پاکدامن: روزی نیست که حسرت المپیک را نخورم

علی پاکدامن در گفت‌وگو با ایسنا درباره مهمترین اهداف خود در سال 2022 است، بیان کرد: تمام تلاشم بر این است رنکینگم را در بین 16 نفر اول جهان حفظ کنم و سپس به همراه هم تیمی هایم مدال های خوش رنگی بگیرم. ما سعی می کنیم مدال هایی که در کلکسیون خود نداریم را اضافه کنیم مانند مدال قهرمانی جهان. تیم ما از لحاظ سنی، مدالی و تجربه به سطحی رسیده که الان وقت برداشت است‌. امیدوارم دستاوردهای خوبی در بخش انفرادی و تیمی به دست آوریم و نماینده شایسته ای برای ایران باشیم.

* روزی نیست حسرت المپیک توکیو را نخورم

پاکدامن در پاسخ به این پرسش که فکر نمی کند از لحاظ فنی در سطحی قرار گرفته که وقت آن است، مدال‌های مهم‌تری در زندگی‌اش کسب کند؟ تصریح کرد: بله دقیقا، روزی نیست که حسرت رقابت انفرادی المپیک توکیو را نخورم. درست است داور اذیتم کرد اما خودم هم خیلی روی پیست اشتباه کردم و اگر آن اشتباهات را انجام نمی دادم با نتیجه 15 بر 7 بازی را واگذار نمی کردم یا اگر قرار بود این اتفاق بیفتد با نتیجه نزدیک‌تر شکست می خوردم. اگر ذهنم را مدیریت می کردم و تصمیمات فنی درستی می گرفتم، حتی می توانستم بازی را ببرم. ما خیلی مفت مدال المپیک توکیو را از دست دادیم مخصوصا در بخش تیمی. اما خب المپیک دیگر تمام شده است و ما بازی‌های آسیایی، قهرمانی جهان و المپیک پاریس را پیش رو داریم و امیدوارم تیم ما بتواند نتایج خوبی بگیرد.

* فخری راه موفقیت را به ما یاد داد

پاکدامن در مورد اینکه این تصور بود شاید با جدا شدن پیمان فخری، تیم ملی سابر نتواند همانند گذشته انسجام خود را حفظ کند و به نظر می‌رسد این تصور درست نبوده است، تصریح کرد: بازیکنان ما آنقدر حرفه‌ای هستند که خواسته و هدف های خود را شفاف می دانند. همه منظم تمرین می‌کنند. با رفتن آقای فخری ستون بزرگی را از دست دادیم و حدود 80 درصد از موفقیت های تیم مدیون زحمات او است اما نکته این است که آقای فخری راه موفقیت و اینکه ذهنیت قهرمانی داشته باشیم را به ما یاد داده است. من در صورت بازیکنان، انگیزه کسب مدال را می‌بینم و همه تشنه رسیدن به آن هستند. تمام تلاشمان را می‌کنیم که در بازی‌های آسیایی 2022 سه مدال (دو انفرادی و یک تیمی) تحویل ایران بدهیم. ما تیم یکدستی داریم من همیشه دوست داشتم ما چهار نفر (من، فرزاد باهر، محمد رهبری و محمد فتوحی) که از رده جوانان با هم بودیم، در رده بزرگسالان هم یک تیم باشیم که این اتفاق رخ داد.

* گلایه از مبلغ ناچیز قراردادهای لیگ شمشیربازی و ورود نکردن تیم‌ها

او در مورد سطح پایین قراردادهای لیگ شمشیربازی که حتی از برخی رشته های انفرادی دیگر هم کمتر است، گفت: آقای باقرزاده به تنهایی دارد کارها را انجام می دهد به هر حال فدراسیون نایب رئیس و دبیر هم دارد و اگر آنها هم پیگیری کنند، تیم‌ها به لیگ برتر شمشیربازی ورود می‌کنند و چرا نباید این کار را انجام دهند وقتی لیگ برتر شمشیربازی پخش مستقیم دارد و کیفیت برگزاری مسابقات خوب است. الان می بینیم رشته‌ای که در آسیای میانه سهمیه المپیک خود را می‌گیرد و در المپیک و قهرمانی آسیا هم نمی‌تواند کاری کند ورزشکاران آن قرارداد چند صد میلیونی دارند که نوش جانشان اما بحث این است که چرا نباید این اتفاق برای شمشیربازان رخ دهد ما که هرکدام دوجین مدال آسیایی داریم. من در فرانسه که بودم، دیدم کشورهای اروپایی چطور در شمشیربازی سرمایه‌گذاری می‌کنند و حتی شمشیربازان کشورهایی نظیر هند، ژاپن، آلمان، فرانسه، اسپانسر داشتند. اگر روی شمشیربازی سرمایه‌گذاری شود دستاوردهای خیلی بزرگی خواهد داشت.

* اظهارنظر نسبت به انتخابات کمیته ملی المپیک

ملی‌پوش سابر ایران در مورد در پیش بودن انتخابات کمیته ملی المپیک تصریح کرد: من از اواخر دوره آقای هاشمی طبا وارد شمشیربازی شدم و زمانی که آقای قراخانلو، علی آبادی، کیومرث هاشمی و صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک شدند، در ورزش بودم اما هیچ مدیری را مانند آقای صالحی امیری ندیدم. او خیلی به ورزشکاران نزدیک بود و تعامل خوبی با آنها داشت. من با هر ورزشکاری که صحبت می کنم از کاراته و بوکس گرفته تا شنا، از آقای صالحی امیری تشکر می‌کنند. امیدوارم اگر بتواند با این دولت کار کند، ان‌شاءالله این دولت هم کمک کند تا این مدیر بماند در غیر این صورت مدیری مانند او وارد کمیته ملی المپیک شود.

* گرشاسبی مدیرکل تهران بود، من را داخل اتاقش راه نداد

پاکدامن در پاسخ به این پرسش که تهران را تحریم کرده که تصمیم گرفته از این پس برای استان آذربایجان غربی در مسابقات شرکت کند؟ تاکید کرد: من قبلا هم این تصمیم را داشتم چون پدرم متعلق به شهرستان خوی است و این چند سال که ماندم به خاطر آقای حدادیان بود. اداره کل ورزش و جوانان تهران که اصلا سر و سامان ندارد. خنده‌دار است که استانداری تهران به آن بزرگی حمایت از ورزشکاران خود را دریغ می کند. حتی قبل از المپیک هم جور آن را شهردار تهران کشید. در تهران بنا بر کار نکردن است و به ورزشکار رسیدگی نمی‌کنند و نمی‌خواهند ورزش تهران خوب شود. 18 سال است که ورزش حرفه‌ای را انجام می دهم و تمام مدت هم در تهران بودم، اگر من زیاد مصاحبه نمی کردم و پیگیر نبودم، حتی جواب سلامم را هم نمی دادند. یادم می آید زمانی که آقای گرشاسبی مدیر کل ورزش و جوانان استان تهران بود، مدال بازی‌های آسیایی گرفته بودم اما حتی من را داخل اتاقش راه نداد. تنها آقای گل‌محمدی کمی بهتر از همه آنها بود.

انتهای پیام