فضیلت تلاوت این سوره برابر با احیای شب قدر است + صوت آیات

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره ملک شصت و هفتمین سوره قرآن است و در جزء بیست و نهم آن قرار دارد.

این سوره با تبریک و تحسین خداوند در مورد فرمانروایی و حاکمیت و قدرت مطلقه او آغاز می‌شود و در آیه دوم آفرینش و مرگ و حیات را برای آزمایش الهی و انتخاب اصلح ذکر می‌کند.

پیامبر (ص) درباره فضیلت تلاوت سوره ملک می‌فرماید: هر کس در شب سوره ملک را قرائت کند، اجری مانند احیای شب قدر خواهد داشت.

سوره ملک از طرف قاری و صاحب این سوره در روز قیامت مجادله و برای او طلب آمرزش و مغفرت می‌کند.

امام باقر (ع) نیز در این باره فرمودند: سوره ملک مانع از عذاب قبر می‌شود. من پس از نماز عشاء خود به حالت نشسته آن را قرائت می‌کنم و پدرم امام سجاد (ع) در شب و روز این سوره را قرائت می‌کرد.

فایل صوتی تلاوت سوره ملک با صدای شهریار پرهیزگار کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره ملک همراه با ترجمه_س*

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند رحمتگر مهربان

تبارک الذی بیده الملک و هو علی کل شیء قدیر 1

بزرگوار و خجسته است آنکه فرمانروایی به دست اوست و او بر هر چیزی تواناست (1)

الذی خلق الموت و الحیا لیبلوکم أیکم أحسن عملا و هو العزیز الغفور 2

همانکه مرگ و زندگی را پدید آورد تا شما را بیازماید که کدامتان نیکوکارترید و اوست ارجمند آمرزنده (2)

الذی خلق سبع سماوات طباقا ما تری فی خلق الرحمن من تفاوت فارجع البصر هل تری من فطور 3

همان که هفت آسمان را طبقه طبقه بیافرید در آفرینش آن خدای بخشایشگر هیچ گونه اختلاف و تفاوتی نمی بینی بازبنگر آیا خلل و نقصانی می بینی (3)

ثم ارجع البصر کرتین ینقلب الیک البصر خاسئا و هو حسیر 4

باز دوباره بنگر تا نگاهت زبون و درمانده به سویت بازگردد (4)

و لقد زینا السماء الدنیا بمصابیح و جعلناها رجوما للشیاطین و أعتدنا لهم عذاب السعیر 5

و در حقیقت آسمان دنیا را با چراغهایی زینت دادیم و آن را مایه طرد شیاطین قوای مزاحم گردانیدیم و برای آن‌ها عذاب آتش فروزان آماده کرده ایم (5)

و للذین کفروا بربهم عذاب جهنم و بئس المصیر 6

و کسانی که به پروردگارشان انکار آوردند عذاب آتش جهنم خواهند داشت و چه بد سرانجامی است (6)

اذا ألقوا فیها سمعوا لها شهیقا وهی تفور 7

چون در آنجا افکنده شوند از آن خروشی می شنوند در حالی که می جوشد (7)

تکاد تمیز من الغیظ کلما ألقی فیها فوج سألهم خزنتها ألم یأتکم نذیر 8

نزدیک است که از خشم شکافته شود هر بار که گروهی در آن افکنده شوند نگاهبانان آن از ایشان پرسند مگر شما را هشدار دهنده ای نیامد (8)

قالوا بلی قد جاءنا نذیر فکذبنا وقلنا ما نزل الله من شیء ان أنتم الا فی ضلال کبیر 9

گویند چرا هشدار دهنده ای به سوی ما آمد ولی تکذیب کردیم و گفتیم خدا چیزی فرو نفرستاده است شما جز در گمراهی بزرگ نیستید (9)

و قالوا لو کنا نسمع أو نعقل ما کنا فی أصحاب السعیر 10

و گویند اگر شنیده و پذیرفته بودیم یا تعقل کرده بودیم در میان دوزخیان نبودیم (10)

فاعترفوا بذنبهم فسحقا لأصحاب السعیر 11

پس به گناه خود اقرار می کنند و مرگ باد بر اهل جهنم (11)

ان الذین یخشون ربهم بالغیب لهم مغفر و أجر کبیر 12

کسانی که در نهان از پروردگارشان می ترسند آنان را آمرزش و پاداشی بزرگ خواهد بود (12)

