علائم و روش‌های درمان خشکی چشم
خشکی چشم زمانی اتفاق می‌افتد که چشم‌ها اشک خیلی کمی تولید کنند یا اشک خیلی سریع تبخیر شود. این بیماری می تواند یک یا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد.
به گزارش مشرق، خشکی چشم می تواند خفیف تا شدید باشد. موارد خفیف ممکن است به درمانهای بدون نسخه (OTC) پاسخ دهند، در حالی که موارد شدیدتر ممکن است به داروهای تجویزی نیاز داشته باشند. در موارد نادر، ممکن است فرد برای درمان علل خاصی از خشکی چشم نیاز به جراحی داشته باشد. تغییرات سبک زندگی همچنین می تواند در درمان و مدیریت این بیماری مفید باشد.
این مقاله علائم و علل خشکی چشم را بیان می‌کند و برخی از عوامل خطر این بیماری را مورد بحث قرار می‌دهد. ما همچنین اطلاعاتی در مورد تشخیص، درمان و پیشگیری از خشکی چشم ارائه می دهیم و برخی از عوارض احتمالی این بیماری را مورد بحث قرار می دهیم.
علائم خشکی چشم
سندرم خشکی چشم ممکن است علائم مختلفی ایجاد کند، از جمله:
- قرمزی یا درد چشم
- احساس سوزش در چشم
- احساس شن در چشم
- مخاط رشته ای در داخل یا اطراف چشم
- حساسیت چشم به دود یا باد
- حساسیت به نور
- تاری دید، به خصوص در اواخر روز
- دوبینی
- خستگی چشم پس از مطالعه، حتی برای مدت کوتاه
- مشکل در باز نگه داشتن چشم ها
- ناراحتی هنگام استفاده از لنزهای تماسی
- چسبیدن پلک ها هنگام بیدار شدن از خواب
- برخی از افراد چشم درد شدیدی را تجربه می کنند که ممکن است منجر به اضطراب و مشکل در عملکرد روزانه شود.
علل خشکی چشم
چشم های سالم دارای پوشش ثابتی از "لایه اشک" هستند، که یک غشای مایع است که دید واضح را ممکن می کند و از خشک شدن چشم ها جلوگیری می کند. غدد اشک آور مسئول تولید اشک هستند. دلایل اصلی خشکی چشم تولید ناکافی اشک و عدم تعادل در مخلوط اشک است که باعث می شود آنها خیلی سریع تبخیر شوند.
1. عدم تعادل در مخلوط اشک
لایه اشک از سه لایه روغن، آب و مخاط تشکیل شده است. مشکلات هر یک از اینها می تواند منجر به علائم خشکی چشم شود.
لایه بالایی
لایه بالایی مخلوط اشک از روغنی تشکیل شده است که از غدد میبومین در لبه پلک ها مشتق می شود. روغن ها به صاف شدن سطح اشک و کاهش سرعت تبخیر اشک کمک می کنند. سطح معیوب روغن می تواند باعث تبخیر سریع اشک شود. برخی شرایط می توانند غدد میبومین را مسدود کنند، تولید روغن را قطع کرده و احتمال خشکی چشم را افزایش می دهند. به عنوان مثال می توان به بیماری التهابی پلک بلفاریت و بیماری التهابی پوست روزاسه اشاره کرد.
لایه میانی
لایه میانی مخلوط اشک ضخیم ترین است و از آب و نمک غدد "اشکی" تشکیل شده است. آب و نمک با شستن ذرات و مواد محرک به پاکسازی چشم کمک می کند.
مشکلات لایه میانی می تواند منجر به ناپایداری لایه پارگی شود. اگر لایه آب بیش از حد نازک باشد، لایه های روغن و مخاط ممکن است با یکدیگر تماس داشته باشند و در نتیجه ترشح رشته ای ایجاد شود که مشخصه خشکی چشم است.
لایه داخلی
لایه داخلی از مخاط تشکیل شده است که اشک را قادر می سازد تا به طور یکنواخت روی چشم ها پخش شود. مشکلات لایه داخلی می تواند منجر به ایجاد لکه های خشک روی قرنیه شود که غشای شفافی است که در جلوی عنبیه و مردمک چشم قرار می گیرد.
2. کاهش تولید اشک
در سن 50 سالگی، تولید اشک کاهش می یابد. هنگامی که تولید اشک به یک نقطه خاص کاهش می یابد، چشم ها خشک می شوند و به راحتی تحریک و ملتهب می شوند. این امر در زنان به خصوص پس از یائسگی شایع تر است.
