پایان عصر ترودو
دنیای اقتصاد: ترودو به پایان راه رسید. همانطور که برخی شواهد و قرائن چنین چیزی را نشان میداد، روز گذشته ترودو از مقام خود کناره گرفت.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، به گزارش سی‌ان‌ان جاستین ترودو اعلام کرد که به‌طور رسمی از مقام خود کناره‌گیری می‌کند و منتظر انتخاب رهبر جدید خواهد ماند. روز گذشته، نخست‌وزیر کانادا راس ساعت11 صبح به وقت محلی (هفت و چهل دقیقه به وقت ایران) در کنفرانس خبری‌اش اعلام کرد که تا انتخاب رهبر جدید حزب در مقام سرپرستی نخست‌وزیر باقی خواهد ماند و به محض انتخاب رهبر جدید از این پست کنار خواهد رفت.
پیشتر یک منبع آگاه با تفکر و روحیات ترودو، گفته بود: ترودو پس از 9سال نخست‌وزیری از رهبری حزب حاکم لیبرال کانادا کناره‌گیری می‌کند. این منبع خواست نامش فاش نشود؛ زیرا آنها مجاز به صحبت عمومی نیستند. خروج ترودو در زمانی که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که لیبرال‌ها در انتخاباتی که باید تا اواخر اکتبر برگزار شود، به‌شدت از محافظه‌کاران اپوزیسیون رسمی شکست خواهند خورد، حزب را بدون رئیس دائمی باقی می‌گذارد. پیشتر انتظار می‌رفت این اتفاق قبل از نشست اضطراری قانون‌گذاران لیبرال در روز چهارشنبه رخ دهد. تعداد فزاینده‌ای از نمایندگان لیبرال که از یک‌سری نظرسنجی‌های غم‌انگیز نگران شده‌اند، علنا از ترودو خواسته بودند که استعفا دهد. برنامه نخست‌وزیر که به‌طور منظم برای دوشنبه (به وقت محلی) منتشر می‌شود، می‌گوید که او به‌طور مجازی در جلسه کمیته کابینه درباره روابط کانادا و ایالات متحده شرکت خواهد کرد.
ترودو در سال2013 زمانی که حزب در مشکلات عمیقی قرار داشت و برای اولین‌بار در مجلس عوام به مقام سوم تنزل پیدا کرده بود، به‌عنوان رهبر لیبرال برگزیده شد. با استعفای او احتمالا درخواست‌های تازه‌ای برای برگزاری انتخابات زودهنگام مطرح شود تا با ایجاد یک دولت باثبات بتواند با دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده برای چهار سال آینده کنار بیاید. یک منبع گفت که نخست‌وزیر با دومینیک لبلانک وزیر دارایی صحبت کرده است که آیا او مایل است به‌عنوان رهبر موقت و نخست‌وزیر وارد کار شود و افزود که هنوز مشخص نیست که لبلانک قصد دارد برای رهبری این حزب نامزد شود یا نه؟ ترودو، 53ساله، توانسته بود از حملات قانون‌گذاران لیبرال که نگران انتخابات و از دست دادن کرسی‌های امن در دو انتخابات ویژه بودند، در امان بماند. اما درخواست‌ها برای کناره‌گیری او از دسامبر افزایش یافته بود؛ زمانی که ترودو سعی کرد کریستیا فریلند، یکی از نزدیک‌ترین متحدان کابینه‌اش، وزیر دارایی را پس از مخالفت با پیشنهادهای وی برای هزینه‌های بیشتر، از مقام خود برکنار کند. فریلند در عوض استعفا کرد و نامه‌ای نوشت و ترودو را به «حقه‌های سیاسی» متهم کرد و نه تمرکز بر آنچه برای کشور بهترین است. ترودو در سال2015 لیبرال‌ها را با برنامه‌ای با عنوان «راه‌های آفتابی امیدوارکننده و برنامه‌ای مترقی» که حقوق زنان را ارتقا میداد و با وعده مبارزه با تغییرات آب و هوایی به قدرت رساند. اما واقعیت‌های روزمره حکومت به تدریج او را فرسوده کرد و مانند بسیاری از رهبران غربی، نیاز به مقابله با تاثیرات این بیماری همه‌گیر بیشتر وقت او را گرفت. اگرچه اتاوا هزینه‌های زیادی را برای حمایت از مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها صرف کرد که کسری بودجه بی‌سابقه‌ای را به همراه داشت؛ اما این امر با افزایش قیمت‌ها، محافظت کمی در برابر خشم عمومی ایجاد کرد. همچنین یک سیاست نادرست مهاجرت منجر به ورود صدها هزار نفر شد و بازار مسکن که از قبل گرم شده بود را تحت فشار قرار داد.
با استعفای ترودو چه می‌شود؟
جاستین ترودو که قبل از انتخابات کانادا در ماه اکتبر از نخست‌وزیری استعفا کرد، حزب لیبرال را مجبور می‌کند که یک کنوانسیون ویژه رهبری تشکیل دهد و یک نخست‌وزیر موقت را برای تصدی این سمت تعیین کند که فعلا خودش سرپرست نخست‌وزیر باقی مانده است. با این حال تنظیم این کنوانسیون‌ها ممکن است ماه‌ها طول بکشد و لیبرال‌ها را در معرض خطر شرکت در انتخابات بدون نخست‌وزیر انتخابی اعضا قراردهد؛ چیزی که هرگز در کانادا اتفاق نیفتاده است. به گزارش رویترز، درحالی‌که این حزب می‌تواند فرآیندی کوتاه‌تر از معمول را اجرا کند، اما این می‌تواند موجبات ناراحتی نامزدهایی را که احساس می‌کنند برای این پست شایسته هستند فراهم آورد. هر کسی که به‌عنوان رهبر موقت معرفی شود، به‌طور دائم به‌عنوان نخست‌وزیر معرفی نمی‌شود؛ زیرا سنت حکم می‌کند که نخست‌وزیر موقت، نامزد رهبری حزب نشود.