چهارشنبه 17 بهمن 1403

مشروب‌خوار شرور 2 سال و 2 بار دیرتر اعدام شد!

خبرگزاری فارس مشاهده در مرجع
مشروب‌خوار شرور 2 سال و 2 بار دیرتر اعدام شد!

به گزارش خبرنگار قضایی خبرگزاری فارس، چند روز قبل بود که یکی از مجرمان سابقه‌دار در شهر مشهد به دار مجازات آویخته شد. محمدصادق فقفوری حقوقدان در یادداشتی به بررسی اجرای حکم اعدام در خصوص این محکوم در مشهد پرداخته است.

در متن این یادداشت آمده است: از مغرضان و معاندان هیچ انتظاری نیست، که اگر حکم آزادی یک شرور هم صادر شود، از آن برای کلاه خود نمدی می‌سازند؛ اما از به ظاهر حقوقدانانی که علیه اجرای حکم اعدام یک شرور پر جرم فضاسازی می‌کنند باید پرسید حتی یکبار قانون مجازات اسلامی را از رو خوانده‌اید؟!

نخوانده‌اید؛ چون اگر تنها با یکبار روخوانی قانون هم متوجه می‌شوید به استناد و تصریح منطوق ماده 134 قانون مجازات اسلامی، حکم شخصی که برای چهارمین بار به مجازات حدی محکوم شود، اعدام است؛ به عبارت دیگر، مجرم اعدام شده دو بار و دو سال دیرتر اعدام شده است.

گذشته از این، اعدامی 20 فقره محکومیت قطعی فقط طی دو سال (95 تا 97) داشته‌است! آدم ربایی، ساخت و حمل مشروبات و ضرب و جرح، تنها بخشی از موارد تعقیب و جرایم ارتکابی این شرور بوده است.

او که 6 بار به جرم مشروب‌خواری محاکمه شده است، اگر زودتر از این اعدام می‌شد، با ارتکاب جرایم کمتر به جامعه ضرر کمتری می‌زد؛ اما معلوم نیست چند خانواده از اقدامات مجرمانه این شرور متضرر شده‌اند و دادگستری مشهد به خاطر رأفت اسلامی، چند بار فرصت ارتکاب بزه به این فرد داده است.

با همه این اوصاف، حکم ماده 134 قانون مجازات اسلامی که برگرفته از اجماع فقها است (مسأله دوازدهم از تحریرالوسیله هم به این حکم فقهی تصریح کرده است)، مجازات دیگری را جز اعدام برای چنین شخصی درنظر نمی‌گرفت.

مرور لیست جرایم ارتکابی فرد اعدامی به خوبی مؤید آسیب‌هایییست که او در حین مستی به اشخاص وارد کرده است؛ بماند که با فروش چندین باره مشروبات الکی اشخاص متعدد دیگری را هم به ارتکاب جرم واداشته است.

تصریح قانونگذار نمایشی نیست و منطقا هم نمی‌توان با قانون نؤمن ببعض و نکفر ببعض برخورد کرد. برای آن دسته از هوچی‌گرانی که به خونخواهی یک مشروب‌خوار شرور برخاسته اند باید یادآوری کرد که اساس وضع قانون مجازات بر پایه ستاندن حق جامعه از مجرمانیست که با هنجارشکنی به اشخاص آسیب می‌زنند و سالب آزادی و امنیت جامعه می‌شوند. گرفتن این فلسفه از قانون مجازات، وضع کیفر را اساسا بی‌فایده می‌کند.

بر فرض، اگر همین شخص در حالت مستی به نوامیس ایرانیان تعرض می‌کرد، که مشابه همین جرم هم از وی سر زده است، همین هوچی‌گران داد و هوار راه می‌انداختند که امنیت جامعه بهم ریخته و زنان ایرانی قربانی تبهکاران شده‌اند و قس علی هذا. حالا اما برعکس، اجرای مر قانون در اعدام یک شرور مشروب خوار برایشان سوژه‌ی هوچی‌گری شده است!

غوغاسالاران حتی یکبار از رو متن قانون را هم که منبعث از اراده جامعه ایرانیست نخوانده‌اند و دم از قانون‌شکنی می‌زنند، چون فعلا نانشان در محکومیت یک اعدام منطبق بر قانون است و فردا که نانشان در اعدام نکردن همان شرور باشد، اجرا نکردن قانون می‌شود موضوع هوچی‌گری!

انتهای پیام /

اعدام مشروب خواری قانون مجازات اسلامی