پیرمرد 78 ساله که هنوز پیروزی بایدن را تبریک نگفته / چالشی‌ترین مهره جمهوریخواهان در برابر «جو»
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، در میان جمع زیادی از جمهوری خواهان که بسیاری از آنها آشکارا یا در خفا از ترامپ روی برگردانده اند، «میچ مک کانل»، دوست قدیمی جو بایدن! نامزد پیروز در انتخابات آمریکا، جزو معدود مقامات حزب جمهوری خواه است که از ترامپ حمایت کرده و حق او برای شکایت از تخلفات انتخاباتی را محفوظ دانسته است. کارشناسان این رفتار را در ادامه تاکتیکی آرام می دانند که وی...
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، در میان جمع زیادی از جمهوری خواهان که بسیاری از آنها آشکارا یا در خفا از ترامپ روی برگردانده اند، «میچ مک کانل»، دوست قدیمی جو بایدن! نامزد پیروز در انتخابات آمریکا، جزو معدود مقامات حزب جمهوری خواه است که از ترامپ حمایت کرده و حق او برای شکایت از تخلفات انتخاباتی را محفوظ دانسته است. کارشناسان این رفتار را در ادامه تاکتیکی آرام می دانند که وی طی سالیان اخیر برای ناکام گذاشتن سیاست های دموکرات ها به کار گرفته است.
نشریه دی سایت آلمان در تشریح مشکلاتی که رهبر اکثریت جمهوری‌خواه سنا می تواند برای دولت آینده «جو بایدن» ایجاد کند، نوشته است: جمهوری خواهان درست قبل از انتخابات سنا، «ایمی کانی بارت» را به عنوان قاضی دیوان عالی به سنا آوردند و «میچ مک کانل» دموکرات ها را مقصر این تصمیم جنجالی دانست و انتقاد از اقدامات حزب جمهوری خواه را 'پوچ و غیرقانونی' خواند. وی پس از انتخابات ریاست جمهوری نیز علنا جانب «دونالد ترامپ» را گرفت و گفت:» رئیس جمهور ترامپ صد در صد حق دارد که اتهامات مربوط به بی نظمی را بررسی کند و گزینه های قانونی خود را بسنجد.»
این موضع گیری ها را نباید ناشی از تحلیل اشتباه دانست. مک کانل می داند که ادعاهای ترامپ تاکنون با هیچ واقعیتی اثبات نشده و وکلا احتمال موفقیت در پرونده های قضایی علیه انتخابات را نمی دهندف از این رو احتمال اینکه آراء دادگاه به نفع بایدن باشد زیاد است. برخلاف ترامپ، مک کانل از تقلب در انتخابات صحبت نمی کند. او به عنوان یکی از قدرتمندترین جمهوریخواهان آمریکا سعی در واداشتن ترامپ به پذیرش شکستش ندارد و این تصادفی نیست.
این پیرمرد 78 ساله، درست مثل ترامپ هنوز پیروزی جو بایدن را در انتخابات تبریک نگفته است. وی اعلام کرده که اگر رئیس اکثریت مجلس سنا باقی بماند هیچ وزیر چپ گرایی را در کابینه بایدن تأیید نخواهد کرد. در واقع مک کانل همان کاری را که در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما به شکلی هنری انجام داد، ادامه می دهد یعنی هر آنچه دموکرات ها در تلاشند به اجرا درآورند، مسدود می کند.
مک کانل در این روزهای گذار، دیگر دغدغه حمایت از ترامپ برای دوره دوم را نخواهد داشت. او آنقدر واقع بین هست که بداند این تلاش هیچ موفقیتی ندارد. اما کنار گذاشتن ترامپ درست بعد از انتخابات برای جمهوری خواهان کنار گذاشتن بیش از 71 میلیون رای دهنده ای است که دوباره به ترامپ رای داده اند. همه آنها طرفداران رادیکال ترامپ نیستند بلکه بیشتر آنها چیزی را در ترامپ دیدند که حزب نمی تواند آن را ارائه کند.
دقیقا به همین دلیل است که برای مک کانل مفید است که به داستان یک انتخاب حداقل مشکوک پایبند باشد. این کار ریاست جمهوری بایدن را دشوارتر خواهد کرد، اعتقاد به این دولت را در محافل خاص بیشتر از بین می برد و همچنین به جمهوری خواهان اعتبار بیشتری می بخشد.
