مقایسه استیبل کوین های تتر و دای؟
استیبل کوین‌ها به عنوان پناهگاه امن در دنیای پر نوسان ارزهای دیجیتال، نقشی حیاتی ایفا می‌کنند. در میان انبوه استیبل کوین‌ها، تتر و دای دو غولِ میدان هستند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.
رپرتاژ آگهی: هر دو این رمزارزها با هدف حفظ ثبات قیمت خلق شده‌اند، اما تفاوت استیبل کوین تتر (Tether) و دای (DAI) در ساختار و عملکردشان، منجر به مزایا و معایب متفاوتی برای هر کدام میشود.
قرار است در این مقاله از مجله نوبیتکس به مقایسه تتر و دای بپردازیم و بررسی کنیم هرکدام برای چه کاربردی مناسب‌تر هستند. اگر به دنبال حفظ ثبات دارایی‌هایتان هستید، تا پایان این مقاله همراه ما باشید.
معرفی استیبل کوین تتر؛ با USDT و کاربرد آن بیشتر آشنا شوید
تتر USDT بزرگ‌ترین استیبل کوین از نظر ارزش بازار است که در سال 2014 توسط شرکت آی‌فینکس (iFinex) راه‌اندازی شد. این شرکت صرافی ارز دیجیتال بیتفینکس (Bitfinex) را نیز در اختیار دارد. به ادعای موسسان استیبل کوین تتر، ارزش آن با نسبت یک‌به یک (1:1) به دلار آمریکا (USD) گره خورده است.
یعنی ارزش آن را به‌گونه‌ای طراحی کرده‌اند که صرف‌نظر از شرایط بازار، همیشه معادل 1 دلار آمریکا باشد. برای شفافیت، ارزش ذخایر تتر به صورت روزانه در وب سایت آنها منتشر شده و حداقل یک بار در روز به‌روزرسانی میشود. شرکت BDO ایتالیا مسئول بررسی و گزارش حساب‌های تتر است.
تتر خیلی زود به یک دارایی محبوب برای خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال تبدیل شد و تا فوریه 2024 ارزش کل بازار آن به بیش از 97 هزار میلیارد دلار رسید و طی سال‌های گذشته توانسته جایگاه سوم بازار را بعد از بیت کوین و اتریوم از آن خود کند. اما این استیبل کوین در مقطعی درباره وضعیت ذخایر خود با انتقادهای زیادی روبرو شد.
بسیاری از افراد شرکت تتر را متهم به عرضه توکن بدون پشتوانه برای افزایش قیمت ارزهای دیجیتال کردند و به همین دلیل تتر مجبور به پرداخت جریمه شد چون ظاهراً این شرکت درباره بخشی از ذخایر خود دروغ گفته بود و به‌طور کامل با دلار آمریکا پشتیبانی نمی‌شد. با وجود این جنجال‌ها، تتر همچنان به طور گسترده در بازار ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
معرفی استیبل کوین دای؛ DAI چیست و چگونه کار می‌کند؟
دای (DAI) یک توکن ERC-20 و اولین استیبل کوین غیرمتمرکز است که سعی می‌کند ارزش خود را نسبت به دلار آمریکا با قفل کردن سایر دارایی‌های رمزنگاری شده در قراردادهای هوشمند (Smart Contract) ثابت نگه دارد.
برخلاف سایر استیبل کوین‌ها که توسط یک نهاد مرکزی صادر و کنترل می‌شوند، DAI توکن بومی پروتکل میکر (Maker) است، یک اکوسیستم غیرمتمرکز، مستقل و مبتنی بر قراردادهای هوشمند که بر روی بلاکچین اتریوم اجرا میشود.
میکر دائو (MakerDAO) برای اولین بار در سال 2015 توسط مدیرعامل و بنیانگذار رون‌کریستنس (Rune Christensen) معرفی شد و میکرپروتکل (Maker Protocol) که زیرساخت پایه‌ای استیبل کوین DAI است، در دسامبر 2017 راه‌اندازی شد.
دارندگان توکن میکر (MKR) در MakerDAO حق رای دارند که به آنها امکان می‌دهد در تصمیم‌گیری‌های آینده پروژه مشارکت داشته باشند.
با این حال، ساختار حاکمیت سازمان نسبتاً متمرکز است و کریستنسن و تیم بنیانگذار حجم قابل توجهی از توکن MKR را در اختیار دارند که بر جهت‌دهی تصمیمات نهایی پروژه تأثیر می‌گذارد.
