نام نظامی با ادب و فرهنگ ایرانی اسلامی گره خورده است

نام حکیم نظامی به گونه‌ای زیبا با ادب و فرهنگ ایرانی اسلامی گره خورده و آثار فاخر او نهتن‌ها بیانی از فرهنگ ایران‌زمین که میراث مشترک تمامی بشریت است. در متن پیام محمدمهدی اسماعیلی آمده است:

«خرد هر کجا گنجی آرد پدید ز نام خدا سازد آن را کلید

(اقبالنامه حکیم نظامی)

شعر و ادبیات یکی از جلوه گاه های فرهنگ و تمدن بشری است که ترنم آن جان فزاست و به سان آینه ای بی زنگار، فرصت تماشای دیگرگونه هستی را به آدمی میبخشد. شعر نزد ایرانیان مرتبتی بی مثال دارد؛ زیرا نه تنها عنصر برسازنده هویت ملی است که عصاره ایمان و ارزش‌های جاودانی این ملت و تمدن بزرگ و دیرینه نیز به شمار می رود.

حکیم نظامی، شاعر بلندآوازه سده ششم هجری، یکی از ستون های افراشته زبان ادب فارسی است که میراث حِکمی و ادبی او در ستایش و نکوداشت انسانی کامل و رسیدن به کمال بشری است. سخنوری که «پنج گنج» او، سرشار از آموزه های سترگ عرفانی، تعلیمی و اخلاقی و راز ورزی هایش گویای بینش عمیق دینی و قرب به مقام رُبوبی و تلمیحات و تصریحات قرآنی او نشانگر وسعت دانش قرآنی و حدیثی اوست.

نام حکیم نظامی به گون های زیبا با ادب و فرهنگ ایرانی اسلامی گره خورده و آثار فاخر او نه تن‌ها بیانی از فرهنگ ایران زمین که میراث مشترک تمامی بشریت است. بنای اندیشه های این سخنور یگانه بزم نامه سرا، بر وطن دوستی استوار شده و ایمان به آموزه‌های ناب اسلامی در سطر به سطر آثارش به چشم می خورد.

نظامی از دیدگاه ما، حلیه پیوند و دوستی میان اقشار گسترده ای از جامعه بشری به ویژه ملت‌های ایران، تاجیکستان، افغانستان و آذربایجان است و بدون شک تلاشهای ارزنده کشور‌های فارسی زبان هم می تواند راهی برای پاسداشت مؤلفه‌های فرهنگی مشترک قلمداد شود. بر این منوال، روز بزرگداشت حکیم نظامی یکی از روز‌های پاسداشت مقام رفیع زبان و ادب فارسی است که گستره آن مرز‌های ایران فرهنگی را با آن سابقه و پیشینه تمدنی غنی، درنوردیده و شعاع آن بخش‌های وسیعی از جهان امروزی را در برگرفته است.

خرسندیم که دولت انقلابی و مردمی، فصل نوینی را در پاسداشت زبان فارسی و مفاخر آن در همه ابعاد آغاز کرده و بر این باور است که زبان فارسی همانند همه زبان‌های دیگر، به زایش و نوسازی نیاز دارد.

امروز برای صیانت از این میراث گرانبها نیازمند جهادی تبیینی و فرهنگی هستیم. از اینرو عزم راسخ دولت هم بر بازنگری در حوزه هنر‌های اصیل ایرانی و پرهیز از نگاه ویترینی و توجه به محتوا و زیرساخت هاست. اکنون که این میراث سترگ از غرقاب طوفان زای تاریخ به دست ما رسیده، بر ماست که جایگاه شاعرانی، چون حکیم نظامی را در تاریخچه غنی شعر فارسی بازخوانی و میراث غنی شعری و اندیشگی این سخنور بزرگ را در کنار آثار ارزشمند دیگر گویندگان و نویسندگان پارسی تحلیل کنیم. باید جاذبه نظامی را در حافظه جهانی همچون حافظه داخلی بیش از پیش بشناسیم و به آن ارج نهیم. معرفی شاعرانی، چون حکیم نظامی از سطح نخبگانی به سطح عمومی جامعه از دیگر ضروریات است که البته صدا و سیما و سایر رسانه‌ها در این زمینه نقش مهمی می توانند ایفا کنند.

21 اسفندماه تنها روز برای گرامیداشت نام یک شاعر و احترام به مقام فراخناک سخنوری بزرگ نیست که فزونتر از آن، روز گرامیداشت عواطف ناب انسانی و نکوداشت اندیشه و پاسداشت جان آدمی و عظمت گوهر انسانی است.

در پایان تلاش‌های سختکوشان و دست اندرکاران دومین دوره بزرگداشت حکیم نظامی را در جای جای میهن عزیز و در خارج از مرز‌های ایران اسلامی گرامی می دارم و بزرگ می شمارم. همچنین از همکارانم در ستاد مرکزی بزرگداشت حکیم نظامی، ستاد‌های استانی و نیز انجمن‌ها و مؤسسات فرهنگی و ادبی، دستگاه‌های مختلف، صدا و سیما، رسانه‌های مکتوب و برخط و خبرگزاری‌ها که با پیش بینی و اجرای برنامه های متنوع برای بزرگداشت این شاعر و داستان سرای پارسی گوی حوزه تمدنی ایران سنگ تمام گذاشته اند، قدردانی می کنم. هم زمانی نیمه شعبان و سالروز ولادت باسعادت حضرت مهدی (عج) را با آیین‌های هفته بزرگداشت حکیم نظامی به فال نیک می گیرم و امیدوارم این تقارن، فرصتی برای افزایش نشاط اجتماعی و امیدآفرینی مردم عزیز ایران فراهم سازد.

بهترین خاتمه سخن در بزرگداشت این شاعر عزیز و دردانه سخن پارسی، تک بیتی زیبا از خود اوست که فرمود:

فاتحه فکرت و ختم سخن نام خدایست بر او ختم کُن»