این در حالی است که بخت ماندن مک کانل به عنوان یک رقیب اصلی بایدن در کنگره بد نیست. در حال حاضر جمهوری خواهان 50 کرسی و دموکراتها 48 کرسی سنا را در اختیار دارند. در ایالت جورجیا هر دو سناتور باید انتخابات میان دوره ای را در اوایل ژانویه برگزار کنند و در این میان دموکرات ها برای رسیدن به حدنصاب جمهوری خواهان مجبورند هر دو کرسی را بدست آورند. سپس «کامالا هریس» معاون اول رئیس جمهوری آینده، در صورت اختلاف نظر در سنا، رای تعیین کننده خواهد داشت. از نظر دموکرات ها، این بهترین سناریو است. اما این یک احتمال است و هنوز به واقعیت نپیوسته، در حالی که موقعیت کنونی جمهوریخواهان با 50 کرسی که دارند، بهتر است.
مک کانل شخصا بدون کمترین تلاشی، از کرسی خود در ایالت کنتاکی دفاع کرده، جایی که ترامپ نیز بسیار محبوب است. وی از سال 1985 سناتور بوده و طی سالهای گذشته به کابوسی برای دموکرات ها تبدیل شده است. او فردی است که پای سه قاضی محافظه کار را به دیوان عالی کشور باز کرد و همچنین تعداد بیشماری قاضی محافظه کار را نیز به دادگاه های ایالتی دیگر فرستاده است. «لیندسی گراهام» همکار حزبی وی یک بار در مورد مک کانل گفت: دشمنانش شخصیت بیشتری به او داده اند و او به اندازه کافی باهوش است که بازی را انجام دهد.»
با وجود فردی مانند مک کانل دولت بایدن در اجرای سیاست های جدید چه در مورد حفاظت از آب و هوا و چه تدابیر کرونایی کار سختی خواهد داشت. بایدن و مک کانل یکدیگر را به خوبی می شناسند، آنها سالها در مجلس سنا با هم نشسته اند، در مورد معاملات غیرحزبی مانند مسائل مالیاتی مذاکره کردند. وقتی بایدن در پایان دولت اوباما در سال 2016 از سمت ریاست مجلس سنا استعفا داد، مک کانل بایدن را دوست واقعی و شریکی دانست که می توانسته به او اعتماد کند.
اما اوضاع در چهار سال ریاست جمهوری دونالد ترامپ بسیار تغییر کرده است و اینکه آیا بایدن هنوز هم می تواند به دوست قدیمی خود مک کانل اعتماد کند جای سوال دارد. در کنگره دیگر هیچ مصالحه ای وجود ندارد. مک کانل با خونسردی و کارآمدی همه چیزهایی را که برای حفظ قدرت او و حزبش مفید است، جذب می کند. از همه مهمتر، صف محافظه کارانه دیوان عالی میراث سیاسی مک کانل است.
هنگامی که باراک اوباما در بهار سال 2016 قبل از پایان دوره ریاستش، مجاز به پر کردن جای خالی در دیوان عالی بود، مک کانل فشار جمهوری خواهان را به عنوان رهبر اکثریت تنظیم و سپس اطمینان حاصل کرد که ترامپ تازه انتخاب شده می تواند در مورد این کرسی که پس از مرگ قاضی «آنتونین اسکالیا» خالی شده بود، تصمیم گیری کند. مک کانل در آن زمان اینگونه استدلال کرد که تصمیم گیری در مورد پست قاضی مادام العمر باید بر عهده رئیس جمهوری تازه انتخاب شده باشد. با این حال وی چهار سال بعد وقتی دموکرات ها همین استدلال را در مورد جانشین «روت بادر گینسبورگ» مطرح کردند، آن را پوچ و بی معنی دانست.
مک کانل وقتی کار خود را در واشنگتن دی سی آغاز کرد، عملگرا و میانه رو قلمداد می شد. اما آن زمانها گذشته است. زمانی که صحبت از ریاست جمهوری اوباما در سال 2010 بود، وی گفت هدف اصلی اش این است که اوباما فقط برای یک دوره حکومت کند. وقتی جمهوری خواهان در انتخابات کنگره 2014 اکثریت سنا را به دست آوردند، مک کانل از رهبر اقلیت به رهبر اکثریت رسید. از آن زمان او با اراده ای آهنین مسیر خود را تعیین کرده و جلوی پروژه های دموکرات ها را گرفته است. همین امر باعث شده تا ترامپ بتواند سیاست های خود را بدون مزاحمت انجام دهد.
به نظر می رسد میچ مک کانل حداکثر وقتی که جو بایدن در 20 ژانویه سوگند یاد کند، به او تبریک می گوید. اما پس از آن، مبارزه برای دستیابی به قدرت در واشنگتن دی سی و مقاومت محافظه کارانه در برابر بایدن ادامه خواهد یافت و میچ مک کانل نقش تعیین کننده ای در شکل گیری آن خواهد داشت.