مروری بر 10 فرنگی‌کار پرافتخار تاریخ
کشتی فرنگی به عنوان یک رشته المپیکی، تا کنون شاهد ظهور ستاره‌های بزرگی بوده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، ورزش کشتی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین رشته‌های ورزشی، تا کنون مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. رشته کشتی به 2 دسته فرنگی و آزاد تقسیم می‌شود.
کشتی آزاد در سده نوزدهم میلادی در فرانسه ابداع شد و آن را گرکو - رومن (یونانی - رومی) می‌نامند. با این حال کشتی فرنگی قبل از قرن نوزدهم رواج چندانی نداشت؛ زیرا سبک کشتی یونانی - رومی بیشتر به کشتی آزاد امروزی شباهت داشت.
در کشتی فرنگی خلاف کشتی آزاد، استفاده از پا و گرفتن پائین کمر حریفان ممنوع است. همین محدودیت باعث شده است تا رقابت در کشتی فرنگی به نوع دیگری سخت‌تر باشد.
در این گزارش پرافتخارترین فرنگی کاران تاریخ را معرفی می‌کنیم.
*س_1- میخایین لوپز - کوبا_س*لوپز، یاکوبی کاجایا از گرجستان را در دیدار فینال المپیک توکیو شکست داد و برای چهارمین بار پیاپی در بازی‌های المپیک مدال طلا گرفت تا بیشتر از هر فرنگی‌کار دیگری در این مسابقات افتخار کسب کند. او اکنون با 4 مدال طلای المپیک بالاتر از الکساندر کارلین (روسیه) و کارل وسترگرن (سوئد) قرار دارد.
او همچنین دارنده 5 مدال طلا و 3 نقره رقابت‌های قهرمانی کشتی جهان از سال 2005 تا 2015 است.
*س_2- الکساندر کارلین - روسیه_س*کارلین که می‌توان گفت بهترین کشتی‌گیر تمام دوران در هر سبکی است، در المپیک سیدنی نتوانست چهارمین طلای پیاپی المپیک را کسب کند. طرفداران آمریکایی به یاد دارند که رولون گاردنر او را شکست داد، اما طرفداران کشتی باید بدانند که این دومین باخت در طول دوران حرفه‌ای کارلین بود!
کشتی‌گیر افسانه‌ای اهل روسیه در المپیک‌های 1988، 1992 و 1996 طلا گرفت و در المپیک 2000 سیدنی به مدال نقره بسنده کرد. کارلین با اختلاف، بهترین فرنگی‌کار تمام دوران است.
*س_3- کارل وسترگرن - سوئد_س*در حال حاضر افراد کمی کارل وسترگرن را می‌شناسند، اما او یکی از مفاخر کشتی فرنگی است. پس از کسب طلای المپیک در سال‌های 1920 و 1924، انتظار می‌رفت اسطوره سوئدی بتواند در المپیک 1928 سومین طلای پیاپی خود را به دست بیاورد، اما در نخستین بازی برابر حریف فنلاندی خود شکست خورد و آن قدر عصبانی بود که به طور کامل از مسابقات کنار رفت. او برای کسب یک طلای المپیک دیگر در سال 1932 بازگشت و سومین طلای المپیکی خود را کسب کرد.
*س_4- والری رزانتسف - شوروی_س*رزانتسف از سال 1970 تا 1976، 7 عنوان جهانی پیاپی از جمله مدال طلای المپیک مونیخ و مونترال را به دست آورد. رزانتسف یکی از 10 نفر اولی بود که در سال 2003 به تالار مشاهیر کشتی بین‌المللی فیلا راه پیدا کرد.
او با 5 مدال طلای قهرمانی جهان، پس از کارلین، سوریان و لوپز پرافتخارترین کشتی‌گیر این مسابقات است.
*س_5- وینچنزو مائنزا - ایتالیا_س*پس از کسب رتبه هفتم در نخستین حضور در المپیک، کمتر کسی انتظار داشت که مائنزا یکی از بهترین المپیکی‌های کشتی فرنگی باشد. او که در کودکی به بیماری اسکولیوز (انحراف ستون فقرات) مبتلا بود و جثه کوچکی داشت، به پیشرفت ادامه داد و در سال 1984 در المپیک لس آنجلس طلا گرفت. او در سال 1988 در سئول از این عنوان دفاع کرد. او در چهارمین بازی‌های المپیک خود در سال 1992 به فینال رسید، اما در آخرین مسابقه خود شکست خورد و نقره گرفت.
بیشتر بخوانید
*س_6- ایستوان کوزما - مجارستان_س*کوزما پس از کسب مدال در المپیک 1960 رم، شروع به کسب مدال‌های قهرمانی جهان کرد. او این موفقیت را در سال‌های 1964 و 1968 با کسب طلای المپیک‌های توکیو و مکزیکو سیتی ادامه داد.
او در اوایل سال 1970 در یک تصادف رانندگی به طرز غم انگیزی جان باخت.
*س_7- پتار کایروف - بلغارستان_س*در المپیک 1968 مکزیکو سیتی، کایروف موفق شد ولادیمیر باکولین از شوروی را شکست دهد و مدال طلا را به دست آورد. تا المپیک 1972 مونیخ، کایروف یک نیروی غیرقابل توقف بود. او در راه رسیدن به دومین طلای المپیک خود، چهار مسابقه از شش مسابقه خود را با پیروزی برق آسا به پایان رساند. در دورانی که کشتی‌گیران می‌توانستند یک مسابقه را ببازند و همچنان مدال طلا را داشته باشند، کایروف در هر مسابقه المپیک که کشتی می‌گرفت، پیروز می‌شد.
*س_8- حمزه یرلیکایا - ترکیه_س*او نخستین قهرمانی جهان خود را در 17 سالگی تجربه کرد و در 20 سالگی برنده مدال طلای المپیک آتلانتا شد. او دومین مدال طلای خود را در سال 2000 به دست آورد، زمانی که هنوز 24 سال داشت؛ اما در سال 2004 نتوانست از عنوان قهرمانی خود دفاع کند.
او در حالی که قصد داشت به دستاورد‌های الکساندر کارلین برسد، به دلیل مصدومیت‌های متعدد از جمله انجام عمل جراحی گردن به ناچار ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشت و وارد دنیای سیاست شد.
*س_9- الکساندر کولچینسکی - شوروی_س*الکساندر توموف از بلغارستان برنده 3 مدال نقره بازی‌های المپیک بود. یکی از بزرگ‌ترین دلایلی که او هرگز مدعی مدال طلا نشد، کولچینسکی بود که توموف را در بازی‌های المپیک 1976 و 1980 در فینال شکست داد. کولچینسکی یک سنگین وزن فوق‌العاده بود که قرار بود در سال 1984 برای سومین طلای المپیکی‌اش روی تشک برود تا این که بایکوت کمونیست‌ها به دوران المپیک او پایان داد.
شکست دادن چند باره کشتی‌گیری با رزومه قابل توجه توموف برای به دست آوردن جایگاهی در این لیست کافی است.
*س_10- ایمره پولیاک - مجارستان_س*ایمره پولیاک پس از سقوط در سه فینال پیاپی المپیک (1952، 1956، 1960)، در المپیک 1964 برای چهارمین بار به فینال رسید و رومن روروآ (اتحاد جماهیر شوروی) که قهرمان 5 دوره مسابقات قهرمانی جهان بود را شکست داد و سرانجام قهرمانی المپیک را تجربه کرد.
پولیاک 3 قهرمانی و 2 نایب قهرمانی مسابقات قهرمانی جهان را هم در کارنامه دارد.
