صبح به خیر آقای رئیس!

سرویس ورزش مشرق- یک مرور اجمالی بر وضعیت فدراسیون های ورزشی نشان می دهد که در برخی موارد، روسا تشکیلات را گروگان گرفته و مانع از پیشرفت امور هستند. حضور اشخاصی که فاقد توانمندی و تخصص لازم هستند، موجب شده تا نه تنها تحول و حرکت رو به جلویی صورت نگیرد که شاهد پسرفت و انزوای آن رشته نیز باشیم. یکی از این موارد را می توان به وضوح در بدمینتون دید و تاسف خورد که چه ظرفیت و سرمایه ای در کشور، اینگونه دچار شکست شده.

بیشتر بخوانید:

همه چیز علیه هوادار و رفاهش!

تکواندو اسیر یک خواهر و برادر به نام ساعی!

این ره به ترکستان نیست؟

میراث تلخ و سیاه بازیکن سالاری

هم اکنون محمدرضا پوریا پس از چند دوره حضور بی ثمر به عنوان رئیس، عنوان کرده بایستی در رده های پایه سرمایه گذاری کنند و در این راستا استدلال هایی داشته که مرغ پخته را به خنده می اندازد! او در حالی از این ایده دفاع کرده که بایستی اعزام ها در این رده سنی باشد که بهتر از هر کسی می داند در جهان، نگاه به این رده مبتنی بر آینده سازی و فستیوالی است و هیچ رویکرد قهرمانی و کسب نتیجه ندارند. این هم یعنی فرصتی گران بها برای مدیریت امثال پوریا تا با چند اعزام برون رمزی و کسب نتیجه، خود را در مسیر موفقت نشان دهند و رزومه و کارنامه سازی کنند. در واقع، این طراحی و استدلال سازی برایش، یک پروژه تبلیغاتی است که البته، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بایستی در برابرش بایستند که...

این مورد، فقط یکی از اقدامات نمایشی و تبلیغی فدراسیون بدمینتون است که دلالت بر آشفتگی و رخوت این مجموعه توسط پوریا دارد. او که سال ها بر مسند ریاست تکیه داشته و هیچ دستاورد و آورده ای برای بدمینتون نداشته، ناگهان از خواب بیدار شده و نظریه پردازی می کند که تهش هم باد دارد. اینگونه یک فدراسیون را می توان دید که به گروگان مدیرش رفته و کسی هم به دادش نمی رسد...