DAI عمدتاً به عنوان وسیله‌ای برای وام دادن و همچنین گرفتن وام از دارایی‌های رمزنگاری بدون نیاز به واسطه استفاده میشود و در این راستا سیستمی شفاف و با محدودیت‌های کم را ایجاد کرده است.
دای با سایر استیبل کوین‌های پیشرو تفاوت‌های بسیاری دارد که باعث شده توجه کاربران را به‌خود جلب کند. مثلا هیچ نهاد مرکزی انتشار DAI را کنترل نمی‌کند که آن را غیرمتمرکز کرده است. از طرف دیگر دای از ارزهای دیجیتال مختلف به عنوان وثیقه پشتیبانی می‌کند که این موضوع میزان ریسک کاربران را کاهش می‌دهد و باعث افزایش ثبات قیمت DAI میشود. این ساختار متفاوت دای باعث شده است تا به یک رقیب جدی برای تتر تبدیل شود.
مقایسه تتر و دای؛ USDT در برابر DAI، کدام انتخاب بهتری است؟
بعد از آشنایی با ساختار هر کدام از استیبل کوین‌های تتر و دای قرار است در ادامه با شباهت ها و تفاوت‌هایشان آشنا شویم و با هم مقایسه کنیم کدام یک انتخاب بهتری هستند.
شباهت‌های تتر و دای
ماهیت استیبل کوین‌های تتر و دای در بازار رمزارزها شبیه یکدیگر است. مثلا از نظر ثبات ارزش، عرضه توکن‌ها و نقش آنها در بازار و حتی نحوه تصمیم‌گیری که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
ثبات ارزش
یکی از ویژگی‌های تتر (USDT) و دای (DAI) این است که هر دو استیبل کوین‌هایی هستند که هدفشان حفظ برابری با دلار آمریکا به صورت 1:1 است. بنابراین هر دو توکن ارزشی ثابتی را ارائه می‌دهند که تحت تأثیر نوسانات قیمتی شدید سایر ارزهای دیجیتال قرار نمی‌گیرد.
تناسب عرضه و تقاضا
هر دو توکن دارای عرضه انعطاف‌پذیر هستند، به این معنی که اگر تقاضا برای آنها افزایش یابد، می‌توان توکن‌های بیشتری ایجاد کرد.
انجام معاملات و سرمایه‌گذاری در دیفای
تتر و دای به طور گسترده در صرافی‌های ارز دیجیتال و پروتکل‌های دیفای در دسترس هستند، به همین دلیل آنها به گزینه مناسبی برای معامله و مشارکت در فعالیت‌های مالی غیرمتمرکز تبدیل شده‌اند. کاربران می‌توانند برای انجام معاملات یا کسب سود از پس‌انداز خود، این توکن‌ها را قرض بگیرند و یا وام دهند.
تفاوت تتر و دای
هر کدام از استیبل کوین‌های تتر و دای با توجه به اهداف خود ویژگی‌های خاصی ارائه می‌دهند و با هم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:
مکانیزم پشتیبانی
تتر طبق مکانیزم مخصوص شرکت تولید شده و فقط با دارایی‌های مالی سنتی مانند پول نقد و اوراق بهادار پشتیبانی میشود در حالی که میکردائو از قراردادهای هوشمند برای ضرب DAI جدید استفاده می‌کند. دای توسط سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم، یونی سواپ (Uniswap)، یو‌اس‌دی کوین (USDC)، جمینای دلار (Gemini Dollar)، رپد بیت کوین (Wrapped Bitcoin)، پکس دلار (Pax Dollar) و چند ارز دیجیتال دیگر پشتیبانی می شود.
کاربردهای مشترک تتر و دای
استفاده از استیبل کوین‌ها یک روش انجام تراکنش با دارایی‌های دیجیتال بدون نوسانات شدیدی است که سایر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین درگیر آن هستند. در ادامه به برخی از کاربردهای مشترک آنها اشاره خواهیم کرد.
وام دادن و وام گرفتن در دیفای (DeFi)
تتر و دای به‌طور گسترده در دنیای مالی غیرمتمرکز استفاده می‌شوند و به کاربران اجازه می‌دهند در پروتکل‌های غیرمتمرکز وام‌دهی شرکت کنند. کاربران می‌توانند دای و تتر را قرض دهند تا از دارایی‌های خود سود کسب کنند و از آنها به عنوان وثیقه برای قرض گرفتن سایر ارزهای دیجیتال استفاده کنند.
