پشتیبانی در پشت جبهه‌ها مهم‌ترین نقش زنان بود / جوانی‌های‌مان در کوچه پس کوچه‌های انقلاب سپری شد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از عصرهامون، صفحات تاریخ ایران زمین همواره شاهد ایثارگری و رشادت‌های شیرزنانی بوده که دوشادوش دلاورمردان این دیار پرگوهر در دفاع از آرمان ها و اهداف والای این انقلاب ارزشمند نقش آفرینی کرده اند. آنچه در ادامه می خوانید گفتگویی است با یکی از بانوان انقلابی سیستان وبلوچستان که در سال های حماسه و ایثار عضو ستاد پشتیبانی جنگ بوده و هم اکنون مسئول خیریه حلیمه سعدیه است. ام الکلثوم موذن یکی از بانوان انقلابی در شهرستان زاهدان است، وی که قبل از انقلاب دبیرستانی بود با دوستانش در راهپیمایی شرکت می‌کرد تا اینکه انقلاب پیروز شد و بعد از مدتی امام راحل فرمودند که "همه آموزش نظامی ببینند" و آنها هم به پیروی از فرمایشات ایشان این آموزش را فرا گرفتند. از خانه تا خط مقدم این بانوی انقلابی با اشاره به اینکه در آن زمان بنده مسئول بند منافقین زن بوده که متجاوزین به کشور حمله ور شدند، گفت: برای دفاع از کیان کشور و حفظ آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی پیر و جوان برای دفاع به مرزها رفتند و زن ها پشت جبهه ماندند.

وی تصریح کرد: سیستان و بلوچستان به دلیل شرایط خاص آن زمان به ندرت نیروی زن به جبهه اعزام می کرد و ما هم در صف اعزام به جبهه بودیم؛ احساس می‌کردیم در همین شرایط هم کارهای زیادی است که از عهده ما زنها بر می آید و این شد که تصمیم گرفتیم گروه‌هایی تحت عنوان "ستاد پشتیبانی جنگ" تشکیل دهیم. موذن گفت: در این زمینه خانم های خانه دار به مکتب نرجس رفته و در آنجا کارهایی که در توان داشتند انجام می‌دادند، اما بنده به دلیل شرایط کاری جزو ستاد پشتیبانی جنگ جهاد بودم و سعی کردم از مسئولیت و موقعیت کاری خود استفاده کنم، در این راستا نیز مقداری نخ و چرخ بافندگی از بسیج گرفته و در درون بند زندان آورده و زندانی های زن شروع به خیاطی کردند، تعدادی نیز با دست کلاه می بافتند و تحویل می‌دادند. وی با بیان اینکه بعد از جنگ تحمیلی تاکنون آن طور که باید نتوانسته ایم حق مطلب را ادا کنیم، افزود: وصف حال و هوای دوران دفاع مقدس سخت است، خوب به یاد دارم پایان هر ماه منتظر واریز حقوق بودم، همکاران همه می دانستند در این موعد برای جمع آوری پول و کمک به جبهه ها به سراغشان می روم، شاید باورتان نشود که وحدت، ایثار و از خود گذشتگی حرف اول را در آن جمع می زد، هرکاری در توانمان بود انجام می دادیم که سرکشی از خانه رزمندگان و رفع نیاز خانواده آنان یکی از برنامه ها بود، اگر چه خانواده رزمندگان هیچ‌وقت از نیازشان به ما نمی گفتند.  آرزوی ازدواج با یک رزمنده یا نیروی پشتیبانی را داشتیم این بانوی انقلابی در بخش دیگری از خاطراتش با اشاره به اینکه همه ما آرزوی ازدواج با یک رزمنده یا یک نیروی پشتیبانی را داشتیم، ادامه داد: خدا این افتخار را نصیب بنده کرد، مراسم ما داخل مکتب نرجس انجام شد و من پول حلقه ازدواجم را به عنوان کمک به جبهه ارسال کردم. وی در بخش دیگر با بیان اینکه هر بار پیکر مطهر شهیدی وارد شهر زاهدان می شد، به خانواده آن