مقاومت شدید سالن‌داران سینما مقابل تعطیلی سالن‌ها
می‌توان ضریب اشغال صندلی سالن‌های سینما و فروش فیلم‌ها در سال گذشته را متناسب با ژانر درباره فیلم‌های سینمایی در نظر گرفت و مابه التفاوت آن پرداخت شود. این روش قاعدتا می‌تواند مانع از آسیب جدی بخش خصوصی برای اکران شود و خسارت وارده به واسطه ریزش مخاطب نیز با اکران اجباری به بخش خصوصی تحمیل نمی‌شود.
با وجود آنکه صاحبان یکی از فیلم‌های پرفروش سال به واسطه وضعیت وخیم شیوع کرونا و احتمالا به واسطه فروش اندک در این شرایط بحرانی، با هماهنگی سازمان سینمایی اکران فیلم‌شان را متوقف کردند و علی‌رغم آنکه اغلب صاحبان فیلم‌های سینمایی برخلاف رویه مرسوم در ایام عادی، حاضر به اکران عمومی فیلم‌هایشان نیست و دست سالن‌داران برای نمایش فیلم خالی مانده، سالن‌داران مقاومت شدیدی در مقابل تعطیلی مجدد سالن‌ها سینما در پیش گرفته‌اند، چرا که معتقدند در صورت تعطیلی مجدد سالن‌های سینما، اقتصاد سینما در سال جاری به پایان خود رسیده است.
به گزارش «تابناک»؛ سالن‌های سینمای ایران پس از چهار ماه تعطیلی متاثر از شیوع کرونا جزو آخرین مجموعه‌های بودند که مجوز بازگشایی با پنجاه درصد ظرفیت را یافتند. این تصمیم مصادف با شروع اوج گیری مجدد شیوع کرونا در ایران و افزایش تعداد قربانیان این ویروس مرگ آفرین در ایران شد. با وجود آنکه فیلم‌هایی چون «شنای پروانه» و «خوب بد جلف 2: ارتش سری» به عنوان دو فیلمی که پیش‌بینی فروش چند ده میلیاردی درباره آنها می‌شد، برای بازگرداندن مخاطب در سالن‌های سینما اکران شدند اما نتیجه چیزی دور از انتظار سالن‌داران و مطابق با پیش‌بینی کارشناسان بود.
طبیعی بود که فیلم‌های سینمایی با این شرایط ادامه ندهند و همین اتفاق نیز رخ داد. رسول صدرعاملی تهیه‌کننده اولین فیلم سینمایی شنای پروانه خبر داد که اکران این فیلم از چهارشنبه 25 تیرماه به احترام کادر درمانی بیمارستان‌های درگیر با کرونا، متوقف می‌شود و در این زمینه گفت: «طبق مذاکراتی که امروز در وزارت ارشاد با آقای طباطبایی‌نژاد و اعضای شورای صنفی نمایش داشتم، توقف اکران را مطرح کردیم که مدیران نیز ضمن تشکر از اینکه فیلم را برای بازگشایی سینماها ارائه دادیم، با این درخواست موافقت کردند.»
صدرعاملی یادآور شد: «سه هفته پیش که ما اکران «شنای پروانه» را آغاز کردیم، واگیری بیماری این همه زیاد نبود و تعداد فوت‌شدگان در بین هم‌وطنانمان به حدود سی نفر کاهش یافته بود اما تصور نمی‌کردیم در فاصله کمتر از دو هفته، ناگهان به این حد افزایش بیمار و فوت شده برسیم. به هرحال منتظر می‌مانیم تا وقتی این ویروس کنترل شد و امنیت خاطر برای تماشاگران به وجود آمد، شرایط اکران مجدد فیلم را در سراسر کشور فراهم می‌کنیم که امیدوارم این فرصت بعد از دهه اول محرم فراهم شود.» اما خبری که او داد، با واکنش متفاوتی همراه شد.
مرتضی شایسته دبیر شورای صنفی نمایش توقف اکران «شنای پروانه» را تصمیمی خارج از مصوبات این شورا اعلام کرد و گفت: «شورای صنفی طبق قراردادهای خود عمل می‌کند. ما سه هفته هم به شنای پروانه امتیاز دادیم و گفتیم این هفته‌های نمایش محاسبه نمی‌شود اما هفته‌های نمایش باقی فیلم‌ها حساب می‌شود. نمی‌دانم دلیل این تصمیم چه بود؟ اما توصیه ما به آقای صدرعاملی عزیز و بقیه صاحبان فیلم این بود که به ادامه اکران بپردازند. این تصمیم به هیچ وجه جزو مصوبات روز گذشته ما نبود. آقای صدرعاملی مسئله متوقف اکران را مطرح کردند اما با آن موافقت نشد... حالا شاید هم کنار نکشید... شاید دوباره تصمیمشان عوض شود. توصیه من به آقای صدرعاملی عزیز این است که به خاطر سینما اکران را ادامه بدهند.»
در واقع دبیر شورای صنفی نمایش می‌خواهد صاحبان یک فیلم سینمایی به «خاطر سینما» یا به عبارت دقیق‌تر به خاطر سالن‌داران سینما، فیلمش را در این شرایط که با ریزش شدید مخاطب مواجه هستیم، قربانی کند؛ آن هم فیلمی که فروش دست‌کم بیست میلیارد تومانی برای آن و دیگر فیلم روی پرده یعنی «خوب بد جلف 2» تخمین زده می‌شد. شایسته در این زمینه گفته است: «ما نمی‌توانیم فروش سی یا چهل میلیاردی یک فیلم را تضمین کنیم. نه من نه هیچ‌کس دیگر نمی‌تواند بگوید فروش را تضمین می‌کند.» و طبیعتا با چنین رویکردی اگر این چند فیلم نیز تحت فشار به اکران‌شان ادامه دهند، در نوبت بعدی اکران هیچ فیلم مهمی تن به اکران نخواهد داد و سالن‌داران چاره‌ای جز تعطیلی نخواهند داشت.
«تابناک» پیش از این نیز راهکاری منطقی عبور از این بحران را ارائه کرده بود که با وجود تعطیلی بخش اعظمی از سینما و تجمیع منابع در سازمان سینمایی، عملیاتی نشده است. مطابق با این راهکار سازمان سینمایی مابه التفاوت فروش فیلم‌ها در این مقطع با فروش واقعی‌اش را به صاحبان فیلم‌های روی پرده پرداخت می‌کند. در این روش می‌توان ضریب اشغال صندلی سالن‌های سینما و فروش فیلم‌ها در سال گذشته را متناسب با ژانر درباره فیلم‌های سینمایی در نظر گرفت و مابه التفاوت آن پرداخت شود. این روش قاعدتا می‌تواند مانع از آسیب جدی بخش خصوصی برای اکران شود و خسارت وارده به واسطه ریزش مخاطب نیز با اکران اجباری به بخش خصوصی تحمیل نمی‌شود.
اگر این سازوکار اجرایی نشود، قاعدتا برای نوبت بعدی اکران به جز فیلم‌های رده دوم که در شرایط طبیعی نوبت اکران دریافت نمی‌کردند و قاعدتا برای آوردن تماشاگر به سالن سینما در این شرایط گزینه‌های جذابی محسوب نمی‌شوند، تنها گزینه‌هایی خواهند بود که باقی می‌مانند. وقتی برخی از جذاب‌ترین فیلم‌های سال در بسیاری از سانس‌های اکران بیش از ده تماشاگر جذب نمی‌کنند، قاعدتا سرنوشت فیلم‌های ضعیف تکان‌دهنده‌تر از این خواهد بود.
