قیام حضرت مسلم با تطمیع و تهدید خواص شکست خورد / عبیدالله تنها با 50 نفر توانست مسلم را شکست دهد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین، دکتر محمدحسین رجبی دوانی با ارائه تعریفی از واژه خواص اظهار کرد: خواص یا نخبگان کسانی هستند که به سبب دارا بودن موقعیت اجتماعی مورد توجه و احترام مردم جامعه بوده، از آنان خط می‌گیرند به عبارتی خواص جهت دهنده افکار عمومی جامعه هستند.

وی در ادامه خاطر نشان کرد: معیار و مولفه خواص در جوامع مختلف متناسب با فرهنگ آن جامعه است به طور مثال در جامعه عرب مولفه‌هایی همچون شجاعت، سخاوت، خطیب و سخنور بودن و شیخوخیت از ویژگی‌های مهم خواص به شمار می آمد. رجبی افزود: پس از ظهور اسلام پیامبر اکرم (ص) 13 سال در مکه متحمل زحمات طاقت فرسایی شد ولی جز تعدادی انگشت شمار، کسی رسالت پیامبر را نپذیرفت.

وی در ادامه با اشاره به چرایی این امر عنوان کرد: از آنجا که خواص جامعه منافع و موقعیت خود را در تضاد با منافع پیامبر می‌دیدند در مقابل وی به دشمنی پرداختند به طوری که تصمیم به کشتن پیامبر گرفتند که در نهایت پیامبر به مدینه هجرت کرد.

رجبی دوانی اذعان داشت: پیامبر به محض ورود به مدینه مورد توجه خواص جامعه قرار گرفت به گونه ای که رؤسای قبایل و تیره ها با وی همراه شدند در نتیجه رسول اکرم (ص) به سرعت توانست رسالت خویش را عملی سازد در این میان توده ها نیز به تبعیت از خواص، رسالت پیامبر را پذیرفتند.

پیامبر اکرم (ص) معیار خواص را از جاهلی به اسلامی تغییر داد

محقق تاریخ جهان اسلام با اشاره به تعریف عوام گفت: عوام به کسانی گفته می شود که فاقد قدرت تجزیه و تحلیل نسبت به مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه خویش هستند در نتیجه با توجه به رای و نظر خواص رفتار می کنند.

وی در ادامه بیان کرد: در نتیجه مولفه‌هایی چون تقوا، صداقت، اخلاص و ایمان از نظر اسلام معیار خواص قرار گرفت لذا با توجه به این شاخصه‌ها سلمان و ابوذر به خواص جامعه تبدیل شدند. رجبی دوانی در ادامه گفت: متاسفانه بعد از رحلت پیامبر، معیار خواص مجدد به معیارهای جاهلی برگشت به طوری که رؤسای قبایل حرف اول را می‌زدند و نقش تعیین کننده‌ای داشتند. وی اذعان داشت: پس از اینکه امیرالمومنین به خلافت رسید بر آن شد تا با از میان بردن اشرافیت، معیارهای الهی را روی کار آورد ولی این امر میسر نشد. این کارشناس در ادامه به تجزیه و تحلیل نقش خواص در شکل گیری واقعه جانگداز کربلا پرداخت و گفت: با مرگ معاویه، یزید امام حسین (ع) را مکلف به انتخاب بین دو گزینه مرگ یا بیعت کرد و به حاکم مدینه نامه نوشت که امام را مجبور به بیعت کند. رجبی دوانی خاطر نشان کرد: کوفیان در آن زمان از سیاسی ترین و روشن فکر ترین مردم جهان اسلام به شمار می آمدند و می خواستند از زیر بار ظلم و ستم حاکمان وقت رهایی یابند و معتقد بودند کسی شایسته‌تر از فرزند رسول خدا برای تحقق این امر نیست. وی در ادامه بیان کرد: زمانی که عدم بیعت امام حسین (ع) و مخالفت وی با یزید به گوش کوفیان رسید بیش از 12 هزار نامه برای امام فرستادند و از وی برای آمدن به کوفه دعوت کردند. کارشناس تاریخ اسلام افزود: موجی که خواص برای دعوت از امام ایجاد کرده بودند به حدی بود که حتی عثمانی‌ها که از دشمنان امام علی (ع) و معتقد به مظلومیت عثمان بودند، برای امام حسین (ع) نامه نوشتند.

خواص با نفوذ در قبایل موجب تزلزل خواست و اراده مردم شدند

وی تاکید کرد: وقتی مسلم به قصد بررسی اوضاع و درستی وعده مردم وارد کوفه شد مورد استقبال شدید خواص کوفه قرار گرفت که با وی بیعت بستند تا پای جان از امام حسین (ع) دفاع کنند به طوری که شمار بیعت کنندگان به 40 هزار نفر رسید لذا مسلم نامه ای نوشت و از امام حسین (ع) خواست عازم کوفه شود.

رجبی دوانی عنوان کرد: امام حسین (ع) به قصد غلبه بر بزرگترین منکر و جایگزین کردن بزرگترین معروف به سمت کوفه حرکت کرد.

این کارشناس تاریخی متذکر شد: عبیدالله به دستور یزید جهت تهدید و تطمیع سران کوفه برای همراهی نکردن امام حسین (ع) وارد شهر شد و با ورود او شرایط به شدت تغییر کرد و از همان جا ریزش ها شروع شد.

وی در ادامه تصریح کرد: به طوری که 40 هزار نفر بیعت کننده به هنگام قیام به 4 هزار نفر رسید و با تردید افکنی به هنگام غروب و نماز مغرب به 500 نفر و هنگام نماز به 30 نفر و پس از سلام نماز به 10 نفر و به هنگام بیرون آمدن از مسجد مسلم تنها و بی یاور ماند.

رجبی دوانی گفت: بدین شکل قیام با تطمیع و تهدید خواص شکست خورد و کوفیان بیعتشان را شکستند و عبیدالله تنها با 50 نفر توانست مسلم بن عقیل را که حداقل با 4 هزار نفر قیام کرد، به شهادت برساند.

وی در پایان تصریح کرد: در صورتی که خواص شیعه و سنی به وظایف خود به خوبی عمل می‌کردند جریان به شکلی دیگر هدایت می‌شد و حادثه کربلا به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.

انتهای پیام /