عوامل خطر خشکی چشم
در زیر برخی از عواملی که ممکن است خطر ابتلا به خشکی چشم را در افراد افزایش دهند، آورده شده است.
1. مشکلات پلک
هر بار که فردی پلک می زند، پلک های او لایه نازکی از اشک را روی سطح چشم پخش می کند. مشکلات پلک می تواند بر حرکت پلک زدنی که لایه اشک را به طور یکنواخت در سراسر چشم پخش می کند، تأثیر بگذارد. نمونه هایی از این قبیل مسائل عبارتند از:
- اکتروپیون، که در آن پلک به سمت بیرون می چرخد
- انتروپیون، که در آن پلک به سمت داخل می چرخد
- بلفاریت که التهاب پلک است
- استفاده از لنزهای تماسی نیز می تواند بر حرکت پلک زدن تأثیر بگذارد و باعث خشکی چشم شود.
2. شرایط پزشکی
برخی شرایط پزشکی ممکن است تولید اشک را کاهش دهد. مثالها عبارتند از:
کمبود ویتامین A
- بیماری های خود ایمنی مانند:
- سندرم شوگرن
- لوپوس
- اسکلرودرمی
- روماتیسم مفصلی
- دیابت
- پرتو درمانی
فاکتورهای محیطی
برخی عوامل محیطی می توانند بر سرعت تبخیر اشک تأثیر بگذارند. مثالها عبارتند از:
- عوامل اقلیمی مانند آب و هوای خشک، گرم یا بادی
- گرمایش داخلی یا تهویه مطبوع
- ارتفاع بالا
- قرار گرفتن در معرض دود
3. استفاده از لنزهای تماسی
سایر عوامل محیطی ممکن است تمرکز بینایی را افزایش داده و سرعت پلک زدن را کاهش دهند و باعث خشکی چشم شوند. مثالها عبارتند از:
- استفاده از مانیتور کامپیوتر
- مطالعه
- رانندگی
4. داروها
داروها و روش های پزشکی زیر می توانند باعث خشکی چشم شوند یا به آن کمک کنند:
- برخی از دیورتیک ها
- آنتی هیستامین ها
- ضد احتقان ها
- مقداری قرص خواب
- مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)
- قرص های ضد بارداری
- برخی از داروهای ضد افسردگی
- برخی از داروهای آکنه، به ویژه داروهای ایزوترتینوئین
- مورفین و سایر مسکن های مبتنی بر مواد افیونی
- جراحی های انکساری چشم، مانند کراتومیلوسیس درجا با لیزر (LASIK)، که ممکن است به طور موقت خطر خشکی چشم را افزایش دهد
تشخیص خشکی چشم
به منظور تشخیص خشکی چشم، پزشک در مورد علائم فرد سوال می کند و جلوی چشم را معاینه می کند. آنها همچنین ممکن است یک معاینه چشم گشاد شده برای دیدن پشت چشم انجام دهند. این یک روش ساده و بدون درد است که شامل استفاده از قطره های چشمی برای گشاد کردن مردمک چشم است.
معاینه اتساع چشم می تواند اطلاعاتی در مورد موارد زیر ارائه دهد:
- میزان اشکی که چشم ها می سازند
- سرعت تبخیر اشک
- ساختار پلک ها
یک پزشک همچنین سابقه پزشکی فرد را بررسی می کند و در مورد داروها یا مکمل هایی که فرد مصرف می کند سؤال می کند.
رویکردهای درمانی خشکی چشم
هدف درمان خشکی چشم موارد زیر است:
- سطوح آسیب دیده را بازیابی یا حفظ کنید
- کاهش خشکی و ناراحتی
- حفظ سلامت کلی چشم
بسته به علت خشکی چشم، درمان ممکن است شامل یک یا چند روش زیر باشد:
- اضافه کردن اشک
- حفظ اشک
- افزایش تولید اشک
- درمان علل زمینه ای
اضافه کردن اشک
یک فرد اغلب می تواند موارد خفیف خشکی چشم را با استفاده از اشک مصنوعی OTC درمان کند. یک داروساز می تواند مناسب ترین محصول را برای استفاده توصیه کند.
به طور کلی، افراد باید از محصولات حاوی مواد نگهدارنده و سایر افزودنی ها اجتناب کنند زیرا این مواد می توانند خشکی چشم را بیشتر تحریک کنند.
استفاده از قطره های چشمی قبل از انجام فعالیت هایی که علائم خشکی چشم را تشدید می کنند می تواند مفید باشد. پمادها برای استفاده در شب بهتر هستند زیرا ممکن است به طور موقت دید را تار کنند.
