عکسبرداری و فیلمبرداری از موقعیت‌های خطرناک؛ چرا برخی خطر می‌کنند؟
تهران - ایرنا - روان‌درمانگر و استاد دانشگاه با اشاره به وقوع سیل اخیر در کشور گفت: تهیه عکس و فیلم از حوادث غیرمترقبه به‌ویژه در لحظات بحرانی و بی‌توجهی به هشدارها در برخی افراد ناشی از عدم تخلیه هیجانی و نیازمند طراحی و تعریف اماکنی برای تخلیه هیجانات است.
حسین ابراهیمی مقدم در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: یکی از مسائل اجتماعی که به ویژه در سال‌های اخیر در جامعه مشاهده می‌شود و به عنوان یک پدیده اجتماعی باید مورد بررسی قرار گیرد، بی‌توجهی برخی شهروندان به خطرات حوادث غیرمترقبه مانند سیل و زلزله با هدف عکسبرداری و فیلمبرداری است.
وی ادامه داد: به عنوان مثال، این رفتار اجتماعی در حادثه ساختمان پلاسکو به وضوح مشاهده می‌شد. برخی هموطنان با هدف عکسبرداری، فیلم‌بردای و به اصطلاح «سلفی گرفتن» و نمایش این رویداد در شبکه‌های اجتماعی، بی‌تفاوت به خطرات واقعه، محل حادثه را ترک نمی‌کردند.
(آتش‌سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو صبح روز پنجشنبه 30 دی 1395 در چهارراه استانبول واقع در مرکز تهران رخ داد. در پی وقوع این آتش‌سوزی، ساختمان پلاسکو به‌طور کامل فرو ریخت.)
ابراهیمی مقدم افزود: این رفتار به هنگام فوت یک شخصیت مشهور نیز مشاهده می‌شود. برخی مردم به هنگام اطلاع از بیماری یکی از هنرمندان، بازیگران یا افراد صاحب نام با حضور در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی در آخرین لحظات زندگی این بیمار به دنبال سلفی گرفتن با این شخصیت‌ها و افزایش تعداد دنبال‌کننده در شبکه‌های اجتماعی بوده و گاه به خطرات احتمالی مانند انتقال بیماری هم اهمیت نمی‌دهند.
این روان‌درمانگر با اشاره به وقوع سیل اخیر در کشور تصریح کرد: این رفتار در سیل اخیر هم توسط برخی اقشار جامعه مشاهده شد. یکی از دلایل اصلی فوت بعضی از هموطنان، بی‌توجهی به خطرات این واقعه و عکسبرداری و فیلمبرداری از لحظه‌های خطرآفرین بود.
دلیل این خطرپذیری چیست؟
ابراهیمی مقدم درباره علل این خطرپذیری گفت: برخی افراد به طور ذاتی حس ماجراجویی دارند و به دلیل شرایط و موقعیت موجود، امکان بروز و ارضای این احساس را نمی‌یابند؛ بنابراین به طور مداوم درگیر این احساسات و به دنبال ماجراجویی هستند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: از دیدگاه علم روانشناسی، برخی افراد نیز از سطح هیجانی بالایی برخوردار هستند و این خصیصه جزو ساختارهای شخصیتی آنان است. این دسته افراد به دنبال روش‌ها و اقداماتی خواهند بود که این سطح هیجانی را ارضا کنند. برای نمونه، رانندگی‌های پرخطر، موتورسواری‌های هولناک و انجام برخی حرکات خطرناک ناشی از ارضای این عواطف و احساسات است.
ضرورت تعریف اماکنی برای تخلیه هیجانات
وی افزود: جامعه نیز برای تخلیه هیجانات این گروه باید اماکنی را طراحی کند که ضمن حفظ امنیت جانی، عواطف و هیجانات درونی هم تخلیه شود. انسان به طور معمول در دوران نوجوانی و جوانی از هیجانات بالایی برخوردار است و این احساس به تدریج با گذشت زمان کاهش می‌یابد اما برخی گروه‌ها در سنین بزرگسالی و میانسالی نیز این هیجان را به همراه دارند و گاه برای خود و دیگران خطرساز می‌شوند.
این متخصص روانشناسی گفت: برخی افراد نیز ذاتا نیازمند «دیده شدن» هستند و از طریق تهیه عکس و فیلم از حوادث غیرمترقبه و نمایش شجاعت خود درصدد دستیابی به جایگاه اجتماعی و احترام هستند. در حقیقت، برخی گروه‌ها به روش جامعه‌پسندانه همچون تحصیلات دانشگاهی و اشتغال به کار به عنوان یک فرد مفید در جامعه شناخته نمی‌شوند؛ بنابراین از این طریق درصدد کسب اعتبار هستند.
«من» اولین مخابره‌کننده خبر هستم
ابراهیمی مقدم توضیح داد: برخی گروه‌ها هم می‌خواهند به عنوان نخستین مخابره‌کننده خبر شناخته شوند اما به طور کل، این جمعیت باید مورد بررسی‌های بالینی قرار گیرند و در برخی مواقع به مشاوران و روانشناسان ارجاع داده شوند؛ در غیر این‌صورت می‌توانند برای خود و دیگران و گاه در سطح کلان برای جامعه خطرساز واقع شوند.
برچسب‌ها
