نماد «کشتارگاه تهران» چیست؟

به گزارش مشرق، در گوشه دنجی از فرهنگسرای بهمن دستگاهی جا خوش کرده که بنا بر اسناد موجود به عنوان اولین دستگاه سیرابی پاک کنی شناخته می‌شود که رضا شاه آن را از آلمان به ایران آورد.

این دستگاه زمانی وارد ایران شد که رضا شاه تصمیم گرفت کشتارگاه‌های صنعتی را هم به بخشی از تهران اضافه کند، چرا که در برهه‌ای از دوره پهلوی اول حصار ناصری تخریب و شهرنشینی در تهران توسعه پیدا می‌کند.

از آنجایی که کشتارگاه‌های سنتی دیگر پاسخگوی نیاز شهر تهران نبودند، رضا شاه در کنار ساختمان سیلو کلنگ ساخت کشتارگاه بزرگ تهران را می‌زند، جایی که بخشی از کار تولید نخ پزشکی هم در آن آغاز می‌شود.

در همین ایام هم راه‌آهن، ساختمان دخانیات، کارخانه چیت‌سازی، ترمینال جنوب، کارخانه روغن نباتی و کارخانه بلورسازی ساخته می‌شوند و این منطقه تبدیل به قطب صنعتی تهران در دوره پهلوی اول می‌شود.

این کشتارگاه تا سال 1370 کاربری خود را حفظ می‌کند اما با توسعه فضای شهری این محوطه در مرکز شهر قرار می‌گیرد، به همین جهت آن را جمع کرده و فرهنگسرای بهمن را جایگزین آن می‌کنند.

دستگاهی که رضاشاه از آلمان به ایران آورد امروز به عنوان بخشی از تاریخ کشتارگاه شناخته می‌شود.

از تمام ساختمان‌های اطراف، تنها ساختمان راه آهن در تاریخ 20 اسفند 1379و کارخانه سیلو در تاریخ 19 مردادماه 1384 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید، کارخانه چیت سازی تخریب شد و کارخانه‌های روغن نباتی و بلورسازی غیرفعال شدند.

شهر تهران از نظر داشتن بناهای با ارزش و تاریخی غنی است، اما متأسفانه این‌گونه ساختمان‌ها در تهران دیده نمی‌شود و بیشتر مردم فکر می‌کنند تهران در «سردر باغ ملی» خلاصه می‌شود.