حفظ اشک
هدف از این روش حفظ اشک در چشم برای مدت طولانی تری برای جلوگیری از خشکی چشم است. این می تواند شامل انسداد مجاری اشکی باشد که اشک را از چشم خارج می کند.
یک راه حل موقت شامل مسدود کردن مجاری اشک با سیلیکون های کوچک یا ژل مانند است. راه حل دائمی تر شامل جراحی برای بستن مجاری اشکی است.
افزایش تولید اشک
پزشک ممکن است قطره های چشمی را برای افزایش تولید اشک تجویز کند. فردی که خشکی چشم های شدید یا مداوم را تجربه می کند ممکن است به سیکلوسپورین خوراکی (Restasis، Cequa) یا لیفیتگراست (Xiidra) نیاز داشته باشد.
درمان شرایط زمینه ای
نحوه برخورد پزشکان با شرایط زمینه ای که می تواند باعث خشکی چشم شود به بیماری بستگی دارد. به عنوان مثال، آنها ممکن است آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی را برای درمان بلفاریت باکتریایی تجویز کنند، یا برنامه درمانی فرد را برای یک بیماری خودایمنی برای کنترل بهتر آن تغییر دهند.
درمانهای خانگی
مراقبت در منزل می تواند به تسکین برخی از علائم خشکی چشم کمک کند. پزشک ممکن است پیشنهاد دهد:
- پاکسازی پلک ها با یک پاک کننده پلک تجویزی برای از بین بردن چربی و باکتری ها
- استفاده از کمپرس گرم روی پلک ها برای تسکین درد یا درد
- ماساژ ملایم پلک
- تغییرات رژیم غذایی
- استفاده از منابع ویتامین A
منابع ویتامین A عبارتند از:
- جگر
- ماهی روغنی
- تخم مرغ
- پنیر
- شیر و ماست
- سبزیجات قرمز
- سبزیجات برگ سبز
- استفاده از منابع امگا 3
منابع امگا 3 عبارتند از:
- ماهی روغنی
- غذای دریایی
- دانه کتان
- سویا
- روغن کانولا
- سیستم های ضربان حرارتی
درمان های طبی خشکی چشم
نور پالسی شدید
نور پالسی شدید (IPL) نوعی نور درمانی با طیف وسیعی از کاربردها است. مردم به طور فزاینده ای از آن برای درمان خشکی چشم استفاده می کنند که نتیجه اختلال عملکرد غدد میبومین است. یک متخصص چشم پزشکی این روش را در مطب یا کلینیک خود انجام می دهد.
عمل جراحی
طبق NEI، جراحی ممکن است یک گزینه درمانی مناسب برای افرادی باشد که به دلیل مشکل مکانیکی یک یا هر دو پلک، خشکی چشم را تجربه می کنند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است جراحی را برای اصلاح شلی پلک پایین توصیه کند، وضعیتی که می تواند باعث تخلیه اشک از چشم شود.
پیشگیری از خشکی چشم
انجمن بینایی سنجی آمریکا نکات زیر را برای کمک به جلوگیری از خشکی چشم ارائه می دهد:
- پلک زدن منظم هنگام مطالعه یا خیره شدن به صفحه کامپیوتر برای مدت طولانی
- استفاده از عینک آفتابی با قاب بسته در خارج از منزل برای محافظت از عوامل آب و هوایی خشکی چشم
- اجتناب از محیط های خشک در فضای باز
- استفاده از یک مرطوب کننده برای افزایش رطوبت داخل خانه در محل کار و خانه
- نوشیدن آب فراوان برای جلوگیری از کم آبی بدن
عوارض خشکی چشم
بسیاری از موارد خفیف خشکی چشم عارضه ای ایجاد نمی کنند. با این حال، موارد شدید یا مداوم می تواند منجر به عوارضی مانند ورم ملتحمه یا زخم قرنیه یا اسکار شود.
ملتحمه اصطلاح پزشکی برای التهاب و تورم ملتحمه است که غشای نازک و شفافی است که سفیدی چشم را می پوشاند. اکثر موارد ورم ملتحمه با درمان مناسب برطرف می شود. با این حال، موارد شدید می تواند باعث عوارض جدی مانند نابینایی شود.
زخم قرنیه ممکن است باعث درد و همچنین تغییرات دائمی در بینایی فرد شود.
علائم ورم ملتحمه و زخم قرنیه می تواند شبیه علائم خشکی چشم باشد. اگر فرد علائمی مانند درد شدید یا بدتر شدن چشم یا تغییر در بینایی را تجربه کرد، باید فوراً به دنبال مراقبت پزشکی باشد.
منبع: سلامت نیوز