پوست موز‌هایی که زیر پای دولت گذاشته بودید، حساب نیست؟!

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه اعتماد به قلم «ع - ع» (متهم پرونده فروش اطلاعات به بیگانگان) نوشت: چند روز پیش برخی از طرفداران وضع موجود تصویری از روزنامه اعتماد را بازنشر کرده بودند که طی آن 61 اقتصاددان در سال گذشته (خرداد 1401) پیش‌بینی تورم سه‌رقمی را کرده بودند و حالا با این مضمون مورد سؤال واقع شده بودند که: «به دور از سیاسی سخن گفتن، خوب است بررسی شود این 61 کارشناس محترم اقتصادی از فهم صحنه اقتصادی عاجز بوده و اشتباه کرده‌اند یا این هنر دولت بوده است که پیش‌بینی آنان (تورم سه‌رقمی) محقق نشده است. پذیرش هرکدام حریت می‌خواهد.»

اعتماد می‌افزاید: «اول از همه اینکه اگر دولت یا سیاست‌گذاران اقتصادی تحت‌تاثیر این هشدار‌ها نبوده و سیاست خود را اصلاح نکرده باشند باید متأسف بود و اگر بوده که بنابر برخی شواهد احتمالا چنین است، حتما سعی کرده‌اند که در ادامه راه و سیاست‌های خود، تجدیدنظر کنند و مانع از تحقق این پیش‌بینی شوند. بنابراین چنین اظهاراتی می‌تواند نقش بازدارنده در ادامه سیاست‌های غلط داشته باشد. از سوی دیگر اینکه اقتصاددانان براساس متغیر‌های موجود چنین ارزیابی داشته‌اند، حرجی نیست حتی اگر اشتباه کرده باشند، در بدترین حالت یک علامت منفی در دانش اقتصادی آنان محسوب می‌شود ولی کسانی که وعده دادند؛ توجه کنید، «وعده دادن» یک شرط ضمن عقد است و ماهیت حقوقی و اخلاقی و سیاسی دارد و فراتر از یک پیش‌بینی ساده است؛ آنان وعده دادند که تورم را نصف و تک‌رقمی می‌کنند ولی حدودا 1/5 برابر کردند؛ اکنون چه پاسخی دارند؟ آیا اشتباه کردند؟ یا فریب دادند؟ یا ناتوان بودند؟ دیگرانی که براساس این وعده‌ها از شکل‌گیری این دولت حمایت کردند، چه پاسخی دارند؟ به‌علاوه این هنر دولت نیست که اجازه نداد تورم سه‌رقمی شود. مثل این است که کسی بگوید من نمره 18 می‌آورم ولی ناظران به او بگویند که با این وضعیت و پیشرفت تحصیلی تو نمره 2 می‌آوری، البته او درنهایت 6 می‌آورد و بعد خود را موفق نشان دهد؟! او مردود است و نه قبول و نه هنرمند. کسانی هم که برای او کف می‌زنند، خودشان باید پاسخگو باشند.

اعتماد در پایان نوشت: متاسفانه یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف این دولت وجود طرفدارانی است که از منظر منطقی و رسانه‌ای بسیار ضعیفند. شاید هم عملکرد مؤثری پیش روی آنان نیست که بتوانند دفاع کنند؛ به ناچار از هر وضعی و با هر قیمتی دفاع می‌کنند نتیجه از این بهتر نمی‌شود».

درباره این تحلیل گفتنی است که روزنامه اعتماد در تیتر کذایی مربوط به نامه 61 امضایی، فقط تحلیل ارائه نمی‌داد بلکه آن کارشناسان که در رفتاری سیاست‌زده از روحانی در انتخابات حمایت کرده بودند، بهتر از هرکس می‌دانستند دولت مورد حمایت‌شان چه فجایع اقتصادی را پدید آورده یا ریل بروز فجایع جدید را کشیده است؛ بنابراین امیدوار بودند رئیس و دولت وی در میدان اقتصاد مین‌گذاری‌شده توسط غربگرایان با تورم سه‌رقمی مواجه شود و به زمین بخورد. این همان وضعیتی است که مدیر معدوم آمدنیوز قبل از بازداشت و انتقال به ایران (در فرانسه) تاکید می‌کند که هدف از حمایت انتخاباتی نسبت به روحانی، ترویج ناکارآمدی و رساندن اقتصاد ایران به نقطه جوش بوده است! بر این مبنا، سرشکستگی ماجرا برای اعتماد و نویسندگان بیانیه کذایی می‌ماند که هم ایجاد فجایع بی‌سابقه اقتصادی در دولت روحانی نقش‌آفرینی کردند و هم به امید و انتظار نشستند تا دولت رئیسی همان سال اول به زمین بخورد! نشان به آن نشان که نویسنده اعتماد یک‌بار در توئیتر و یک‌بار در تیتر یک روزنامه مذکور درباره ارز 4200 تومانی با وقاحت نوشت که «استخوانی در گلوی دولت (رئیسی)» است؛ و «دو پوست موز، زیر پای دولت است؛ ادامه یا حذف ارز 4200 تومانی»!

