چالشی به‌نام فقدان تنوع در بازیگری | بیتا احمدی: باید به تنوع ژانر و تنوع چهره همزمان توجه کرد
بیتا احمدی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون معتقد است برای افزایش کمی و کیفی مخاطبان سینما باید عنصر «تنوع» را در همه حوزه‌های تولید و محتوای اثار سینمایی داشته باشیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ موضوع آموزش بازیگری در کشور موضوع پر ابهامی است و علاقه‌مندان به این رشته هنری برای رسیدن به نتیجه مورد نظرشان مجبورند راه‌های مختلف آموزشی را بپیمایند که درصد اندکی از این راه‌ها به نتیجه مورد نظر می‌رسد. همچنین دایره بازیگران در سینما، تلویزیون و نمایش خانگی روز‌به روز محدودتر می‌شود و لازم است فکری به حال این دایره بسته کرد. درباره این موضوع با بیتا احمدی، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون گفت‌وگو کردیم. وی در تئاتر‌های مختلفی ایفای نقش کرده و سینما را با فیلم «خبر خاصی نیست» به کارگردانی مصطفی شایسته تجربه کرده‌است؛ همچنین با سیروس مقدم سر صحنه سریال خواب‌زده رفت که شبکه نمایش خانگی پخش شد.
بیتا احمدی در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم عنوان کرد: هر زمان که مدیران و نخبگان ما در هر عرصه‌ای به جوان‌ها اعتماد کردند، دستاوردهای بسیارخوبی نصیب جامعه شد. این اصل در حوزه سینما هم صدق می‌کند. ما در سینما به هوای تازه و چهره‌های جوان و خلاق نیاز داریم؛ جوانانی که در زمینه فیلمسازی، بازیگری و بخش‌های فنی و پشت دوربین بسیار مستعد هستند.
چالشی به‌نام فقدان تنوع در بازیگری | مریم شعبانی: حلقه‌های بسته مانع از ورود بازیگران تازه میشوندبیتا احمدی با تأکید بر عنصر «تنوع» در هنرهای نمایشی گفت: این تنوع فقط مختص به ژانرهای محتوایی نیست، بلکه باید شامل چهره‌ها، روش‌ها و حتی مسائل ریزتری مثل سبک فیلمبرداری، نورپردازی و.. هم بشود. ما در سینما و تلویزیون حتماً به تجارب بزرگان و حضور مداوم چهره‌های محبوب نیاز داریم، اما این موضوع با بسته نگه داشتن فضا متفاوت است.
وی اظهار کرد: متأسفانه تهیه‌کنندگان و فیلمسازان ما قدرت ریسک‌پذیری و اعتماد به چهره‌های جدید را از دست داده‌اند. این در حالی است که اساتید و بزرگان سینمایی ما همواره در آثارشان چهره‌های جدید را معرفی می‌کردند. به ویژه فیلمسازی مثل استاد کیمیایی که در زمینه معرفی بازیگران جوان و مستعد مشهور هستند.
وی افزود: آن گونه که شنیده‌ام ما در سطح کشور نزدیک به 350 آموزشگاه سینمایی داریم که در رشته‌های مختلف سینمایی به آموزش هنرجویان می‌پردازند؛ اما باید ببینیم خروجی این آموزشگاه‌ها چیست. بله در دورانی اساتیدی مثل مرحوم سمندریان و زنده‌یاد تارخ بودند که کلاس‌های آنها به نوعی کارخانه تربیت هنرمند بود و خودم جداگانه نزد هر یک از بزرگان استاد حمید سمندریان و آقای تارخ آموزش بازیگری در تئاتر و سینما را دیده ام و موضوع این است که در آن زمان از سمت جریان تولید هم شرایط پذیرش این چهره‌های جدید وجود داشت.
بیتا احمدی عنوان کرد: من با تعدادی از این آموزشگاه‌ها و مدرسان و مدیران آن آشنا هستم و می‌دانم که افراد توانمندی هستند و استانداردهای آموزش بازیگری هم کمابیش در آنها اجرا می‌شود. هنرجویان بسیار مستعد و با انگیزه‌ای هم داریم، اما موضوع این است که این آموزش‌ها و تلاش‌های چندساله به سختی فرصتی برای ظهور و بروز پیدا می‌کنند.
وی افزود: حدود یک ماه پیش بود که جشنواره آموزشگاه‌های سینمایی در موزه سینما برگزار شد و تعداد زیادی هنرجوی بازیگری در رده کودک و نوجوان در آن رویداد حضور داشتند. اغلب کسانی که شاهد اجراهای این عزیزان بودند گواهی می‌دهند که واقعاً استعدادهای خوب و تازه‌نفسی در آموزشگاه‌های ما وجود دارند که باید فضای درخشیدن را برای آنها فراهم کرد. بله؛ طبیعی است که سینمای حرفه‌ای و فیلم‌های بلند نمی‌تواند در ابتدا محلی برای عرض‌اندام آنها باشد، اما شاید قالب فیلم کوتاه و فیلم‌های هنری که معمولاً در گروه هنر و تجربه اکران می‌شود بتواند این فضا را برای آنها مهیا کند. اگر می‌خواهیم کیفیت بازیگری بازیگران جوان افزایش پیدا کند، باید روند آموزش در آموزشگاه‌های سینمایی را جدی بگیریم.
وی افزود: در سال‌های اخیر، هم در سینما و هم در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی شاهد یک گروه ثابت از بازیگران هستیم که در یک چرخه عجیب مدام از این پروژه به آن پروژه می‌روند دیدن این چهره‌ها، شاید تا مدتی برای مخاطبان جذابیت داشته باشد اما به تدریج دچار دلزدگی خواهند شد.
این بازیگر سینما و تلویزیون درباره آخرین فعالیت‌های خود نیز گفت: یکی دو پیشنهاد سینمایی و تلویزیونی دارم که مشغول بررسی آنها هستم و هنوز نهایی نشده؛ امیدوارم در هر صورت اتفاقات خوبی برایم رقم بخورد.
بیتا احمدی عنوان کرد: در شرایطی که سر پروژه‌ای نباشم، سعی می‌کنم علاوه بر تمرینات معمول که برای آمادگی جسمی و روحی بازیگر ضرورت دارد، با مطالعه و دیدن فیلم‌ها و اجراهای خوب تئاتر خودم را به روز و آماده نگه دارم. حتی اگر در یک رویداد تئاتری و سینمایی مثل جشنواره‌ها اثری هم نداشته باشم باز هم تا حد امکان کارهای دیگر را می‌بینم. این به روز بودن و دیدن کارهای جاری سینمایی و اجراها را یک کارگاه آموزش می‌دانم که باعث می‌شود حتی در قامت یک مخاطب هم تجربه کسب کنم.