«شیرین‌تر از خواب» کتابی درباره لالایی اقوام؛ «ننه پیرزالو» آماده چاپ
زهرا داوری گفت: در سال‌های اخیر پژوهش‌های زیادی درباره لالایی فولکلور ایران داشته‌ام که حاصل آن مطالعات، کتاب «شیرین‌تر از خواب» است و در آن لالایی‌های اقوام و اقلیت‌های دینی را بررسی کردم.
زهرا داوری گفت: در سال‌های اخیر پژوهش‌های زیادی درباره لالایی فولکلور ایران داشته‌ام که حاصل آن مطالعات، کتاب «شیرین‌تر از خواب» است و در آن لالایی‌های اقوام و اقلیت‌های دینی را بررسی کردم.
زهرا داوری شاعر کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر درباره فعالیت‌های ادبی‌اش، گفت: من حدود 20 سال سابقه کار در زمینه ادبیات کودک و نوجوان دارم. در دانشگاه بجنورد و همچنین مدارس بجنورد هم تدریس می‌کنم. سال‌ها پیش در حوزه هنری بجنورد پاتوق شعر کودک را راه‌اندازی کردم و دو سال در این انجمن ادبی مشغول فعالیت بودم، ولی به دلایلی از ادامه کار منصرف شدم. الآن هم حدود یک سال است که هر هفته به همراه دوستانم کارگاه شعر و داستان کودک و نوجوان را در کتابخانه مرکزی بجنورد راه‌اندازی کرده‌ایم که هر روز پررونق‌تر می‌شود.
بررسی لالایی اقوام و اقلیت‌های دینی در «شیرین‌تر از خواب»
داوری ادامه داد: من در هر سه زمینه شعر خردسال، کودک و نوجوان قلم زده‌ام، ولی تمرکزم بیشتر روی شعر کودک بوده است. در هفت هشت سال اخیر مطالعات و پژوهش‌های زیادی درباره لالایی‌های فولکلور ایران داشته‌ام. حاصل این مطالعات کتابی با نام «شیرین‌تر از خواب» شد که در آن لالایی‌های اقوام و اقلیت‌های دینی را بررسی کردم. از سال 97 با سختی‌های فراوان توانستم اطلاعاتی درباره لالایی‌های زرتشتیان، ارامنه، آشوریان، کلیمی‌ها و مندائیان به دست بیاورم که کار تازه‌ای بود و پیشینه‌ای نداشت. استاد رحماندوست مقدمه‌ای بر کتاب نوشتند و در مبحث مربوط به سرایش لالایی‌های معاصر، درس‌گفتارهایی بر آن افزودند. این کتاب امسال در نمایشگاه کتاب تهران با حضور استاد رحماندوست، استاد شهرام اقبال زاده، دکتر یاشار هدایی و تعدادی از دوستان نویسنده و شاعرم رونمایی شد. البته هنوز هم در حال کار روی لالایی‌های دیگری هستم که امیدوارم به یاری خدا هر چه زودتر آنها هم به سرانجام خوشی برسند.
این شاعر و پژوهشگر ادبی با بیان اینکه همواره در تلاشم به سطحی که از خودم انتظار دارم برسم و نسخه بهتری از خودم بشوم، گفت: در این سال‌ها با ناشرهایی مانند مهرک، به‌نشر و ناشران خصوصی کار کرده‌ام. چند مجموعه‌شعر چاپ‌شده در کانون دارم؛ کتاب «یک قاچ هندوانه»، «خدای دست و دلباز» و «خواب من پرنده است». همیشه وقتی دوستان کانونی شهرهای دیگر را می‌بینم از آنها راجع به استقبال کارهایم می‌پرسم. گاهی بچه‌ها از شهرها و استان‌های دور شعرهایم را می‌خوانند و کلیپ می‌سازند و برایم می‌فرستند و من آنها را با شوق و ذوق در پیجم می‌گذارم.
«ننه پیرزالو» است و «به‌به و بیب بیب» آماده چاپ
داوری درباره کتاب‌های آماده انتشارش، گفت: چند کتاب زیر چاپ در کانون دارم. یکی از آنها شعر - قصه‌ای به نام «ننه پیرزالو» است و یکی هم کتابی با نام «به‌به و بیب بیب» از سری کتاب‌های «من به دنیا آمدم» است. این مجموعه‌شعرها برای بچه‌های صفر تا سه ساله کار شده‌اند. همچنین یک مجموعه شعر امام رضایی در انتشارات به‌نشر و یک مجموعه‌شعر و یک داستان هم درباره جنگ 12 روزه در نشر معبر دارم که زیر چاپ است.
وی درباره سلیقه کودکان و نوجوان در حوزه ادبیات، گفت: تجربه نشان داده است که در این سال‌های اخیر، بچه‌ها و مخصوصا نوجوان‌ها بیشتر طرفدار رمان هستند؛ آن هم رمان‌های ترجمه‌شده خارجی. در مدارس متوسطه اول می‌بینم که متاسفانه خیلی‌ها نویسندگان و شاعران مطرح ایرانی را نمی‌شناسند، ولی از کتاب‌ها و نویسندگان خارجی استقبال می‌کنند. دلیلش را نمی‌دانم، اما همیشه تلاش کرده‌ام که داستان‌ها، شعرها، ناشران، نویسندگان و شاعران، همچنین مجلات تخصصی کودک و نوجوان را به آنها بشناسانم و به خواندن آثار برجسته ایرانی هم تشویقشان کنم.
باید نشان بدهم شعرم با نظم زرد بازاری فرق می‌کند
این شاعر با اشاره به استقبال کمتر کودکان و نوجوانان از آثار ادبی ایرانی به نسبت آثار ترجمه‌ای، گفت: شاید شعرهای ما شاعران کودک و نوجوان کلیشه‌ای و بی‌کیفیت شده است. ایدئولوژی‌های عجیب و غریب تحمیلی، نگاه و زبان بزرگسالانه، کیفیت پایین و قیمت بالای کتاب‌ها، و خیلی چیزهای دیگر می‌تواند در این مشکل دخیل باشد. دلیلش هر چه که هست باید ما را وادار کند که بهتر و عمیق‌تر ببینیم و بخوانیم و بنویسیم. بچه‌های امروز بسیار بیشتر از نسل‌های گذشته می‌فهمند و ذائقه ادبی و فرهنگی متفاوتی دارند و به راحتی اقناع نمی‌شوند. همین، کار ما را سخت‌تر می‌کند.
داوری در پایان گفت: من به عنوان یک شاعر کودک و نوجوان موظفم که جامعه‌شناسی کودک، روان‌شناسی کودک، ادبیات کودک، زبان‌شناسی کودک را تا حدودی بدانم و بخوانم و سپس به فکر قلم زدن برای بچه‌ها بیفتم. بدون تمرین و تلاش و مطالعه نمی‌توان ادبیات‌کودکی شد. باید بتوانم در عمل نشان بدهم که شعر من با نظم‌های زرد بازاری فرق می‌کند.
