فاکتورهایی که به‌اسم فعالیت سیاسی در جزایر آفتابگیر خرج می‌شوند
شاید بتوان پاسخ سوال این‌فرد را با نشان‌دادن فاکتورهای خوش‌گذرانی و عیش‌ونوش‌های روزهای اخیر شاهزاده داد. فاکتورهایی که به‌اسم حمایت از جریان ضد ایران صادر می‌شوند اما...
شاید بتوان پاسخ سوال این‌فرد را با نشان‌دادن فاکتورهای خوش‌گذرانی و عیش‌ونوش‌های روزهای اخیر شاهزاده داد. فاکتورهایی که به‌اسم حمایت از جریان ضد ایران صادر می‌شوند اما...
خبرگزاری مهر_ گروه فرهنگ و ادب: کلیدواژه‌های «منشور همبستگی»، «اپوزیسیون» و «ائتلاف» با استفاده از دروغ‌های پس از فوت مهسا امینی، چهل و سه روز پس از جریان اغتشاشات کشور شکل گرفت و اپوزیسیون ضدایرانی شاید توانست قدرت‌های غرب را فریب دهد اما طولی نکشید عیارش مشخص شد و مثل خیلی گزینه‌های دیگر کنار گذاشته شد.
در رأس این اپوزیسیون یک خبرنگار و چند بازیگر فراری، حضور داشتند و تمامی رسانه‌های لندن نشین سعودی نیز که به خط بودند تا ماموریت‌های ضد ایرانی خود را انجام دهند. لیدر خود خوانده اپوزیسیون نیز رضا پهلوی بود که این‌بار هم با شکست برنامه‌ها و طراحی‌های انجام‌شده، ناکام ماند. بنابراین بد نیست با توجه به ضعیف‌بودن حافظه تاریخی اپوزوسیون و طرفدارانش مروری به اتفاقات اخیر و البته گردش و عیاشی‌های رضا پهلوی به‌نام مبارزه و جلب حمایت برای دشمنی با ایران داشته باشیم.
از ابتدای شروع این‌جریانات اختلافات زیادی را از جمله بلند شدن پرچم گروه‌های مجاهدین خلق تا طرفداری از گروه‌های همجنس گرا و پهلوی؛ با هدف مشترک آشوب و تجزیه ایران بودیم. حامد اسماعیلیون یکی از مهره‌های دیگر این ائتلاف، اولین نفری بود که از اپوزیسیون موسوم به همبستگی اعلام کناره گیری کرد. اما دلایلی که اسماعیلیون پس از جدایی اعلام کرد جالب بود و باید به آن توجه کرد. چون یکی از دلایل اصلی جدایی خود از منشور همبستگی را دیکتاتوری ربع پهلوی و ناراحتی از عدم مشخص بودن سهم جریانات قومی و تجزیه‌طلب بیان کرد. پس از اسماعیلیون؛ نازنین بنیادی دیگر مهره اپوزیسیون بود که سوخت و با غیرفعال کردن حساب توئیتر خود از این ائتلاف جدا شد.
نیاز به یادآوری نیست این جماعت در تمام چهار دهه گذشته ده‌ها مدل شورا، مجمع، ائتلاف و جریان به راه انداخته‌اند اما این‌اتحادها یا ائتلاف‌ها پس از مدت کوتاهی از هم پاشیده‌اند و حتی بین خود عناصر اصلی‌شان نیز وحدت وجود ندارد. بنابراین راه افتادن شعارهایی مانند «زن، زندگی، آزادی» جز همراهی و سازماندهی یک اقلیت دستاورد دیگری نداشته و کف‌های روی آب دریا هستند که به‌اصطلاح برای خدمت‌رسانی به جریان متمرکز ضدایران، تاریخ مصرف دارند.
پیش از مرور قصه‌مان بد نیست مطالبی را که پیش‌تر در تحلیل فعالیت‌های رسانه‌ای دشمنان ایران در مهر منتشر شده‌اند و می‌توانند در مطالعه رسانه‌ای ماجرا یاری‌رسان باشند، مرور کنیم:
* «پیشینه‌های کودتای 28 مرداد 32/ همه‌چیز از ملی‌شدن نفت شروع شد»
* « نقش BBC و رسانه‌های آمریکا در کودتا / چرا همیشه به انگلیس شک داریم؟»
* «دروغ در لباس حقیقت / بررسی سندروم استکهلم و ویتنام در ایران و آمریکا»
* «چرا سازمان‌های خبری این‌همه دنبال سیاهی‌ها هستند؟»
* «شهرت‌طلبی به دلیل کمبود محبت است»
* «پیگیری اخبارِ سلبریتی‌ها و تروریست‌ها چگونه ما را بدبخت می‌کند؟»
* موساد هم دروغ‌های اپوزیسیون را باور نکرد
با برهم خوردن نقشه‌های اپوزیسیون، حمایت کشورهای غربی نیز از دست رفت. و همان‌طور که بدیهی است این‌جریان بدون حمایت و تأمین مالی غرب توانی برای ادامه و مبارزه با ایران ندارند. کشورهای غربی با تصور اینکه اپوزوسیون توان بسیج مخالفان را در داخل ایران دارد از آن حمایت کرده اما فراخوان‌های کم رمق آنها حتی در خارج از ایران، امیدهای غرب را نیز نامید کرد. به همین‌خاطر سرمایه‌گذاری‌های قدرت‌های غربی سمت و سویی دیگر پیدا کرد و حالا دیگر حاضر به شرط بندی روی مهره‌های سوخته و قدیمی‌شده اپوزیسون نیستند.
