لرستانی: حضور در المپیک به‌عنوان سیاهی لشگر به درد نمی‌خورد
قهرمان سابق کشتی آسیا تأکید کرد، کسب سهمیه المپیک در شرایطی ارزشمند است که شانس مدال داشته باشیم، این رقابت‌ها سیاهی لشگر نمی‌خواهد.
علیرضا لرستانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره حضورش در اردوی تیم کشتی فرنگی جوانان کشورمان اظهار داشت: حمید باوفا از من خواست که یک جلسه سر تمرین‌شان بروم. من هم که «نه» در کارم نیست و درخواست سرمربی تیم ملی جوانان را قبول کردم.
وی در مورد تیم کشتی فرنگی جوانان کشورمان که خود را برای شرکت در مسابقات قهرمانی آسیا و قهرمانی 2024 جهان آماده می‌کند، تصریح کرد: حمید (باوفا) را سال‌هاست که می‌شناسم، زمانی که با تیم ملی بزرگسالان همکاری می‌کردم، مربی‌اش بودم. بسیار باشخصیت و بچه خوبی است و از همه مهم‌تر اخلاق‌مدار است. وقتی یک مربی تیمی را چند بار قهرمان جهان کند طبیعتاً مربی خوبی است. حمید باوفا امتحانش را پس داده و مربی قابلی است.
این پیشکسوت کشتی درباره دو سهمیه باقیمانده کشتی فرنگی کشورمان برای المپیک که در مسابقات گزینشی بیشکک دنبال آن است، گفت: سال گذشته کشتی‌های علیرضا مُهمدی را دیدم، کشتی‌گیر خوب و قابلی است. امین کاویانی‌نژاد هم همین‌طور. مسئله اصلی این بچه‌ها، مسئله روحی و روانی است و باید حمایت شوند. کشتی تمامش فن زدن و تمرین کشتی کردن نیست، چیزهای دیگری هم برای موفقیت لازم است. باید از نظر روانی روی آنها حتماً کار شود. یک بخش کشتی تمرین است و یک بخش آن فن، اما تمام تکه‌های پازل باید کنار هم چیده شود که یک کشتی‌گیر ششدانگ شده و به مصاف حریفان برود. حقیقت این است که من از وضعیت بدنی بچه‌ها و میزان آمادگی‌شان اطلاعی ندارم، چون تمرین‌شان را ندیدم، اما برای همه آنها آرزوی موفقیت دارم.
قهرمان سابق کشتی آسیا که در هر دو رشته آزاد و فرنگی موفق به کسب مدال شده است، با اشاره به در پیش بودن بازی‌های المپیک پاریس، خاطرنشان کرد: کسب سهمیه زمانی ارزشمند است که کشتی‌گیر توان مدال گرفتن داشته باشد، حضور در المپیک به‌عنوان سیاهی لشگر به درد نمی‌خورد. یعنی این ارزشمند است که سهمیه بگیرند و بعد هم پتانسیل کسب مدال را داشته باشند. البته شکی نیست که المپیک میدان بسیار سختی است که همه با آمادگی کامل می‌آیند و برای رسیدن به این مدال باارزش، تمام وجودشان را می‌گذارند. یک وقت‌هایی هم واقعاً دیگر نمی‌شود کاری کرد و کشتی‌گیری که فقط با هدف مدال رفته، بدشانسی می‌آورد و این بحثش جداست. مثل رضا یزدانی که آن سال (2012) باید طلای المپیک را می‌گرفت، اما آسیب دید طوری که امکان ادامه مبارزه نبود. این دیگر جزو اتفاقات پیش‌بینی نشده کشتی است، اما در حالت طبیعی کشتی‌گیر باید برای طلا برود. من فکر می‌کنم کشتی‌گیری در المپیک موفق است که تمام وجودش را بگذارد مثل کشتی فینال حسن یزدانی و انور گدویوف روس که دیدید با چه شرایطی در المپیک 2016 ریو پیگیری شد. برای رسیدن به طلا، باید با جانت کشتی بگیری.
لرستانی همچنین راجع به اتفاقی که برای محمدرضا مختاری در جام وهبی‌امره ترکیه رخ داد و او با دیسکالیفه شدن در این رقابت‌ها، شانس ادامه حضور در چرخه المپیک را از دست داد، گفت: همه تجربه‌اش را داشتیم و می‌دانیم که کشتی‌گیران ترکیه دست به چه کارهایی می‌زنند، این مسابقه هم در کشور آنها برگزار شد. در عین حالی که باید کشتی‌گیران متخلف را تنبیه کنیم، ولی باید با اشتباهات آنها پدرانه برخورد شود. ما همه می‌خواهیم چنین اتفاقاتی در کشتی نباشد و حتماً باید فرهنگ‌سازی کنیم. علیرضا دبیر متولی و به نوعی پدر کشتی است. او باید در خانواده کشتی نقش محوری داشته باشد. کمی انعطاف هم خوب است و نباید کلاً کشتی‌گیر را از صحنه کشتی حذفش کرد.