چالش‌های «پرستاری» در ایران؛ از ترک کار تا اضافه کاری اجباری
شرایط شغلی و معیشتی پرستاران کشورمان به گونه ای است که مجبورند تن به اضافه کاری های اجباری بدهند و هر کدام به اندازه چند پرستار خدمت کنند.
به گزارش مشرق، شرایط پرستاری در کشورمان آن طور که باید باشد، نیست و افرادی که در این حرفه مشغول خدمت به مردم و بیماران هستند، همواره مورد بی مهری قرار داشته اند.
مهم‌ترین مشکل و چالش حرفه پرستاری در ایران، کمبود نیروی انسانی است که باعث شده پرستاران تن به اضافه کاری‌های اجباری بدهند و یک پرستار به جای 3 تا 4 پرستار، خدمت کند.
احمد نجاتیان، رئیس کل سازمان نظام پرستاری، با اشاره به کمبود 100 هزار نیروی پرستاری در کشور گفت: این میزان کمبود، با توجه به استانداردهای ملی است و اگر بخواهیم خودمان را با کشورهای منطقه ببینیم، حداقل 150 تا 200 هزار کمبود نیروی پرستاری داریم.
وی با اعلام اینکه هر سال 5 هزار پرستار از این حرفه خارج می‌شوند؛ افزود: هر سال شاهد بازنشستگی 3500 پرستار و ترک کار 1500 نیروی پرستاری هستیم.
با این اوصاف، می‌توان اینگونه نتیجه گیری کرد که مجوزهای استخدامی وزارت بهداشت که هر چند سال یک بار صادر می‌شود، هیچ مشکلی از کمبود پرستار حل نمی‌کند. به طور مثال، برای آزمون استخدامی که قرار است در وزارت بهداشت برگزار شود؛ 12 هزار سهمیه نیروی پرستاری در نظر گرفته شده است. در حالی که همواره شاهد توسعه و ساخت بیمارستان‌های جدید هستیم و این مراکز، نیازمند جذب نیروی پرستاری هستند.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری، با اشاره به مشکلات معیشتی نیروهای پرستاری که باعث می‌شود تن به اضافه کاری‌های اجباری بدهند؛ گفت: یک پرستار ایرانی می‌تواند با مهاجرت به آلمان، ماهانه 4000 یورو دستمزد بگیرد. در حالی که در کشور خودمان، معیشت پرستاران با یک شیفت کاری تأمین نمی‌شود و در نتیجه به طور میانگین، هر پرستار ماهانه 80 ساعت اضافه کاری اجباری را متحمل می‌شود تا بتواند هزینه‌های زندگی را تأمین کند.
نجاتیان، دریافت مالیات پلکانی از دریافتی پرستاران را ناعادلانه دانست و افزود: انتظار می‌رود معیشت نیروهای پرستاری، بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