مقایسه تتر و دای از نظر امنیت
تتر (USDT) اغلب به عنوان یک ارز دیجیتال باثبات و قابل اعتماد شناخته میشود، اما فقدان شفافیت در مورد عملکرد داخلی آن، اعتماد کامل به تتر را برای مردم دشوار می‌کند.
اگر شرکت تتر سقوط کند یا تعطیل شود، تمام تترها کاملاً بی ارزش می‌شوند، زیرا پشتوانه‌ای جز اعتماد مردم به این ارز دیجیتال ندارند. به همین دلیل، ممکن است توقف فعالیت تتر، دیگر ارزهای دیجیتال را نیز با خود همراه کند، زیرا مردم دیگر به آنها اعتماد نخواهند کرد.
از سوی دیگر توسعه‌دهندگان میکر برای کمک به ایمن نگه داشتن سیستم عرضه دای و کمک به کاهش اتفاق‌های فاجعه‌بار، قابلیتی را در نظرگرفته‌اند که به آن فرآیند خاموش شدن اضطراری می‌گویند.
خاموش شدن اضطراری ممکن است توسط افراد منتخب که «کلیدهای تسویه جهانی» را در اختیار دارند، فعال شود. هر یک از این امضاکنندگان باید برای شروع فرآیند اقدام را تأیید کنند.
اگر این فرآیند فعال شود، کل پروتکل فریز میشود. دارندگان دای می‌توانند قبل از اینکه کل پروتکل سقوط کند، آن را با دارایی‌های وثیقه شده اصلی خود مبادله کنند.
مقایسه آینده و برنامه‌های تتر و دای
آینده تتر همچنان نامشخص است. با وجود اینکه بزرگ‌ترین استیبل کوین در بازار است، ماجرای حسابرسی و ذخایر جنجالی آن باعث ایجاد حواشی و شایعاتی پیرامون این استیبل کوین شده است. همچنین برنامه‌های دولت ایالات متحده برای نظارت شدیدتر بر استیبل کوین‌ها می‌تواند منجر به شکست تتر یا شفافیت بیشتر آن شود.
از سوی دیگر، دای MakerDAO در سال‌های اخیر تغییرات قابل توجهی داشته است. کریستنسن، بنیانگذار این سازمان، از برنامه‌هایی برای پایان دادن به وابستگی دای به USDC در بلندمدت خبر داد، که در حال حاضر 40 درصد از دای را پشتیبانی می‌کند.
MakerDAO با سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه دولتی و شرکتی ایالات متحده، دارایی‌های دنیای واقعی مانند املاک و مستغلات و همکاری با شرکت‌های رمزنگاری مانند کوین بیس (Coinbase) و پکسوس (Paxos)، وثیقه‌های ضمانت خود را متنوع کرده است.
طرح «پایان بازی» (Endgame) کریستنسن، که با حمایت 80درصدی تصویب شد، شامل حذف تدریجی دلار آمریکا از دای و انتقال وثیقه دای به سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم است.
با این حال، منتقدان اشاره کرده‌اند که کریستنسن از طریق دارایی‌های MKR و حق رای خود بر 63 درصد از آراء تأثیر گذاشته است. در حالی که این تغییرات می‌تواند به یک استیبل کوین غیرمتمرکزتر و متنوع‌تر منجر شود، خطرات و ابهامات قابل توجهی نیز به همراه دارد.
برای ایرانیان تتر مناسب‌تر است یا دای؟
با توجه به قوانین محدود کننده برای کاربران و معامله‌گران ایرانی و مسئله تحریم‌های اقتصادی، انتخاب بین تتر و دای می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. تتر، به دلیل ماهیت متمرکز و وابستگی به دلار آمریکا، بیشتر در معرض خطر مسدود شدن توسط صرافی‌ها و نهادهای دولتی برای کاربران ایرانی است. در حالی که دای، به‌دلیل ماهیت غیرمتمرکز و عدم وابستگی به هیچ ارز فیات، در برابر محدودیت های قانونی و مسدودشدن مقاوم‌تر است.
ضمناً امکانی در کد قرارداد هوشمند (Smart Contract) تتر پیش‌بینی شده است که به این شرکت اجازه می‌دهد USDTهای موجود در یک کیف پول خاص را در صورت نیاز فریز یا مسدود کند. البته تاکنون شرکت تتر به جز چند مورد خاص که عمدتاً مربوط به جرایم بزرگ بوده، دارایی‌های کاربران از یک کشور خاص را به‌طور گسترده مسدود نکرده است.
مرجع مطلب مقایسه تتر و دای: صرافی رمزارز نوبیتکس
-->تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
