پیرهادی: 70 درصد مردم از افزایش اعتیاد و کودکان کار ابراز نگرانی کرده‌اند
رئیس فراکسیون مدیریت شهری گفت: کنترل وکاهش آسیبهای اجتماعی، نیازمند مداخله یکپارچه دستگاههای متولی است.
به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، محسن پیرهادی، رییس فراکسیون مدیریت شهری در جمع خبرنگاران با بیان اینکه آسیبهای اجتماعی به صورت مستقیم و غیر مستقیم در باز تولید آسیب جدید یا افزایش رشد آسیب اجتماعی دیگری موثرند، گفت: رشد 162 درصدی طلاق طی دو دهه شاهدی غیر قابل کتمان از ارتباط دومینوار معضلات اجتماعی از بیکاری و تأثیر فشارهای اقتصادی بر خانواده گرفته تا خشونت پنهان، بی تعهدی اخلاقی و فرهنگ خانواده‌هاست.
نماینده تهران در مجلس ادامه داد: کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی، بنا بر ماهیت پیچیده و چندوجهی بودن پدیدههای اجتماعی، نیازمند مداخله های هماهنگ و یکپارچه است. اما این مسئله در کشور ما با چالشهای فراوانی ازجمله تعدد و تداخل دستگاههای ستادی و اجرایی، ابهام نقش و فرار از مسئولیت مواجه است. این چالشها سبب شده تا به رغم تلاشهای صورت گرفته دستاورد قابل اعتنایی در زمینه کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی نداشته باشیم.
رئیس فراکسیون مدیریت شهری با بیان اینکه در نظرسنجی های انجام شده مردم اعتیاد، کودکان کار و طلاق را سه آسیب اصلی حوزه اجتماعی دانسته اند و خواستار مداخله دولت برا حل این آسیب ها شده اند، گفت: 70 درصد مردم نسبت به افزایش رشد نرخ اعتیاد و کودکان کار اعلام نگرانی کرده اند و بیش از 50 درصد آنان خواستار مداخله مستقیم دولت و مسئولان ذیربط برای کنترل آسیب های اجتماعی مذکور شده‌اند.
رییس فراکسیون مدیریت شهری با تاکید بر اینکه در کنار این دیدگاه مردمی اما در بعد کلان اعتیاد، افزایش مهاجرت به شهرها، سیل آوارگی از شرق و سالخوردگی جمعیت از جمله چالش های کشور در حوزه آسیب های اجتماعی است که در تدوین و تنقیح برنامه توسعه هفتم به شدت مورد توجه کمیسیون تلفیق قرار دارد، افزود: کاهش آمار و ارقام هر یک از این معضلات مذکور در سیاستگذاری‌های وابسته و مستقیم به آنها اولویت کاری کمیسیون خواهد بود که امیدواریم با همراهی و همکاری دولت بتوانیم تاثیرات خوبی در این سه حوزه داشته باشیم و در پایان برنامه 5 ساله توسعه در کاهش نرخ رشد آمار آسیب ای مذکور باشیم.
پیرهادی کاهش آسیب های اجتماعی را سبب تقویت امید اجتماعی در جامعه دانست و تاکید کرد که راهبرد اساسی دولت و مجلس در حوزه تقویت جامعه باید از طریق مدیریت آسیب های اجتماعی، کاهش نرخ فقر و تقویت امید و اعتماد اجتماعی صورت گیرد.
وی ادامه داد: بهبود دسترسی آحاد مردم به تسهیلات بانکی، کاهش فقرمطلق و فقر نسبی، کاهش فقر مسکن و افزایش حمایت از سالمندان فاقد بیمه تامین اجتماعی از جمله اقدامات موثر اساسی در کاهش آسیب های اجتماعی است که در کمیسیون تلفیق برنامه هفتم هدف گذاری شده اند و امیدواریم در مدت زمان اجرای برنامه از توجه اجرایی لازم بهره مند شوند.
نماینده مردم تهران با بیان اینکه آسیب های اجتماعی به صورت مستقیم و غیرمستقیم در باز تولید آسیب های جدید یا افزایش رشد یک آسیب اجتماعی موثر هستند، افزود: در نمونه واکاوی این تاثیر که زنجیره وار بودن آسیب های اجتماعی را به اثبات می رساند و بر ضرورت توجه همه متولیان حوزه اجتماعی به مسئولیت ها و اهدافشان به صورت صد درصدی گواهی می‌دهد بررسی علل رشد طلاق در جامعه است.
پیرهادی افزود: براساس پیمایش ملی خانواده در سال 98 نیز 5 عامل اصلی طلاق «عدم وفاداری زوجین»، «رفتارهای خشونت آمیز زوجین نسبت به یکدیگر»، «بیکاری همسر»،«تأثیر فشارهای اقتصادی بر خانواده» و «دخالت خانوادهها در زندگی زوجین» عنوان شده است. عواملی که دومینو وار با هم در ارتباطند و در کنار هم معضلی به نام رشد طلاق در جامعه را ایجاد کرده اند آنچنان که در بازه زمانی 20 ساله ی - سال های 75 تا - 95 شاهد رشد 162 درصدی طلاق بوده ایم و متاسفانه در یک دهه گذشته - 1390-1400- نیز نرخ طلاق متاهلان نیز رشد حدود 20 درصدی داشته است، روندی که نشان دهنده وجه تمایز این آسیب دیگر آسیب های اجتماعی است.
به گفته نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم یکی از مهمترین عواملی که فرایند پایش و ارزیابی احکام برنامه در حوزه های اجتماعی به صورت ویژه در حوزه آسیب های اجتماعی را با چالش و مانع مواجه می سازد؛ مسئله شاخص گذاری و ضمانت اجراست. مسئله ای که برنامه های پیشین توسعه باز تکرار شده اند، امیدواریم در برنامه هفتم توسعه بتوانیم ضمانت اجرایی مناسبی را برای پیشبرد این اهداف لحاظ کنیم.
پیرهادی افزود: با هدف رفع مهجوریت از حوزه اجتماعی، در کمیسیون براین نکته تاکید داریم که به صورت مشخص متولی اجرای احکام و ضمانت اجرایی لازم برای تحقق اهداف تعیین شود تا در جریان نظارت و بررسی ها پس از ابلاغ و اجرای برنامه بتوانیم شاهد بهبود روند سیاستگذاری ها در حوزه آسیب های اجتماعی باشیم.