصولا برنامه‌ریزان، سیاست‌گذاران، دولت و مجلس ما ضرورت تشخیص و پرداختن به اولویت‌ها را درنیافته‌اند و مایل به انجام هر کاری که هر وزارتخانه‌ای بخواهد، هستند.

گزارشی به قلم توویا گرینگ - تحلیلگر مسائل چین در شورای آتلانتیک - نشان می‌دهد که چگونه همکاری چین با سراسر کشورهای منطقه در حوزه‌هایی فراتر از اقتصاد و انرژی گسترش یافته است.

پیامی که دولت قصد دارد از این سفر بفرستد احتمالاً این است که اوضاع به اندازه کافی در کنترل رئیس‌جمهور است تا بتواند به سفر برود و دوستان قدرتمند بین‌المللی ظاهرالصلاح‌تری از ولادیمیر پوتین هم دارد.

اتهام زنی ها و سرزنش ها علیه دولت قبل در حالی ادامه دارد و به موضوع روابط ایران و چین رسیده است که به گفته حسین پوردستاورد مهم سفر سال 94 پینگ، امضای 17 سند همکاری میان تهران - پکن و تبادل‌نظر درباره سند جامع همکاری‌های 25 ساله بود.

منتقدان حسن روحانی، با روایت داستانی جعلی از چگونگیاستفاده از سرویس بهداشتی رئیس جمهور چین در ایران، علت ناتوانی چین در عمل به وعده هایش بعد از خروج امریکا از برجام را رفتن او به توالت ایرانی در جریان سفر به ایران عنوان می کنند.