نقره و طلا در اوج

از ابتدای سال تاکنون، بهای طلا بیش از 56 درصد رشد کرده است؛ رشدی که نتیجه ترکیب عواملی مانند خرید گسترده بانک‌های مرکزی، ورود سرمایه به صندوق‌های ETF، انتظارات برای کاهش نرخ بهره فدرال‌رزرو و نااطمینانی‌های اقتصادی ناشی از تعرفه‌ها صورت گرفت. روز گذشته نیز، طلا توانست سطح 4098 دلاری را برای اولین بار در تاریخ لمس کند. رشد اخیر قیمت فلزات درخشان با آغاز هفته کاری جهان، پس از آن رخ داد که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، اعلام کرد تعرفه واردات کالاهای چینی را تا 100 درصد افزایش می‌دهد و از اول نوامبر نیز محدودیت‌های تازه‌ای بر صادرات نرم‌افزارهای خاص وضع می‌کند.

چین در واکنش به این تصمیم، اقدام متقابل را «دفاع مشروع از منافع ملی» دانست اما هنوز از اعمال تعرفه‌های متقابل خودداری کرده است. به گفته کایل رودا، تحلیلگر موسسه کاپیتال، با آنکه در هفته‌های اخیر کاهش تنش‌های خاورمیانه اثر خود را بر قیمت جهانی طلا از دست داده بود، اما بازگشت نگرانی‌ها درباره جنگ تجاری میان واشنگتن و پکن دوباره تقاضا برای طلا را افزایش داده است.

در همین حال، موسسه گلدمن ساکس اعلام کرد که با وجود چشم‌انداز صعودی قیمت نقره در میان‌مدت به دلیل افزایش سرمایه‌گذاری خصوصی، نوسانات کوتاه‌مدت آن بیشتر از طلا خواهد بود. بازارها اکنون تقریبا مطمئن‌اند که فدرال‌رزرو در ماه اکتبر نرخ بهره را 0.25 واحد درصد کاهش می‌دهد و احتمال کاهش مشابهی در دسامبر نیز زیاد است. به نقل از رویترز، جروم پاول، رئیس فدرال‌رزرو، قرار است امروز در نشست سالانه انجمن اقتصاددانان کسب‌وکار آمریکا (NABE) سخنرانی کند این سخنرانی می‌تواند نشانه‌های بیشتری از سیاست‌های پولی آتی ارائه دهد. همزمان با این رویداد‌ها، قیمت نقره در معاملات لندن با جهشی بی‌سابقه، برای دومین بار در تاریخ، از مرز 50 دلار در هر اونس گذشت و قیمت 52 دلار را تجربه کرد.

این جهش ناشی از فشار سنگین موقعیت‌های فروش (short squeeze)، کمبود نقدینگی، افزایش تقاضا از سوی هند و کاهش موجودی نقره در انبارهای لندن بود. در حال حاضر، شکاف قیمتی میان بازار لندن و نیویورک نیز به سطوحی بی‌سابقه رسیده است؛ تا جایی که برخی معامله‌گران برای بهره‌برداری از این اختلاف، نقره را با هواپیما از آمریکا به لندن منتقل می‌کنند؛ روشی گران که معمولا فقط برای طلا استفاده می‌شود. بر اساس داده‌های بلومبرگ، موجودی آزاد نقره در انبارهای لندن از بیش از 850‌میلیون اونس در سال 2019 به حدود 200‌میلیون اونس کاهش یافته؛ افتی 75 درصدی که ناشی از رشد مصرف صنعتی (مانند پنل‌های خورشیدی) و انتقال بخشی از ذخایر به آمریکا در پی ترس از تعرفه‌های تجاری است.