نسخه ایرانی برای دیوید تیلور آمریکایی
ناامیدی ناشی از این حقیقت که دیگر «زور حسن یزدانی به دیوید تیلور نمی‌رسد» قاعدتا مبحثی چالشی برای کشتی ایران است که خودش را مبدع و صاحب قدرت در این عرصه می‌داند. درستکار فنون مورد نیاز برای بردن دیوید تیلور را نتوانست به حسن یزدانی انتقال دهد. ماحصل هم برای خودش بدعاقبت شد، چراکه صندلی را به نفر بعدی سپرد.
تیم ملی کشتی آزاد ایران وارد عصر جدیدی شده است؛ عصری که آغازش با قطع همکاری با سرمربی قبلی شروع شده و زمام امور به دستان مرد جدیدی سپرده شده است. این اصلاحات در شرایطی رقم خورده که پیش از این و با توجه به نتایجی که تیم ملی کشتی در رقابت‌های جهانی به دست آورد، محتمل بود که عذر پژمان درستکار خواسته شود. مربی‌ای که از روز نخست تا قبل از اخراجش، برچسب دوستی با علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی را یدک می‌کشید.
اگرچه همین دوستی یا شاید نزدیکی به بازی‌های المپیک پاریس این شایعه را به بار آورده بود که حتی با کسب نتایج بد، درستکار در المپیک هم سرمربی تیم ملی خواهد بود، ولی یکباره و بدون آنکه توضیح روشنی درباره تغییرات ارائه شود، درستکار رفت و محسن کاوه، به‌عنوان مرد شماره یک کشتی آزاد در امور فنی معرفی شد.
هرچند بسیاری از نتایجی که کشتی آزاد تحت هدایت پژمان درستکار گرفت، جای بحث و تأمل دارد، ولی بدون تردید، پاشنه آشیل او حسن یزدانی بود. یزدانی چند سالی می‌شود وارد عصر تازه‌ای از دوئل با دیوید تیلور آمریکایی شده و رقابت این دو، بُعد جهانی به خود گرفته است. برای شروع رقابت این دو نفر، بسیاری از علاقه‌مندان به کشتی در سراسر دنیا لحظه‌شماری می‌کنند. فارغ از مباحث فنی، جدالی که یک سر آن ایران و طرف دیگرش آمریکا باشد، مسائلی به غیر از ورزش را هم شامل می‌شود. این موضوعات دست به دست هم داده تا همه کشتی حسن یزدانی با دیوید تیلور را بیش از یک رقابت مرسوم و معمول زیر ذره‌بین ببرند. صدافسوس که کفه ترازوی این رقابت به سود رقیب آمریکایی چربیده و به غیر از یک مورد، یزدانی شکست‌خورده مطلق در جدال با دیوید تیلور بوده. ا
ین دو تا به الان شش بار رودرروی یکدیگر قرار گرفته‌اند که حاصل آن 5 برتری برای دیوید تیلور است. قسمت تلخ داستان برای یزدانی و پژمان درستکار اینکه نوع باختن‌های یزدانی به تیلور بد و بدتر هم شد، به‌طوری‌که در آخرین جدال، درحالی‌که انتظار می‌رفت حسن یزدانی دست بالا را داشته باشد، ضربه فنی شد تا بدترین نتیجه تقابل‌های دونفره‌اش با دیوید تیلور را ثبت کند.
ناامیدی ناشی از این حقیقت که دیگر «زور حسن یزدانی به دیوید تیلور نمی‌رسد» قاعدتا مبحثی چالشی برای کشتی ایران است که خودش را مبدع و صاحب قدرت در این عرصه می‌داند. درستکار فنون مورد نیاز برای بردن دیوید تیلور را نتوانست به حسن یزدانی انتقال دهد. ماحصل هم برای خودش بدعاقبت شد، چراکه صندلی را به نفر بعدی سپرد.
محسن کاوه حالا در آستانه بازی‌های المپیک هدایت کشتی آزاد را بر عهده گرفته و برنامه‌هایش را شروع کرده است. او می‌داند کار دشواری در پیش دارد و برای راضی‌کردن افکار عمومی باید دوچندان تلاش کند، ولی به تازگی دست به اقدامی جدید زده که حواس همه را معطوف به خود کرده است. او برای مربیان تیم ملی از احسان لشگری هم دعوت کرده تا عضوی جدید از کادر فنی باشد.
