معرفی کتاب خاطرات شهید بهشتی در مسجد هامبورگ

به گزارش «مبلغ»- به نقل از مسلمنا، کتاب مسجد آبی در سه فصل مقدمات و انگیزه ها؛ اقدامات و خاطره ها و پرسشها و پاسخها تدوین شده است. در فصل نخست، شهید بهشتی از چرایی و چگونگی قبول مسئولیتشان و مختصری نیز از سفر خود به هامبورگ می گویند. فصل آخر مربوط به زمانی است که به ایران بازمی‌گردند و با پرسشهای مردم و خبرنگاران و بازجویی های ساوا ک درباره سفرشان به آلمان و قبول بار سنگین امامت مسجد مواجه می شوند. فصل میانه، که اصلی ترین فصل کتاب است، اقدامات و خاطره‌های ایشان را شامل می شود که در مدت پنج سال و دو ماه، درآنجا مشغولیت داشته‌اند. اصلی ترین بخش این فصل گزارشی است از فعالیتهای مرکز اسلامی که در دوازده عنوان بیان شده‌است. ذیل هرکدام از سرفصلهای اقدامات نیز خاطره ها و پیامهایی به بیان و قلم ایشان آمده است.

برشی از کتاب: پس از موافقت‌ها اولیه برای ساخت مسجد، آیت الله بروجردی، حجت‌الاسلام محققی لاهیجانی را به‌عنوان نماینده مرجعیت و امام مسجد، به هامبورگ اعزام کردند. با رسیدن ایشان به هامبورگ، اقدامات اولیه ساخت مسجد صورت و سرعت گرفت. نخستین و مهمترین امر، خرید زمین بود. خیلی از زمین‌ها به دلیل امر ویژه آیت‌الله بروجردی مبنی بر قرارگیری مسجد در «بهترین نقطه شهر»، از دستورکار خارج می شدند، تا اینکه همه ذهنها به قطعه زمینی در خیابان شونه اوسزیشت5، در همسایگی دریاچه زیبای آلستر معطوف شد. این زمین مزیت هایی داشت: هم از دسترسی خوبی برخوردار بود و هم در بهترین و آبرومندانه ترین نقطه شهر واقع شده بود. مراتب به اطلاع آیت‌الله بروجردی رسید و ایشان موافقت خود را با پرداخت هزینه کامل زمین به مبلغ 250 هزار مارک (معادل پانصد هزار تومان آن زمان) اعلام کردند.

پس از حدود چهار سال از کلنگ زنی مسجد که روزنامه‌ها آن موقع درمورد آن مطالبی با تیترهای «مشرق زمین در کنار دریاچه زیبای آلستر» یا «منظره آلستر با مسجد» منتشر می کردند، درنهایت نخستین کلنگ ساختمان مسجد، در روز شنبه، نیمه شعبان1379ق (برابر با 23 بهمن1338ش) به‌دست آقای محققی بر زمین زده شد و مطبوعات آلمانی گزارش‌های تصویری و مستند خود را در روزنامه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی شان بازتاب دادند. متأسفانه هیئت ساختمانی مسجد به بانکهای آلمانی بدهکار شد. فشارهای آنها به جایی رسید که نزدیک بود زمین مسجد را به حراج بگذارند. علاوه‌بر این، روند کند اجرای ساخت مسجد و ناتمام ِ ماندن ِ ساختمان آن موجبات نارضایتی و گلایه های شهرداری هامبورگ را هم فراهم کرد. همین امر سوژه روزنامه‌ها شد. پس از حدود چهار سال از کلنگ زنی مسجد که روزنامه‌ها آن موقع در مود آن مطالبی با تیترهای «مشرق زمین در کنار آلستر» یا «منظره آلستر با مسجد» منتشر می کردند، حال تیتر تند میزدند «مسجد متروکه»!

اما این وضعیت خیلی دوام نیاورد. خیلی زود، مردم ایران نگذاشتند که مسجد مایه آبروریزی و لکه ننگ برای مسلمانان شود. محمد خسروشاهی، یکی از بازرگانان ایرانی، توانست نظر مثبت نمایندگان مردم و اتاق بازرگانی تهران را جلب کند و مشارکت مردم در ساخت مسجد را فعال کند. مردم می‌توانستند با پرداخت یک ریال اضافی از بابت مصرف قند و شکر وارداتی، در ساخت مسجد هامبورگ کمک کنند. بدین ترتیب، مبلغ چهارصد هزار مارک به حساب مسجد واریز گردید و بدهی مسجد به بانکها و شرکتهای مربوطه تصفیه و دوباره و تقریباساخت وساز مسجد ازسر گرفته شد. خوشبختانه قطره قطره یک ریالی های مردم وانگهی دریای مسجد امام علی (ع) در قلب اروپا شد.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1787459