فتح ماه در چنگ ایران، ایران به پروژه بین‌المللی فضایی چانگ8 پیوست / بررسی فنی پروژه چانگ8 و فرصت بزرگ فضایی ایران

به گزارش خبرنگار دانش و فناوری گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در تحولی راهبردی برای صنعت فضایی کشور، سازمان فضایی رسماً به پروژه بین‌المللی ماه‌نشین چانگ -8 پیوست. این دستاورد که در مراسم هفته جهانی فضا توسط حسن سالاریه، رئیس سازمان فضایی ایران، اعلام شد، صرفاً یک همکاری علمی ساده نیست؛ بلکه گامی بلند و حساب‌شده برای ورود ایران به عرصه اکتشافات اعماق فضا و تثبیت جایگاه کشور در میان قدرت‌های نوظهور فضایی است. این مشارکت، فرصتی تاریخی برای جهش علمی، انتقال فناوری‌های پیشرفته و هموارسازی مسیر برای تحقق اهداف بلندمدت فضایی ایران، از جمله حضور مستقل در کره ماه، فراهم می‌آورد.

کالبدشکافی فنی مأموریت چانگ -8، یک آزمایشگاه پیشرفته بر سطح ماه

مأموریت چانگ -8 که برای پرتاب در حدود سال 2028 برنامه‌ریزی شده، فاز نهایی از مرحله چهارم برنامه اکتشافات ماه چین و سنگ‌بنای تأسیس ایستگاه بین‌المللی تحقیقات ماه (ILRS) است. این پروژه جاه‌طلبانه که با همکاری روسیه و مشارکت کشورهایی نظیر پاکستان، امارات و ونزوئلا پیش می‌رود، یک رقیب جدی برای برنامه «آرتمیس» به رهبری ایالات متحده محسوب می‌شود.

برخلاف مأموریت‌های پیشین که عمدتاً بر نمونه‌برداری و شناسایی متمرکز بودند، چانگ -8 یک پلتفرم آزمایشی پیشرفته برای فناوری‌های کلیدی سکونت در ماه است. اهداف فنی اصلی این مأموریت عبارت‌اند از:

بهره‌برداری از منابع درجا (ISRU): این ماه‌نشین برای اولین بار فناوری چاپ سه‌بعدی با استفاده از رگولیت (خاک ماه) را آزمایش خواهد کرد. هدف، ساخت "آجرهای" قمری است که می‌توانند در آینده برای ساخت‌وساز پناهگاه‌ها و زیرساخت‌ها به کار روند. موفقیت در این حوزه، وابستگی به حمل مصالح از زمین را که بسیار پرهزینه است، کاهش می‌دهد.

آزمایش اکوسیستم بسته: چانگ -8 یک زیست‌کره کوچک و مهروموم شده را برای بررسی امکان رشد گیاهان در شرایط گرانش ضعیف و تشعشعات شدید ماه حمل خواهد کرد. این آزمایش برای تأمین غذای فضانوردان در مأموریت‌های طولانی‌مدت حیاتی است.

استقرار ربات‌های هوشمند: علاوه بر یک ماه‌نورد، این مأموریت شامل یک ربات چندمنظوره با قابلیت جابجایی ابزارها و نصب تجهیزات خواهد بود که گامی به سوی ساخت‌وساز رباتیک در ماه است.

فرود در قطب جنوب ماه

این منطقه به دلیل وجود دهانه‌هایی که همیشه در سایه قرار دارند، پتانسیل بالایی برای وجود یخ - آب دارد. دسترسی به آب نه تنها برای پشتیبانی از حیات، بلکه برای تولید اکسیژن و سوخت موشک (هیدروژن و اکسیژن) حیاتی است.