رضا پهلوی نیز پس از ناکامی جدیدی، به سفرهای شخصی دوره گردی روی آورد که البته سرآغاز این سفرها، سرزمین‌های اشغالی بود. عدم تقسیم منابع جدید مالی اختصاص یافته از سوی موساد به براندازان یکی از همین شکست‌ها برای غربی‌هاست. به بیان ساده‌تر استغاثه‌های ربع پهلوی به دیوار ندبه هم جواب نداد و موساد دروغ‌های اپوزیسیون را باور نکرد.
حاصل این شکست‌ها تنهایی ربع پهلوی بود؛ و شاید همین شکست‌ها بود که او را بر آن داشت کارزاری برای حمایت از خود در فضای مجازی تشکیل دهد. اگرچه تمامی مهره‌های خود را برای این کارزار به کار گرفت، اما با گذشت چندین ماه تنها توانست 8 هزار نفر را با خود همراه کند. یکی دیگر از حربه‌هایی که اپوزیسیون شکست خورده برای نمایش حمایت دروغین به کار گرفت، پیام مشترکی بود که اعضای اپوزیسیون برای تبریک سال نو میلادی به صورت مشترک منتشر کردند و در آن خبر از پایان جمهوری اسلامی دادند اما این پیام نیز توانست ذهن معدودی را منحرف و مشغول سازد. چون به‌خلاف پمپاژ خبری رسانه‌های صهیونیست و لندنی، این پیام هم باعث باور و پذیرش این اتحاد دروغین نشد.
* به اسم فعالیت اپوزوسیونی، به‌کام شاهزاده و عیش‌ونوشش
یکی دیگر از فعالیت‌های ربع پهلوی در چندماه اخیر سفرهای به اصطلاح کاری برای جلب حمایت کشورهای مختلف بود. اما خروجی این‌سفرها عکس‌های آقای شاهزاده در سواحل مختلف و عیش‌ونوش‌هایش به اسم سفر کاری بود. به این‌ترتیب رهبر خودخوانده جریان اپوزوسیون جمهوری اسلامی ایران به‌جای جلب حمایت، به‌طور جدی در عروسی‌ها و جشن‌های مختلف حضور پیدا کرد. جالب آن‌که رسانه‌های لندنی و وابسته به قدرت‌های غربی و منطقه‌ای، نیز تلاش کردند فعالیت‌های پرشور پهلوی را پوشش داده و روغن ریخته را نذر امامزاده کنند؛ به این‌صورت که سفرها و ساحل‌گردی‌های شاهزاده را مهم جلوه دهند.
از رضا پهلوی که نمی‌توان توقع دادن پاسخ چنین‌سوالی را داشت اما شاید بتوان پاسخ سوال این‌فرد را با نشان‌دادن فاکتورهای خوش‌گذرانی و عیش‌ونوش‌های روزهای اخیر شاهزاده داد. فاکتورهایی که به‌اسم حمایت از جریان ضد ایران صادر می‌شوند اما محل اصلی خرج‌شان جزایر خوش‌آب‌وهوا و آفتابگیر تابستانی است. یکی از این سفرهای مورد اشاره، سفر به جزیره «نکر» بود که بنابر اعلام رسانه‌های غربی، برای انجام آن، ریچارد برانسون کارآفرین بریتانیایی شخصاً از رضا پهلوی دعوت کرده بود برای گفتگو درباره سیاست، فرصت‌های سرمایه‌گذاری در ایران و حمایت از اپوزیسیون مهمانش شود. اما کمی بعد اعلام شد جزیره نکر شخصی بوده و رفت و آمد به آن با پرداخت هزینه‌های اقامت، برای همه بلامانع است. هزینه یک شب اجاره کل این جزیره بالغ بر 150 هزار دلار است و البته بدیهی است این‌مبلغ برای فردی که سرمایه‌های مردم ایران سال‌ها پیش توسط پدرش از کشور خارج شده، به‌اصطلاح پولی نیست.
نکته جالب توجه دیگر درباره ائتلاف اپوزیسون غربی‌ها این است که پس از پا پس کشیدن مهره‌های به‌ظاهر اصلی، توجه غرب برای ثمر دادن درخت خشکیده این‌جریان، رو به حمایت از منافقین آورد. ظاهرا از نگاه قدرت‌های غربی منافقین و گروهک کومله جریانات قدرتمند مخالف جمهوری اسلامی و قابل سرمایه‌گذاری هستند. ظرفیت جاسوسی منافقین در این‌زمینه برای به چشم آمدن بی‌تاثیر نبوده است.
یکی دیگر از نکات جالب توجه که در روزهای گذشته شاهدش بودیم، افشاگری یکی از طرفداران پروپاقرص اپوزیسیون ربع پهلوی است؛ طرفداری که فریب ظواهر ائتلاف را خورده بود و در روزهای پر التهاب کشور، ساخت کوکتل مولوتف و تخریب را به شهروندان آموزش می‌داد. یار دیروز رضا پهلوی و منکر امروزش امروز یک‌سوال از او دارد؛ اینکه سه‌هزار میلیارد بودجه دریافت شده از غرب برای ثمر دادن اپوزیسیون چه شد؟ و چرا این ائتلاف به جایی نرسید؟
از رضا پهلوی که نمی‌توان توقع دادن پاسخ چنین‌سوالی را داشت اما شاید بتوان پاسخ سوال این‌فرد را با نشان‌دادن فاکتورهای خوش‌گذرانی و عیش‌ونوش‌های روزهای اخیر شاهزاده داد. فاکتورهایی که به‌اسم حمایت از جریان ضد ایران صادر می‌شوند اما محل اصلی خرج‌شان جزایر خوش‌آب‌وهوا و آفتابگیر تابستانی است.
