فضای فردی هنرمندان به همدلی اجتماعی نزدیک می‌شود / جشنواره‌ها به‌دنبال معرفی کارگردان هستند تا فیلمنامه‌نویس

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از ستاد خبری «مهر سینمای ایران»، این رویداد در استان خراسان رضوی برگزار شد. به همین مناسبت با دو برگزیده این جشنواره در بخش‌های فیلمنامه نویسی و صداگذاری گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید:

محسن طیبی صداگذار آثاری چون «مدیترانه» و «تابستان طولانی» درباره همکاری خود با اداره کل فرهنگ و ارشاد استان خراسان رضوی گفت: مدتی به صورت پیمانکاری با شهرداری مشهد درخصوص ساخت اِلمان‌های بهاری همکاری داشتم که یکی از آن‌ها «هم‌نوا» و دیگری هم ساخت ویدیو‌های سه بعدی که روی حجم‌های خیلی بزرگ پخش می‌شود، بود. همچنین در دانشگاه‌های فردوسی، سینما و فرهنگ و کانون سینماگران جوان هم تدریس می‌کنم. او درخصوص لزوم برگزاری رویدادهایی چون «مهر سینمای ایران» توضیح داد: رویدادهایی از این دست بابی می‌شوند تا مدیران شهری و مسئولان به فکر هنر و هنرمندان استانی باشند؛ از طرفی باعث تشویق و ایجاد انگیزه در جوانان بااستعداد و هنرمند بومی می‌شود.

طیبی همچنین ادامه داد: اگر مقداری از بودجه‌هایی که در سطح کلان در شهرهای بزرگ مثل تهران برای ساخت فیلم و سریال اختصاص داده می‌شوند، به شهرهای دیگر داده شود، اتفاقات خوبی در آثار هنری شهرستان‌ها می‌افتد.

او تاکید کرد: در شهرستان‌ها پتانسیل‌های زیادی برای تولید فیلم و سریال‌های خوب وجود دارد. به شخصه استودیو صداگذاری ساختم و برای آن وقت گذاشتم اما کارهایی که به شهرستان‌ها داده می‌شود درحد فیلم‌های کوتاه یا سینمای جوان است. بیشتر کارها در تهران ساخته می‌شوند، به همین دلیل کارهای فنی آن‌ها هم مانند صداگذاری و تدوین در تهران انجام می‌شود. اگر امور فنی فیلم‌هایی که در تهران ساخته می‌شود را به شهرستان‌ها هم بدهند، اتفاقات خوبی می‌افتد چون هنرمندان شهرستانی باکیفیت کار می‌کنند. متاسفانه به بچه‌های شهرستان اعتماد ندارند. وی گفت: برنامه «مهر سینمای ایران» اتفاق مثبتی بود و امیدوارم که ادامه‌دار باشد. اگر هر سال این رویدادها با کیفیت بیشتر برگزار شوند سینماگران شهرستانی برای ارائه آثار بهتر، تشویق می‌شوند. هرچه بیشتر به هنرمندان بها داده شود هنر آن‌ها بهتر دیده می‌شود. همچنین محسن جهانی، فیلمنامه نویس و کارگردان مستند «آن‌جا سپیده دم» با تاکید بر اینکه «مهر سینمای ایران» اتفاقی مثبت برای شناخت هنرمندان شهرستانی است، گفت: معمولا در شهرستان‌ها به‌ویژه در مشهد ما با یک فضای فردی رو‌به‌رو هستیم یعنی هنرمندان زیادی داریم اما هر کسی برای خودش کار می‌کند. لذا این رویدادها باعث شناخت و همدل شدن هنرمندان می‌شود. او افزود: این رویداد را می‌توان کامل‌تر هم برگزار کرد؛ به طور مثال آثار هنرمندان را نمایش بدهند که هم برای آن هنرمند باعث دلگرمی می‌شود، هم دیگر هنرمندان برای تولید آثار باکیفیت تشویق می‌شوند. همچنین می‌توان در کنار آن فضاهای هم‌اندیشی و کارگاهی هم برگزار کرد تا بتوان از تجربیات پیشکسوتان بیشتر استفاده کرد.

این فیلمنامه نویس درخصوص وضعیت هنرمندان و تولید آثار هنری در شهر مشهد توضیح داد: در همه شهرستان‌ها محدودیت‌های زیادی از امکانات تولیدی گرفته تا حمایت‌های دولتی حاکم بوده، اما مشهد همیشه یک فضای رو به رشد داشته است. استعدادهای زیادی در مشهد بوده‌اند که آثار موفقی را ارائه داده‌اند بنابراین مشهد با هنر و تولید آثار هنری بیگانه نیست؛ اما نمی‌توان مانند تهران آن‌قدر راحت فعالیت کرد.

این فیلمنامه‌نویس که در حال حاضر مشغول نوشتن یک سریال است درباره جایگاه فیلمنامه نویسی در ایران گفت: زمانی که یک فیلم نمی‌فروشد یا خوب ساخته نمی‌شود همیشه انگشت اتهام به سمت فیلمنامه و فیلمنامه نویس گرفته می‌شود. جوی که سینما دارد جو کارگردان پرور است و اکثرا کارگردان‌ها ترجیح می‌دهند که خودشان فیلمنامه را بنویسند؛ در صورتی که چنین چیزی در دنیای حرفه‌ای سینمای جهان مرسوم نیست. حتی تهیه‌کنندگان هم نگاهشان به سمت کارگردان‌هاست. در جشنواره‌های معتبر ما مثل فجر، بیشتر می‌خواهند کارگردان معرفی کنند تا فیلمنامه‌نویس. زمانی که آن حمایت لازم از من فیلمنامه نویس نمی‌شود، طبیعتا من هم به کارگردانی روی می‌آورم. اگر می‌خواهیم شاهد آثار باکیفیت و داستان‌های عمیق باشیم، باید به فیلمنامه نویس بیشتر بها داده شود.