لشگری سابقه درخشانی در کشتی دارد و مدال المپیک و جهانی در کارنامه دارد. او قبلا در عصر رسول خادم هم تجربه حضور در تیم ملی کشتی آزاد ایران را داشت. لشگری در سال‌های اخیر هم مشغول مربیگری در سطوح مختلف بوده و حالا با انگیزه‌ای جدید پا به تیم ملی خواهد گذاشت. هرچند چنین مواردی مورد توجه فدراسیون برای دعوت از این مربی به ترکیب کادر فنی بوده، ولی به نظر می‌رسد مهم‌ترین دلیل برای حضور احسان لشگری در تیم ملی، دیوید تیلور آمریکایی باشد. اینکه چرا احسان به این دلیل انتخاب شده دلیل بسیار روشنی دارد: او تنها کشتی‌گیر ایرانی قبل از حسن یزدانی است که سابقه برتری برابر دیوید تیلور را دارد؛ آن‌هم نه با یک نتیجه معمولی بلکه با ضربه فنی!
لشگری سال 2015 در جدال مقابل دیوید تیلور او را ضربه کرد. البته که آن روز‌ها لشگری در اوج بود و دیوید تیلور کشتی‌گیر جوانی که تازه می‌خواست مسیر خودش در رقابت‌های جهانی را باز کند. با وجود این لشگری جایی برای حرف و حدیث باقی نگذاشت. در این بازه زمانی به غیر از لشگری و یزدانی یکی دو کشتی‌گیر دیگر ایرانی هم مقابل تیلور قرار گرفته‌اند که آن‌ها هم نتوانستند موفق شوند. لشگری حالا مشخصا وظیفه‌ای خاص در تیم ملی خواهد داشت؛ اینکه سایه شوم شکست‌های متوالی را از سر حسن یزدانی در جدال با دیوید تیلور بردارد. یزدانی در جام جهانی کرمانشاه، مسابقات جهانی 2018 بوداپست و فینال‌های المپیک 2020 توکیو، مسابقات جهانی 2022 و 2023 بلگراد مغلوب تیلور شد تا سه مدالی که می‌توانست طلا باشد، با باخت متوالی به حریفی تکراری تبدیل به نقره شود.
لشگری حالا آمده تا بتواند این نوار ناکامی را پاره کند. اگرچه این موضوع تنها وظیفه‌اش در تیم ملی نیست، ولی خواه ناخواه، درگیر این چالش است که آیا با آمدنش قرار است شکست‌های یزدانی مقابل تیلور پایان یابد یا خیر. خودش درباره شکست‌دادن تیلور و نسخه احتمالی‌اش برای حسن یزدانی در جدال با این رقیب آمریکایی می‌گوید: «از آن زمان که خیلی گذشته و الان شرایط خیلی فرق کرده. ضمن اینکه کشتی یک کار تیمی است و با توجه به عزیزانی که در تیم هستند تلاش می‌کنیم همه با هم راه شکست‌دادن تیلور را پیدا کنیم. اعتقاد دارم حسن یزدانی از نوابغ کشتی دنیاست و حتما می‌تواند بهترین عملکرد را داشته باشد».
شاید به ظاهر این نسخه گره‌گشا باشد، ولی لشگری و کادر فنی جدید تیم ملی کشتی آزاد در بدموقعی قرار است با دیوید تیلور آمریکایی روبه‌رو شوند. تیلور و سایر کشتی‌گیران آمریکایی از لحاظ بدنی در سال‌های اخیر ثابت کرده‌اند وارد بُعدی دیگر شده‌اند که رقابت کردن با آن‌ها با بدن‌های سالم و ورزیده هم کار دشواری است. مسئله اینجاست که حسن یزدانی در آستانه بازی‌های پاریس 2024 کتفش را به تیغ جراحان سپرده و مشخص نیست بتواند به موقع خودش را برای حضور در المپیک آماده و مهیا کند. به‌ویژه اینکه علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم اعتقاد دارد کسی که کتفش را عمل کند دیگر نباید امیدوار به درخشش در دنیای حرفه‌ای کشتی باشد. اما ماجرا وقتی پای حسن یزدانی در میان باشد متفاوت است. جامعه کشتی هنوز نمی‌خواهد بپذیرد حسن فرمولی برای مغلوب‌کردن دیوید تیلور ندارد.
منبع: روزنامه شرق از میان اخبار