نقدی بر سکوت و انفعال مدیران جشنواره‌های فجر

به گزارش ایسنا، اگرچه در سال‌های اخیر انتقادهای طبیعی به جشنواره تئاتر فجر مطرح می‌شد و انتخاب‌ها و داوری‌ها بعضا محل نقد قرار می‌گرفت، اما به هر حال در کنار هنرمندان جوان‌تر، بسیاری از قدیمی‌ها و حرفه‌ای‌های تئاتر هم همواره مشتاق شرکت در آن بوده‌اند. اما امسال در پی سانحه سقوط هواپیمای اوکراینی، تعدادی از گروه‌های تئاتری، عمدتا در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، اعلام کرده‌اند که برای ابراز همدردی و همراهی، از شرکت در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر انصراف می‌دهند.

این اعلان‌ها ابتدا از سوی گروه‌هایی از شهرهایی غیر از تهران انجام شد اما در حالی که که هیچ واکنشی از سوی دبیرخانه فجر نشان داده نشد، ادامه پیدا کرد. هرچند که تجربه نشان داده بین آنچه در فضای غیررسمی اتفاق می‌افتد تا آنچه که رسمیت می‌یابد، بعضا فاصله بسیار است.

اینکه آیا واکنش هنرمندان تئاتر به انصراف از جشنواره، چه به نشانه اعتراض به رخدادی، چه برای همدردی، می‌توانست به شکلی دیگر باشد یا خیر، یک بخش ماجرا است، بویژه آنکه هنرمند شناخته شده‌ای همچون کیهان کلهر - نوازنده و آهنگساز - شامگاه گذشته ضمن مخالفت با تعطیلی اجراهای هنری، تاکید کرده است: هنر جدی هیچ‌گاه نباید تعطیل شود، چرا که کارش به تفکر واداشتن افراد است و اگر می‌خواهیم به لحاظ اجتماعی هر قدمی برداریم، باید فرهنگ را بارور کنیم. او همچنین گفته است که به جای عصبانیت و پرخاشگری باید فضای موجود را با اجرای هنری مثل همان موسیقی تلطیف کرد.

اما بخش دیگر و مهم ماجرا به مدیران و برگزارکنندگان جشنواره‌ها برمی‌گردد که نه تنها خودشان هیچ واکنش رسمی نداشته‌اند، بلکه پیگیری‌های ایسنا هم برای گفت‌وگو با دبیر و رییس جشنواره تئاتر فجر به نتیجه نرسید و به نظر می‌رسد تصمیم فعلا فقط بر سکوت است. ظاهرا این وضعیت درباره جشنواره هنرهای تجسمی فجر هم به همین‌گونه بوده است.

نمونه‌ای از کنترل و مدیریت اوضاع را همین روز گذشته در حوزه سینما شاهد بودیم؛ جایی که وقتی یکی از فیلمسازان قدیمی انصراف خود را از حضور در این رویداد اعلام کرد، نه‌تنها مورد تایید تهیه‌کننده آن قرار نگرفت، بلکه باز هم مورد حمایت دبیر جشنواره فیلم فجر در مقابل ادبیات نامناسب یک توییت قرار گرفت.

انتهای پیام