مستندنگاری تدفین‌ها در گور‌های ناشناخته کوه خواجه
عضو هیأت علمی دانشگاه بابلسر با اشاره به اهداف و فرضیه‌های مطروح‌شده در این پروژه، اظهار کرد: کوه خواجه مهم‌ترین عارضه برجسته دشت سیستان است که در 20 کیلومتری جنوب غرب زابل به شکل جزیره‌ای کوچک در دریاچه هامون واقع شده و حداکثر ارتفاع این کوه از سطح دشت 120 متر و قطر آن حدود دو و نیم کیلومتر است.
گمانه‌زنی گور‌های محوطه کوه خواجه سیستان به منظور مستندنگاری تدفین‌ها و ارائه گاه‌نگاری دقیق، آغاز شد.
به گزارش ایسنا، رضا مهرآفرین سرپرست هیأت باستان‌شناسی کوه خواجه در استان سیستان و بلوچستان تدفین‌های سنگ‌چین را یکی از آثار شاخص کوه خواجه معرفی کرد که به فراوانی در بخش‌های مختلف کوه به چشم می‌خورد و درباره آن‌ها گفت: تاکنون پژوهش مستقلی درباره گور‌ها انجام نشده و تاریخ‌گذاری آن‌ها همواره مورد اختلاف باستانشناسان بوده است؛ بنابراین انجام یک پروژه میدانی به‌منظور ساماندهی و مستندنگاری این تدفین‌ها و همچنین ارائه یک گاه‌نگاری دقیق برای آن‌ها امری ضروری بود.
این باستان‌شناس ادامه داد: گمانه‌زنی به منظور ساماندهی گور‌های محوطه جهانی کوه خواجه سیستان با حمایت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان و مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با تیمی متشکل از پنج باستان‌شناس در سطوح فوقانی کوه خواجه آغاز شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه بابلسر با اشاره به اهداف و فرضیه‌های مطروح‌شده در این پروژه، اظهار کرد: کوه خواجه مهم‌ترین عارضه برجسته دشت سیستان است که در 20 کیلومتری جنوب غرب زابل به شکل جزیره‌ای کوچک در دریاچه هامون واقع شده و حداکثر ارتفاع این کوه از سطح دشت 120 متر و قطر آن حدود دو و نیم کیلومتر است.
مهرآفرین افزود: این کوه با نام «اوشیدا» در اوستا آمده است. این کوه حداقل در سه دین زرتشتی، مسیحیت و اسلام از تقدس ویژه‌ای برخوردار بوده است و همین عنصر تقدس همواره آن را به یکی از پرجاذبه‌ترین مناطق مذهبی سیستان و بلوچستان برای زیارت و خاکسپاری تبدیل کرده است.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی کوه خواجه گفت: علاوه‌بر عامل تقدس، موقعیت ژئوپولیتیکی این کوه از ایام باستان سبب شده که همچون پناهگاهی امن و قابل دفاع باشد و حداقل از سده سوم پیش از میلاد بر سطح و دامنه‌های آن، بنا‌های قابل توجهی، چون قلعه کافرون، قلعه چهل دختر، قلعه کک کهزاد و... ساخته شود.
بنابر گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی، کوه خواجه پس از شهر سوخته، دومین محوطه باستانی سیستان و بلوچستان است که هدف بررسی‌ها و کاوش‌های باستان‌شناسی قرار گرفته است و تاکنون باستانشناسان و پژوهشگرانی، چون استاین، هرتسفلد، گولینی، سیدسجادی، محمود موسوی، سرور عنیمتی، سیده لیلا بنی جمالی، کوروش محمدخانی و... به مطالعه و تحقیق پیرامون کوه خواجه و بنا‌های آن پرداخته‌اند.
مهرآفرین، عضو هیأت علمی دانشگاه بابلسر گفت: در طرح بررسی فشرده باستان‌شناسی دشت سیستان در سال 1385 حدود 17 محوطه باستانی در سطح و دامنه کوه خواجه شناسایی شد که با توجه به گاه‌نگاری نسبی انجام شده، دو دوره استقراری اشکانی ساسانی و سده‌های میانی اسلامی برای استقرار آن پیشنهاد شده است. علاوه‌بر بنا‌های شاخص تاریخی کوه خواجه، آثار و یافته‌های شاخصی، چون آتشگاه، نقاشی‌های دیواری، گچ‌بری، گل برجسته، آتشدان سنگی و عناصر و تزئینات بی‌نظیر معماری بر اهمیت تاریخی این کوه افزوده است.
از دست ندهید