نبود رهبر واحد؛ مهمترین دلیل تفرقه در افغانستان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ مردم افغان سالیانی است اسیر چنگال استکبار جهانی و ایادی نادان داخلی هستند. خودخواهی سران افغانی و نبود بصیرت سیاسی و غیرت دینی و ملی آنان، مردم این کشور را مثل گوشت قربانی کرده و هر از گاهی بر پیکره این ملت گرگ ها دندان و چنگ می زنند. تفرقه بین نیروهای فعال افغانی عامل دخالت دشمنان بشریت شده و دود این تفرقه به چشم زنان و کودکان افغان نیز رفته است. ثروت ملی و سرمایه های فرهنگی افعانستان که ریشه در فرهنگ ایرانی و اسلامی دارد به چپاول می رود. چه دلایلی را می توان برای این وضعیت افغانستان تصور کرد؟ به نظر نگارنده چند دلیل اساسی می شود تصور کرد: - نبود امام و رهبر واحد که همه گروه ها از او حرف شنوی داشته باشند. - نبود یک نظام فکری و سیاسی یکپارچه و اثرگذار - اعتماد به دشمنان - نبود حزم و دور اندیشی مسئولین در اداره کشور و دستیابی به امنیت ملی - سهم خواهی های گروه ها و عدم تمرکز بر منافع ملی و تاکید بر آن - نبود روحیه شهادت طلبی در قاطبه مردم - نبود روحیه ایثار و از خودگذشتگی در دفاع از وطن - نبود سواد کافی در مسائل کشورداری، اجتماعی، سیاسی و... در بین موارد یاد شده مهمترین دلیل همان نبود رهبر واحد است. دلیل این مسئله هم دور شدن از خط ولایت اهل البیت (ع) است. آری امامت نظام ملت ها است و بدون آن، شکست در کمین ملل اسلامی خواهد بود. بازگشت به اصل ولایت فقیه، امت اسلامی را در هر مرز جغرافیایی که جلوه گری کند، قوی و نیرومند می کند و راه نفوذ دشمنان داخلی و خارجی را می بندد و عزت را به ارمغان می آورد. به نظرم در شرایط حساس منطقه ورود مستقیم جمهوری اسلامی به مسئله افغانستان مطالبه دشمنان است تا این فضا را باتلاقی برای ایران قرار دهند. بله اگر گروه های شیعی مجاهد مثل بچه های فاطمیون در قالب بسیج مردمی تقویت شوند که با کمک مردم افغانستان دست بکار برای رویارویی با طالبان شوند، امید ظفر خواهد؛ همانند اتفاقی که در عراق پیش آمد. به امید نجات امت اسلامی با بیداری و بصیرت و زیر لوای ولایت. حجت الاسلام محمد علی فتحی - فعال سیاسی انتهای پیام /