فعالیت هوازی با کاهش کالری اثربخشی بالایی در سلامت قلب و عروق دارد
کرمانشاه - ایرنا - یک فیزیولوژیست ورزشی گفت: طبق تحقیقات انجام شده فعالیت هوازی اگر با کاهش کالری دریافتی و محدودکردن کالری روزانه مثلا (500 تا 700 کیلو کالری در روز) همراه باشد اثربخشی بالایی در کاهش وزن و سلامت قلبی عروقی دارد.
«سمیه حجتی‌تبار» روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: اگر فردی در سه ما اخیر، سه روز در هفته، متوسط 30 دقیقه فعالیت نداشته باشد او را بدون تحرک یا در فقر حرکتی می‌دانیم.
وی اظهار داشت: حداقل 150 دقیقه فعالیت هوازی در هفته با شدت متوسط یا 75 دقیقه در هفته با شدت بالا یا ترکیبی از هر دو برای سلامت قلب عروق مفید است.
این فیزیولوژیست ورزشی اضافه کرد: اگر بخواهیم کاهش وزن چشمگیری هم داشته باشیم، 150 تا 300 دقیقه فعالیت بدنی در هفته باشدت متوسط، 75 تا 150 دقیقه در هفته باشدت بالا و یا ترکیبی از هر دو لازم است و برای حفظ وزن از دست رفته هم می توان فعالیت را تا بیش از 300 دقیقه در هفته باشدت متوسط ادامه داد.
وی اظهار کرد: در فیزیولوژی ورزشی، آمادگی جسمانی با فاکتورهای افزایش آمادگی قلبی عروقی - تنفسی، (انجام فعالیت‌های هوازی)، افزایش قدرت و استقامت عضلانی (انجام ورزش‌های مقاومتی)، افزایش انعطاف‌پذیری (بهبود توانایی حرکت در سراسر دامنه حرکتی مفاصل بدون درد) و بهبود ترکیب بدن (کاهش وزن چربی و افزایش توده عضلانی) همراه است.
این فیزیولوژیست ورزشی تاکید کرد: تمرکز بحث راجع به سه موضوع مهم فعالیت بدنی، چاقی و بیماری‌های قلب عروقی - تنفسی است که در ارتباط تنگاتنگ با هم هستند و بر سلامت و طول عمر انسان تاثیر می‌گذارند.
وی با بیان اینکه بیماری‌های قلبی عروقی یک سوم مرگ و میر جهان را به خود اختصاص داده که با چاقی و فقر حرکتی همراه است، گفت: شیوع چاقی نسبت به سال‌های گذشته 2 برابر شده و به طور مداوم در حال افزایش است و یک رابطه خطی معکوس بین فعالیت بدنی و مرگ و میر ناشی از چاقی و بیماری‌های مرتبط با آن وجود دارد.
حجتی تبار عنوان کرد: چاقی را با شاخص توده بدنی (BMI) که از تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم بر قد برحسب متر به توان 2 به دست می آید بیان می‌کند که الگوی پیش بینی کننده مهم خطرات سلامتی است. براساس این شاخص چاقی به سه دسته بالا، خیلی بالا و خیلی خیلی بالا تقسیم بندی می شود.
وی گفت: خطر بیش از حد چاقی موجب افزایش حجم خون و برون ده قلبی، اتساع و بزرگ شدن بطن چپ، افزایش فشار خون، تصلب شرایین، سندوم متابولیک و دیابت نوع دو، پرچربی خونی، کاهش کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)، اختلال در خواب. آرتروز، پوکی استخوان و افسردگی و سرطان‌های مختلف و کبد چرب غیرالکلی می‌شود.