دلداری می دادیم، گفت: مشکلی که در سیستان وبلوچستان با آن مواجه بودیم این بود که شهدای ما تنها مختص به جبهه نبود بلکه در درگیری با اشرار و ضد انقلاب نیز شهدای زیادی از این خطه پهناور تقدیم انقلاب شدند و این در حالی بود که این دغدغه را استان های دیگر نداشتند، مسئولیت ما در این دیار دشوار تر از سایر نقاط بود چون باید سایر خانواده ها را نیز حمایت می کردیم. مسئول خیریه حلیمه سعدیه ادامه داد: آن روزها همه هر چه در توان داشتند در طبق اخلاص گذاشته و به فعالیت می پرداختند، فضای خوب و همدلی در سطح جامعه حکم فرما بود، همه انصاف داشتند، به یاد ندارم قیمتی در زمان جبهه و جنگ افزایش یافته باشد، این طور نبود که شب خوابیده و صبح گرانی به مثل امروز فوران کند، جنگ برای ما نعمت و فراوانی و همدردی و هم فکری و وحدت بود. ادامه مسیر انقلاب و تداوم نظام اسلامی وی در ادامه با بیان اینکه بعد از پیروزی در جنگ هم دست از کار برنداشته و در میدان پشتیبانی به همراه سایر بانوان حضور داشتیم، اضافه کرد: هرکاری که در ایام جبهه انجام می دادیم اکنون هم تداوم دارد، اگر در آن دوران برای رزمندگان لباس می دوختیم، امروز با راه اندازی یک خیریه تحت عنوان "حلیمه سعدیه" علاوه بر نگهداری کودکان بی سرپرست و اشتغال‌زایی برای 70 زن سرپرست خانوار، برای محافظین امنیت نیز لباس می دوزیم. موذن با بیان اینکه اگر در آن دوران در جنگ سرد بودیم امروز عرصه مقابله جنگ نرم است، تصریح کرد: باشیوع ویروس کرونا، اولین کارگاه خیاطی که به دوخت ماسک روی آورده و اقدام به آموزش مبارزه با کرونا در خانواده و تهیه و دوخت لباس بیمارستان، تهیه بسته های بهداشتی و معیشتی کرد، بودیم. وی ادامه داد: وصیت نامه شهدا که می آمد تحولی در خانه ها رخ می داد دشمن فکر می کرد با شهید کردن جوانان، ما ناامید شویم اما کور خوانده و مایوس شد زیرا با شهید شدن رزمندگان، دیگران هم برای حضور در ادامه مسیر آنان تشویق می شدند. وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه امروز دشمن خانواده های ما را نشانه گرفته است، گفت: در ایام پس از جنگ تحمیلی، خانواده شهدا هم کوتاهی کردند چرا که رسالتی که بر دوش آنها بود انجام ندادند، یکبار وصیت نامه یک شهید در مدارس و سایر نقاط قرائت نشد، حضرت زینب (س) پیام کربلا را به دنیا پس از واقعه مخابره کرد، اگر وصیت نامه شهدا بازگو و این حرکت زینبی انجام شود شاهد شرمنده شهدا نخواهیم بود.  معجزات جنگ واقعاً زیاد بود موذن در ادامه به بیان خاطره‌ای از دوران جنگ پرداخت و گفت: وقتی می‌خواستیم خبر شهادت را به خانواده ها اعلام کنیم به خوبی لمس می کردیم که آنها زودتر از ما خبر شهادتشان را آوردند؛ یک روز برای اعلام خبر شهادت شهید به منزلش رفتم و همسر شهید گفت "دیشب فرزند شیرخوارم را از شیر گرفتم و او هم خیلی بی تابی و گریه می کرد و همسرم تا صبح با من در نگهداری کودکمان کمک می کرد"؛ معجزات جنگ واقعاً زیاد بود. این بانوی انقلابی خاطر نشان کرد: جوانی ما در کوچه پس کوچه های انقلاب سپری شد و هنوز هم این راه ادامه دارد، تا زمانی که جان در بدن داریم از دفاع از امام و انقلاب وآرمان های آن دست بر نخواهیم داشت. انتهای پیام /