روزنامه اعتماد به روی خود نمی‌آورد که دولت متبوعش در اثر همان سیاست پرمفسده، چندده میلیارد دلار را حراج کرد، رانتی بالغ بر چهارصد هزار میلیارد تومان را در حلقوم رانت‌خوران ریخت، خزانه ارزی را خالی کردند، و تورم 60 درصدی به‌علاوه کسری بودجه 480 هزار میلیارد تومان را تحویل دولت رئیسی داد. آن‌ها به‌جای شرمندگی و عذرخواهی، به دولتی طعنه می‌زنند که آن فجایع را به ارث برده و با همت و جدیت، مشغول پاک کردن یادگاری‌های دولت روحانی است.

پیش‌بینی غربگرایان این بود که نرخ تورم 60 درصدی در پایان دولت روحانی به‌واسطه شتابی که گرفته و همچنین تشدید مشکلاتی مانند انفجار نقدینگی و کسری بودجه به تورم سه‌رقمی منتهی شود، اما حالا که نرخ تورم به 47 درصد کاهش یافته، روی اصلی فشار تورم بر زندگی مردم که خود بانی‌اش بوده‌اند، مانور می‌دهند!

روزنامه اعتماد تعمد دارد واقعیت‌هایی از این دست را درباره کارنامه دولت روحانی بازگو نکند: «6 برابر شدن نقدینگی که از عوامل اصلی تورم است، شکستن رکورد تورم در تاریخ چندده ساله کشور، افزایش ضریب جینی (شکاف طبقاتی) از رقم کاهشی شده 365 در سال 92 به رقم 409 در سال 97، نابودی 18 میلیارد دلار و 60 تن طلا از ذخایر استراتژیک، واگذاری پرفساد شرکت‌ها و کارخانه‌ها، تعطیلی یا نیمه‌تعطیل شدن پنج هزار واحد تولیدی، منفی بودن خزانه، انتشار 200 هزار میلیارد تومان پول بی‌پشتوانه و انفجار نقدینگی، بدهی انباشته 1500 هزار میلیارد تومانی، و سررسید اوراق فروخته‌شده به میزان 532 هزار میلیارد تومان».

اشتباه آقای رئیسی این بود که به‌واسطه بزرگواری و نجابت آمار‌های فوق‌الذکر درباره میراث‌های دولت روحانی را به رخ بانیان آن نکشید؛ همان‌گونه که «جبران کسری 480 هزار میلیاردی، تسویه 270 هزار میلیارد تومان بدهی سود اوراق، تسویه 100 هزار میلیارد تومان بدهی به صندوق‌های بازنشستگی، اختصاص 40 هزار میلیارد برای رتبه‌بندی معلمان و 54 هزار میلیارد برای تسویه بدهی بانک مرکزی، و مجموعاً تسویه 464 هزار میلیارد تومان از بدهی‌ها و تعهدات دولت قبل»، به‌عنوان بخشی از کارنامه درخشان دولت رئیسی، کمتر در رسانه‌ها پرداخته شده است.

همچنین گفتنی است که دولت رئیسی غیر از میراث‌های منفی اقتصادی روحانی، با خیانت وطن‌فروشان غربگرا در ایجاد آشوب نیابتی و ضربات آن خیانت به پیشرفت اقتصادی کشور مواجه شد، اما با این وجود توانست رشد اقتصادی بیش از 4 درصد را رقم بزند.

سرانجام اینکه؛ روزنامه اعتماد در حالی برای تورم ابراز نگرانی می‌کند که در دولت متبوعش اقلام کالا‌های مختلف 7 تا ده برابر شد.