«مجلس خبرگان» و اهداف کلیدی حکمرانی اسلامی
به گزارش مشرق، احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم در کانال خود در ایتا نوشت:
رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی در پیامی که به مناسبت آغاز به کار ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری در تاریخ 30 اردیبهشت 1403 صادر کردند، شش هدف مهم و کلیدی حکمرانی اسلامی را اینگونه ترسیم کردند:
. برقراری «عدالت»؛ . حفظ و ارتقاء «کرامت انسان»؛ .«آبادی زمین»؛ .«پُربار کردن زمان»؛ . شکلدهی به «زندگی توحیدی» . زمینهسازی برای «عروج آدمی به مرتبت قرب خدا».
به باور این بنده، از مهمترین کارویژههای اجتماعی و علمی یکایک اعضای محترم مجلس خبرگان رهبری، تشریح و تبیین این اهداف و تبیین تمایزات نظام سیاسی اسلامی و قرآنی با نظامهای سیاسی رقیب به ویژه لیبرال دموکراسی در سطوح و لایههای مختلف اجتماعی است.
البته پیشتر درباره بسیاری از این اهداف مطالب خوبی نوشته شده و تحقیقاتی در قالب کتاب و رساله انجام گرفته است. اما تا جایی که بنده میدانم،
اولاً، مطالعات تطبیقی و مقایسهای (به ویژه با نظام لیبرال دموکراسی) در این خصوص بسیار اندک و انگشتشمار بوده است؛
ثانیاً، ادبیات تولید شده در این زمینهها، بیشتر ادبیات داخلی و غالباً حوزهای بوده است و نه ادبیات جهانی (که الان مهمترین وظیفه، تشریح جهانی این مفاهیم و موضوعات از منظر حکمرانی اسلامی است)
ثالثاً، مطالعات انجام گرفته بیشتر جنبه تئوریک و نظری محض دارد، و کمتر نگاه کاربردی و سیاستی به این نوع مطالعات انجام گرفته است. به تعبیر دیگر، بیشتر کتابخانهای بوده است تا مدیریتی و سیاستگذارانه.
رابعاً، کارهای انجام شده در خصوص «عدالت» و «کرامت انسانی» و «سبک زندگی توحیدی» و امثال آن، بسیار کمشمارتر و حتی کممحتواتر از آن است که بتواند نیازها و تقاضاهای موجود در این خصوص را پاسخ دهد و قوت و قدرت نگاه اسلامی به این موضوعات را نسبت به نگاههای اومانیستی و لیبرالیستی نشان دهد؛
و خامساً، برخی از این اهداف، مثل «پر بار کردن زمان» برای نخستین بار است که از سوی رهبر حکیم و فرزانه انقلاب به عنوان یکی از اهداف مهم حکمرانی اسلامی، برجستهسازی شده است. به همین دلیل، نیازمند مطالعات تئوریک و کاربردی جدیتر و ضروریتری است. انتظار میرود اندیشمندان و دغدغهمندان نظام مردمسالاری دینی، و در رأس آنان، اعضای محترم مجلس خبرگان رهبری که مخاطب اصلی این پیام بودهاند، در این زمینه تبیینگری بیشتری داشته باشند.