وحدت ملی ریشه پیروزی؛ «مقابل ایرانیان زانو بزنید»
ایران مقتدر امروز، نه فقط حاصل قدرت موشک بلکه محصول «وحدت» است، وحدتی که پشتوانه مردمی دارد، بر میراث تاریخی و دینی تکیه کرده و با تدبیر و مدیریت هوشمندانه به ثمر نشسته است.
ایران مقتدر امروز، نه فقط حاصل قدرت موشک بلکه محصول «وحدت» است، وحدتی که پشتوانه مردمی دارد، بر میراث تاریخی و دینی تکیه کرده و با تدبیر و مدیریت هوشمندانه به ثمر نشسته است.
خبرگزاری مهر؛ حسامالدین حیدری: بار دیگر تاریخ این سرزمین پیام زندهای را به نسل امروز ما مخابره میکند، اگر ملتی متحد باشد، هیچ قدرتی یارای ایستادگی در برابرش را نخواهد داشت. عنوان پرمعنای این روزها «از والرین تا نتانیاهو؛ مقابل ایرانیان زانو بزنید»، تنها یک شعار غرورآفرین نیست؛ بلکه بازتاب یک سنت دیرپای ایرانی است که پیروزیها را بر شانههای وحدت ملی و باور به خویشتن پیریزی کرده است.
در سراسر تاریخ این ملت کهن، نمونههای بسیاری وجود دارد که بهخوبی نشان میدهد اتحاد مردم و کارگزاران چگونه میتواند موازنه قدرت را تغییر دهد. یکی از آنها ماجرای اسارت تحقیرآمیز والرین، امپراتور مغرور روم بهدست شاپور، پادشاه ساسانی است؛ رویدادی که نهتنها هیمنه قدرتهای خارجی را در هم شکست، بلکه الگویی از اقتدار ایرانی در حافظه جهانی برجای گذاشت.
امروز نیز، این سنت کهن در هیاهوی سیاست جهانی زنده است. وحدت ملی در جمهوری اسلامی، یعنی همصدایی مردم با نظام و همافزایی نهادهای سیاسی، نظامی و فرهنگی، همان سرمایه راهبردی است که دشمن را گرفتار خطای محاسباتی کرده و او را وادار به عقبنشینی میکند. وقتی ملت در کنار نیروهای مسلح و پشت سر رهبری حرکت میکنند، نه فقط اقتدار نظامی، بلکه مشروعیت سیاسی و استحکام اجتماعی نیز تقویت میشود و این همان قدرت نرم ایران است که دشمن را به زانو درمیآورد.
از این منظر «زانو زدن دشمن» نباید فقط در قامت یک جمله شعاری تکرار شود؛ این عبارت باید تلنگری راهبردی برای هم ما باشد. حفظ انسجام داخلی، ارتقای توان دفاعی، و هوشمندی دیپلماتیک سه ضلع مثلثی هستند که امنیت پایدار و پیروزی مستمر را تضمین میکنند. هر شکاف در این مثلث امکانی تازه برای نفوذ و فشار دشمن فراهم میکند.
بر این اساس مسئولیت تاریخی سیاستگذاران و نخبگان کشور این است که همزمان دو مسیر را پی بگیرند، نخست تقویت بسترهای وحدت و مشارکت مردمی از طریق عدالت اجتماعی، کارآمدی حکمرانی و تقویت نهادهای مردمی؛ دوم بهرهگیری عاقلانه و دلسوزانه از میراث دینی و تاریخی برای تحکیم همبستگی ملی بیآنکه این سرمایه عظیم را به ابزار اختلاف یا دشمنسازی بدل سازند.
در یک جمعبندی قاطع باید گفت، ایران مقتدر امروز، نه فقط حاصل قدرت موشک بلکه محصول «وحدت» است، وحدتی که پشتوانه مردمی دارد، بر میراث تاریخی و دینی تکیه کرده و با تدبیر و مدیریت هوشمندانه به ثمر نشسته است. هرگاه این مؤلفهها در کنار هم بودهاند، تاریخ به ما آموخته است که دشمنان از روم دیروز تا تلآویو امروز چارهای جز زانو زدن در برابر عظمت ملت ایران نداشتهاند.