قرآن؛ مونس و راهنمایی برای تمام عمر / انس با قرآن، شرط درک و فهم حقایق الهی
قرآن؛ کتاب سبک زندگی است و ماه رمضان بهترین فرصت برای آشتی با این کتاب الهی و استفاده از آن برای تمام عمر است.
حجت الاسلام و المسلمین محمد مقصودعلی سخنران و کارشناس مذهبی در گفتوگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: یکی از توصیههای موکدی که در روایات شده است، تلاوت قرآن در ماه رمضان است لذا برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن ماه مبارک رمضان است. در دعای شعبانیه رسول خدا (ص) فرمودند: با نیت پاک و قلب پاکیزه خداوند را میخوانیم توفیق پیدا کنیم برای روزه داری و تلاوت قرآن کریم؛ به تعبیر پیامبر اسلام (ص)، قرآن سفره کریمانه الهی است برای پذیرایی از نیازهای انسان. وی افزود: قرآن مانند خورشید است که هر روز طلوع تازهای دارد برخی از این نعمت الهی استفاده میکنند، اما برخی دیگر از خواندن و عمل به آن فاصله گرفته اند، متاسفانه تمام فضای جامعه امروز ما مبتنی بر قرآن نیست، قرآنی که سیره اهل بیت (ع) بر آن استوار بوده و در تاریخ وارد شده است که معصومین (ع) به خانوادههایشان میفرمودند آنهایی که میتوانند در بین الطلوعین قرآن بخوانند و آنهایی که برایشان میسر نیست دعا کنند، این خود نشان دهنده اهمیت قرآن در زندگی ماست.
بیشتر بخوانید: تفاوت غیبت و بهتان / چگونه از غیبت کردن نجات پیدا کنیم؟
بطنهای قرآن و استفاده هر شخص به اندازه معرفتش از قرآن
این کارشناس مذهبی در مورد اهمیت تفکر در قرآن و جامع بودن آن؛ مطرح کرد: در روایاتی از معصومین (ع) نقل شده است، قرآن هر آیه اش بطنی دارد و هر بطن او دارای بطن دیگری دارد تا جایی که برای آیات قرآن تا هفتاد بطن بیان کردند. انسان میتواند به حقیقت قرآن به اندازه وجود خودش راه پیدا کند و از آن بهرهمند شود؛ لذا در روایات داریم کسی که علوم اولین و آخرین را طلب میکند در قرآن سیر میکند و در روایت دیگری وجود نازنین معصوم (ع) میفرماید: قرآن کتابی است که خبر از گذشتگان و آیندگان، آسمانیان و زمینیان در آن موجود است. پس بهتر است در ماه مبارک رمضان به قرائت، تفسیر و تفکر بر روز آیات الهی اهتمام داشته باشیم. داستانی از امام خمینی (ره) نقل میکنند که به فرزندش احمد آقا گفتند: فرزندم قرآن بخوان، فکر نکن بر تو ثمر ندارد حتی تلاوت ظاهری آن دستورالعمل و نامهای از طرف خداوند است.
حجت الاسلام مقصود علی گفت: قرائت قرآن دارای آدابی است که فردی که میخواهد با خداوند صحبت کند، ابتدا مسواک بزند و سپس مودب در برابر قرآن بنشیند و قرائت را انجام دهد، رعایت ادب شرط اول بندگی خداوند میباشد و اگر انسان با قرآن انس بگیرد آن وقت قرآن گنجینهها و خزائن خودش را در اختیار او قرار میدهد.
منظور از طهارت مسح کنندگان قرآن
وی بیان کرد: خداوند در سوره واقعه میفرماید: قرآن را مسح نمیکنند مگر انسانهای مطهر، با توجه به همین مطلب میتوان این نکته را استخراج کرد که دست کشیدن به قرآن بدون طهارت ظاهری جایز نمیباشد یعنی اینکه انسان برای مسح قرآن باید از طهارت سه گانه برخوردار باشد یا غسل واجب یا تیمم یا وضو داشته باشد؛ اما علماء اهل معرفت از همین آیه به مطلب مهمی میرسند که بهرمندی از حقایق قرآن امکان ندارد مگر این که انسان از طهارت باطنی برخوردار باشد و شخصی که قرآن میخواند به هر میزانی که از طهارت باطنی برخوردار باشد این توفیق را پیدا میکند که از گنجینههای قرآن بهرهمند شود.
قاریان به چند دسته تقسیم می شوند؟
این سخنران مذهبی روایتی از امام باقر (ع) نقل می کند که امام میفرمایند: قاریان قرآن چند قسم هستند، برخی از آنها برای مطامع دنیایی و اقتصادی از آن استفاده میکنند، برخی دیگر فقط قرائت صحیح قرآن برایشان اهمیت دارد و فقط به تجوید و دقت تلفظ اهتمام دارند و گروه سوم آنهایی هستند که حقیقتا قرآن دوای مشکلات آنها است و تمام زندگی خود را بر پایه قرآن برنامهریزی میکنند و در تمام گرفتاریهای خودشان به قرآن پناه میبرند. پس نتیجهای که از این مطالب میتوانیم به دست بیاوریم، کلام نورانی پیامبر (ص) که در خطبه شعبانیه است که فرمودند: خداوند به ما توفیق دهد، سر سفره قرآن قرار بگیریم، آموزههای قرآن را درک کنیم و به اندازه خودمان پیرامون مسائل فردی و اجتماعی در آیات الهی تفکر و تدبر کنیم و به آیات عمل کنیم.
حجت الاسلام مقصودعلی در باب اهمیت ارتباط دائم با قرآن گفت: از درگاه خداوند در این لحظات آخر ماه رمضان درخواست کنیم که هیچگاه از آموزههای قرآن خارج نشویم، زیرا قرآن یک سفره الهی است تا نیازهای انسان را پاسخ دهد؛ قرآنی که بزرگان فرمودند اگر آن را بخوانید و اهل عمل باشید، بهرهای برای رشد شما دارد. پس با خودمان قرار بگذاریم از قرآن علاوه بر ماه رمضان در دیگر ماههای سال هم بهره ببریم؛ همان طور که امیر المومنین (ع) فرمودند قرآن را به حرف بکشید و از آن استفاده کنید. از خداوند خواستارم که هیچگاه روزی نیاید که در درگاه الهی شرمنده باشیم که از این نعمت الهی استفاده نکردیم.
انتهای پیام /