و ناگهان آقای وزیر، «جهادی» شد...

عصر ایران؛ مهرداد خدیر - بعد از ظهر سه شنبه 13 خرداد ماه و حسب تصادف، سخنان آقای محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش را از شبکه خبر شنیدم. با این گمان که درباره تأثیر شیوع کرونا بر سال تحصیلی و وضعیت مدارس سخن می گوید. بعد دریافتم در نشست گروه های جهادی مدرسه ساز است و طبعا ستایش آنها و تا این حد البته متعارف و قابل انتظار بود که بگوید: «در سازمان نوسازی یک بخش به فعالیت‌های جهادی اختصاص یابد و دستور داده‌ام در رأس آن هم یک فرد جهادی انتخاب شود.» آقای وزیر اما در ادامه به همه جا گریز زد و مدام اصطلاح «جهادی» را به کار برد: - مدرسه تلویزیونی، ابتکار جهادی صدا وسیماست. - بیشتر از مدرسه سازی به ترویج روحیه جهادی نیاز داریم. - آینده جامعه در آموزش و پرورش شکل می‌گیرد و هر که در این راه قدم برمی‌دارد باید دل در گرو انقلاب داشته باشد و باید کار جهادی را توسعه دهیم. - در شرایط کرونا در 11 استان معلمان در مناطق روستایی با فاصله گذاری کلاس درس برپا کردند و این نشانه روحیه جهادی است. همزمانی این همه به کارگیری اصطلاح «جهادی» با آغاز به کار مجلس جدید که رییس آن به «مدیریت جهادی» اشتهار دارد ناخواسته این شایبه را ایجاد می‌کند که آقای حاجی میرزایی بر آن است که نظر مثبت نمایندگان جدید را جلب کند تا در یک سال باقی مانده کاری به او نداشته باشند و از سؤال و استیضاح به دور باشد یا حتی در دولت بعد جایی داشته باشد. چرا که اگر غیر این بود پیش از این نیز چنین سخن می گفت. حال آن که در کل برنامه محسن حاجی میرزایی که در شهریور سال گذشته ارایه کرد حتی یک کلمه هم از روحیه جهادی و مدیریت جهادی نمی بینیم! در آن برنامه از بخش خصوصی، شایسته سالاری، انعطاف، تفکر، تحقیق، خلاقیت، نوآوری، محیط زیست، بازمهندسی برنامه های درسی، مهارت آموزی به جای حافظه محوری و شعارهای دیگری از این دست گفته یا نوشته شده است. البته اشارات معنوی هم دارد. مانند فرهنگ اقامه نماز و وقف و بیانیه گام دوم و در نطق خود در 12 شهریور 1398 به عنوان وزیر پیشهادی نیزبر این موارد تأکید دارد ولی باز صحبت از مدیر جهادی و روحیه جهادی نیست. بر این اساس ناخودآگاه این پرسش به ذهن متبادر می شود که در این 9 ماه و از شهریور 98 تا خرداد 99 مگر چه اتفاقی افتاده جز این که مجلس، عوض شده و رییس آن به «جهادی» مشهور است؟ در آن برنامه از مشارکت بخش خصوصی و خیرین مدرسه ساز و مدرسه یار سخن می‌گوید و در این نشست تأکید دارد که «آموزش و پرورش یک مأموریت مهم حاکمیتی است.»

اصطلاح «جهادی» سال‌هاست که به کار می‌رود و آقای حاجی میرزایی اگر ادبیاتی این گونه داشت پیش تر هم باید این گونه سخن می‌گفت خاصه در برنامه‌ای که به مجلس ارایه داد و نیز در نطق دفاعیه و همچنین در اولین توییت به عنوان وزیر جدید. حال وقتی اکنون این گونه سخن می گوید این تصور درمی گیرد که می‌خواهد خود را با فضای مجلس جدید هماهنگ کند و می داند در آستانه انتخابات 1400 نمایندگان، نسبت به انتصابات بسیار حساس‌اند و هر یک مایل‌اند چهره نزدیک به آنان در حوزه انتخابیه شان عهده دار مسؤولیت باشد و از این رو پیش بینی می‌کند مثل اسلاف خود دچار اصطکاک شود و می‌کوشد با این کلید‌واژه همراهی خود را نشان دهد. این تصور هم شکل می‌گیرد که برنامه‌ای هم برای آینده دارد اما اصول گرایان مانند آقای روحانی نیستند که تیم مشخصی نداشته باشد و ناگهان از وزیری که با وعده اجرای برنامه «مونته سوری» سکان آموزش و پرورش را در دست گرفت به وزیری برسد که می‌خواست با مافیای کمک آموزشی درافتد و ناگهان استعفا کرد و معاونت دانشگاه آزاد را بر وزارت ترجیح داد و بعد از او دبیر هیأت دولت را به صرف سابقه مدیریت در نهضت سواد آموزی بر کرسی یی بنشاند که روزگاری رجایی و باهنر بر آن می نشستند. اگر آقای حاجی میرزایی مانند آقای قالیباف اهل استفاده مکرر از اصطلاح «جهادی» بود در همان برنامه و نطق و توییت نشان می‌داد. حال آن که در توییت آغازین در 20 شهریور 1398 نفی همزمان تفتیش عقاید و تبلیغ فرقه‌های غیر قانونی در مدارس نوشت و این که «مدرسه، جای تربیت حق مدارانه و آموزش قانون گرایانه است.»

از 13 شهریور 98 تا 13 خرداد 99 چه اتفاقی افتاده جز روی کار آمدن مجلس جدید؟

----------------------------------

بیشتر بخوانید:

"حاجی میرزایی" وزیر آموزش و پرورش شد