چرا بحران هایمان را جدی نمی گیریم؟!
بحران ها و چالش ها از جمله مسائل و موضوعاتی هستند که جوامع مختلف هر کدام به نحوی با آن ها دست به گریبان هستند و حکمرانان هر جامعه به طرق مختلف و در سطوح گوناگون سعی در رفعشان دارند. کشورمان ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و با چالش ها بحران های مختلفی دست به گریبان است.
با این همه، یکی از نکاتی که در مورد بحران ها و نوعِ مواجهه با آن ها بسیار مهم است، ادراکی است که ما از آن ها داریم. این مساله خود از یک چالش مضاعف در کشورمان خبر می دهد. به عنوان مثال، شاید در ذهن اغلب افکار عمومی وقتی از بحران صحبت می شود، جنس و چهره سخت بحران، نظیر بحران های امنیتی برایشان تداعی می شود. به هر حال در منطقه غرب آسیا در سال های اخیر شاهد بحران های عدیده امنیتی بوده ایم و این بیم وجود داشته که مبادا دامنه ناامنی‌ها به کشورمان نیز کشیده شوند. نکته ای که همچنان نیز با تداوم جنگ غزه و البته طرح مسائل مختلف مبنی بر احتمال انفجار یک جنگ گسترده منطقه‌ای، ابعاد عینی تری را هم به خود گرفته است. با این همه، باید بپذیریم که وقتی از بحران ها و چالش ها صحبت می‌کنیم، صرفا نباید به این جنس از بحران ها توجه داشته باشیم. نوع دیگری از بحران ها هم وجود دارند که اگرچه ماهیتی خاموش دارند اما می توانند چالش های جدی و عدیده ای را ایجاد کنند که پیامدهای آن ها بعضا کم از بحران های امنیتی و سخت هم نیست.
به عنوان مثال، به تازگی مدیر عامل شرکت توانیر از شکسته شدن رکورد مصرف برق در کشورمان در ماه جاری برای سومین مرتبه خبر داده است. موضوعی که با توجه به روند صعودی مصرف برق در کشورمان و عدم تناسب میزان مصرف با توسعه ظرفیت ها در زمینه صنعت برق ایران، می تواند چالش های جدی را برای کشورمان در ادامه راه ببار بیاورد و خاموشی های مکرر را ایجاد کند.
در مورد بحران کم آبی نیز با وضعیتی مشابه رو به رو هستیم. تاکنون بارها درباره این بحران هشدار داده شده با این حال، این مساله به عنوان یک مساله دست چندم چه از نگاه نخبگان جریان حکمرانی و چه افکار عمومی نگریسته شده که اساسا همین جنس از نگاه موجب شده تا فعالان این حوزه انتقادات جدی را مطرح کنند و نسبت به وخیم شدن بحران آب و تبعات حاد آن برای کشورمان هشدار دهند. البته که این جنس بحران ها در کشورمان صرفا به دو مورد ذکر شده محدود نیستند و باید هم از سوی جریان حکمرانی و هم افکار عمومی به رسمیت شناخته شوند. هرگونه کوتاهی در این رابطه می تواند تبعات وخیمی را برای آینده کشورمان به دنبال داشته باشد.