لطفی: حق رضا رویگری این نیست که در خانه سالمندان بماند
بازیگر فیلم «خفه گی» گفت: بی نهایت از وضعیت وی نگران و ناراحتم، او سالها در سینما، تلویزیون و تئاتر فعالیت کرده و حقش نیست درست در زمانی که نیازمند حمایت است اینگونه کنار گذاشته شود.
غلامحسین لطفی در گفت‌وگو با میزان پیرامون وضعیت کنونی رضا رویگری و حضور وی در خانه سالمندان گفت: بی نهایت از وضعیت وی نگران و ناراحتم، او سالها در سینما، تلویزیون و تئاتر فعالیت کرده و حقش نیست درست در زمانی که نیازمند حمایت است اینگونه کنار گذاشته شود.
- بیشتر بخوانید:
- برای مشاهده آخرین خبرها از سینما اینجا کلیک کنید
بازیگر فیلم سینمایی «خفه گی» در همین رابطه تاکید کرد: به نظر من اگر امروز این بازیگر باتجربه به این وضعیت رسیده نتیجه یک روز یا دو روز نیست، این وضعیت نتیجه اهمال کاری سالهای سال در مدیریت فرهنگی است، طبیعتا همه می دانیم که بازیگران و هنرمندان در سنین بالا نیازمند حمایت بیشتری هستند اما چرا کسی اهمیتی نمی دهد؟.
وی ادامه داد: البته این را هم بگویم که وضعیت دیگر بازیگران پیشکسوت هم بهتر از این نیست، مطمئن باشید تعداد زیادی از این بازیگران خانه ندارند، در معاش روزانه خود مانده اند و سالهاست هیچ نقشی به آنها پیشنهاد نمی شود. متاسفانه این مشکل آنقدر بزرگ است که می توان ساعتها در مورد آن حرف زد، اما حرف زدن چیزی را حل نمی کند.
بازیگر سریال «ترش و شیرین» حمایت از پیشکسوتان را وظیفه بخش فرهنگی دانست و اضافه کرد: وقتی یک بازیگر و یا هنرمند در هر رشته ای تمام عمر و جوانی خود را برای مردم و فرهنگ گذاشته چرا نباید در سنین بالا احساس امنیت و آرامش کند، چرا نباید یک خانه کوچک داشته باشد و یا حقوقی بگیرد که کفاف زندگی اش را بدهد، اینکه ما بدانیم یک بازیگر در سنین بالا بیمار می شود چیز عجیبی نیست، قطعا باید برای بازیگران پیشکسوت نوعی از خدمات درمانی رایگان یا با بهای کم در نظر گرفته شود اما به واقع طی این سالها هیچوقت چنین اتفاقاتی نیفتاده و همه در حد آرزو باقی مانده اند.
لطفی ادامه داد: طی دو سال گذشته و با شیوع کرونا بسیاری از بازیگران پیشکسوت همان چند کار محدود که در آنها بازی می کردند را هم از دست دادند، آیا کسی آمد و سراغی از آنها گرفت؟ خود من هم شرایط بهتری ندارم و بسیاری را می شناسم که امروز به نان شبشان محتاجند.
این بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر خاطرنشان کرد: وقتی با هنرمندان پیشکسوت که نقش های ماندگاری همچون در آثاری همچون مختارنامه و اجاره نشینها بازی می کنند چنین برخوردی می شود، جوانان باید با چه امیدی به این هنر و به طور کلی ورود به عرصه هنر و فرهنگ امیدوار باشند؟. متاسفانه تمام این حرفها دردی دوا نمی کند و برای امثال رضا رویگری درمان نمی شود.