و أسروا قولکم أو اجهروا به انه علیم بذات الصدور 13

و اگر سخن خود را پنهان دارید یا آشکارش نمایید در حقیقت وی به راز دل‌ها آگاه است (13)

ألا یعلم من خلق و هو اللطیف الخبیر 14

آیا کسی که آفریده است نمی داند با اینکه او خود باریک بین آگاه است (14)

هو الذی جعل لکم الأرض ذلولا فامشوا فی مناکبها و کلوا من رزقه و الیه النشور 15

اوست کسی که زمین را برای شما رام گردانید پس در فراخنای آن رهسپار شوید و از روزی خدا بخورید و رستاخیز به سوی اوست (15)

أأمنتم من فی السماء أن یخسف بکم الأرض فاذا هی تمور 16

آیا از آن کس که در آسمان است ایمن شده اید که شما را در زمین فرو برد پس بناگاه زمین به تپیدن افتد (16)

أم أمنتم من فی السماء أن یرسل علیکم حاصبا فستعلمون کیف نذیر17

یا از آن کس که در آسمان است ایمن شده اید که بر سر شما تندبادی از سنگریزه فرو فرستد پس به زودی خواهید دانست که بیم دادن من چگونه است (17)

و لقد کذب الذین من قبلهم فکیف کان نکیر 18

و پیش از آنان نیز کسانی به تکذیب پرداختند پس عذاب من چگونه بود (18)

أولم یروا الی الطیر فوقهم صافات و یقبضن ما یمسکهن الا الرحمن انه بکل شیء بصیر 19

آیا در بالای سرشان به پرندگان ننگریسته اند که گاه بال می گسترند و گاه بال می آنند جز خدای رحمان کسی آن‌ها را نگاه نمی دارد او به هر چیزی بیناست (19)

أمن هذا الذی هو جند لکم ینصرکم من دون الرحمن ان الکافرون الا فی غرور 20

یا آن کسی که خود برای شما چون سپاهی است که یاریتان می کند جز خدای رحمان کیست کافران جز گرفتار فریب نیستند (20)

أمن هذا الذی یرزقکم ان أمسک رزقه بل لجوا فی عتو و نفور 21

یا کیست آن که به شما روزی دهد اگر خدا روزی خود را از شما باز دارد نه بلکه در سرکشی و نفرت پافشاری کردند (21)

أفمن یمشی مکبا علی وجهه أهدی أمن یمشی سویا علی صراط مستقیم 22

پس آیا آن کس که نگونسار راه می پیماید هدایت یافته‌تر است یا آن کس که ایستاده بر راه راست می رود (22)

قل هو الذی أنشأکم و جعل لکم السمع و الأبصار و الأفئد قلیلا ما تشکرون 23

بگو اوست آن کس که شما را پدید آورده و برای شما گوش و دیدگان و دل‌ها آفریده است چه کم سپاسگزارید (23)

قل هو الذی ذرأکم فی الأرض و الیه تحشرون 24

بگو اوست که شما را در زمین پراکنده کرده و به نزد اوست که گرد آورده خواهید شد (24)

و یقولون متی هذا الوعد ان کنتم صادقین 25

و می گویند اگر راست می گویید این وعده کی خواهد بود (25)

قل انما العلم عند الله و انما أنا نذیر مبین 26

بگو علم آن فقط پیش خداست و من صرفا هشدار دهنده ای آشکارم (26)

فلما رأوه زلف سیئت وجوه الذین کفروا و قیل هذا الذی کنتم به تدعون 27

و آنگاه که آن لحظه موعود را نزدیک ببینند چهره های کسانی که کافر شده اند در هم رود و گفته شود این است همان چیزی که آن را فرا می خواندید (27)

قل أرأیتم ان أهلکنی الله و من معی أو رحمنا فمن یجیر الکافرین من عذاب ألیم 28

بگو به من خبر دهید اگر خدا مرا و هر که را با من است هلاک کند یا ما را مورد رحمت قرار دهد چه کسی کافران را از عذابی پر درد پناه خواهد داد (28)

قل هو الرحمن آمنا به و علیه توکلنا فستعلمون من هو فی ضلال مبین29

بگو اوست خدای بخشایشگر به او ایمان آوردیم و بر او توکل کردیم و به زودی خواهید دانست چه کسی است که خود در گمراهی آشکاری است (29)

قل أرأیتم ان أصبح ماؤکم غورا فمن یأتیکم بماء معین 30

بگو به من خبر دهید اگر آب آشامیدنی شما به زمین فرو رود چه کسی آب روان برایتان خواهد آورد (30)

انتهای پیام /