واکنش متفاوت به جایزه دادن فرمانده یگان ویژه
فقط اگر سردار برای رسانه‌های بخش خصوصی، امکان عملی یک تحقیق میدانی و بی‌طرفانه را برای نفی یا اثبات آنچه مطرح کرده است، فراهم کند، من از طرف رسانه‌ها قول پرداخت یک جایزه بسیار نفیس به وی می‌دهم، جایزه‌ای قطعاً نفیس‌تر از این دیوان‌های نقاشی‌شده حافظ که ارگان‌های دولتی تحت این عنوان به افراد می‌دهند!
احمد زیدآبادی (پژوهشگر سیاسی و اجتماعی) در یادداشتی نوشت: "سردار حسین کرمی، فرمانده یگان‌های ویژه فراجا می‌گوید من آنقدر به توانایی یگان ویژه اعتماد دارم که بار‌ها گفته‌ام که اگر کسی ثابت کند فردی بر اثر خطای کارکنان ما کشته شده به او جایزه خواهم داد." مخاطب سردار در این اظهارنظرش کدام بخش از جامعه است؟ اگر مخاطبش نیرو‌های تندرو حامی حکومت است که آنها اصلاً در این زمینه‌ها پرسش و مشکلی ندارند! از نظر بسیاری از آنها، هر تعداد افراد که در خیابان کشته شوند، نه فقط تأسف‌برانگیز نیست، بلکه دستمریزاد هم دارد! اگر مخاطب سردار نیرو‌های خواهان سرنگونی و براندازی نظام هستند، آنها هم که در این قبیل موارد دنبال سند و مدرک محکمه‌پسند و اثبات امور نیستند که لازم باشد به شرط وی عمل کنند!
اما اگر مخاطب سردار آن دسته از نیرو‌های منتقد و مخالفی است که برای طرح هر ادعایی، به شرایط و راه‌های اثبات آن می‌اندیشند، آنها از چه راهی می‌توانند نکته مورد نظر وی را تأیید کنند و جایزه بگیرند؟
مگر نه این است که تنها راه اثبات یا ابطال یک ادعا "تحقیق" است؟ خب الان کدام شهروند یا رسانه یا سازمان غیردولتی می‌تواند در باره آنچه در طی چند ماه گذشته در خیابان‌های برخی شهر‌های ایران گذشت، به طور بی‌طرفانه تحقیق کند؟ هم اکنون الهه محمدی و نیلوفر حامدی، روزنامه‌نگاران هم‌میهن و شرق، به دلیل پوشش حادثه مرگ مهسا امینی ماههاست که به قول قدیمی‌ها در بازداشتگاه آب خنک می‌خورند و اعتراض همکاران آنها نیز هیچ گوش شنوایی پیدا نکرده است. حالا با توجه به این وضعیت، سردار کرمی ممکن است توضیح دهد که چطور می‌توان به شرط او برای گرفتن جایزه عمل کرد؟
البته جایزه هم که مثل مهریه‌های دوران قدیم است که کی داد و کی گرفت! در این مورد خاص اصلاً چه نیازی به تعیین جایزه از طرف ایشان؟ فقط اگر سردار برای رسانه‌های بخش خصوصی، امکان عملی یک تحقیق میدانی و بی‌طرفانه را برای نفی یا اثبات آنچه مطرح کرده است، فراهم کند، من از طرف رسانه‌ها قول پرداخت یک جایزه بسیار نفیس به وی می‌دهم، جایزه‌ای قطعاً نفیس‌تر از این دیوان‌های نقاشی‌شده حافظ که ارگان‌های دولتی تحت این عنوان به افراد می‌دهند! چی؟ دوباره وارد سیاست شدم؟ نه بابا! این صرفاً اختلاطی از راه دور با سردار و بهانه‌ای برای یادکردی از دو همکار مطبوعاتی در بند بود!
هم اکنون دیگران می خوانند-
ادامه مسمومیت سریالی و مرموز دانش‌آموزان دختر قمی | دانش‌آموزان دبیرستان بلقیس برقعی هم مسموم شدند
-
توضیح رسانه قوه قضاییه درباره حکم اعدام «شهلا عبدی» زن اهل بوکان
-
سرنوشت جالب و عجیب رتبه‌های برتر کنکور در دهه‌های 80 و 90
-
ماجرای دردناک و عجیب دختر 14ساله زرین‌دشتی | «زهرا» کجاست؟
-
سکوت علی دایی شکست | به یاری هم بشتابیم
-
عکس غم‌انگیز از پدر کیان پیرفلک روی ویلچر + فیلمی که مادر کیان منتشر کرد
-
خبر بد رئیسی درباره فیلترینگ اینستاگرام و واتساپ
بیشتر بخوانید
